เช้าวันจันทร์มาถึงพร้อมแสงแดดจ้า แต่สำหรับพรีม ทุกอย่างยังคงหม่นหมองเหมือนเดิม เธอเดินเข้าห้องเรียนพร้อมสีหน้าเรียบเฉย แม้ในใจจะเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ยุ่งเหยิง
พลอยนั่งอยู่ที่โต๊ะของตัวเอง เธอเหลือบมองพรีมที่เดินเข้ามา แต่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาเหมือนเมื่อก่อน แววตาของเธอสะท้อนความเหนื่อยล้าและความผิดหวังที่ซ่อนลึกไว้
“เธอสองคนเป็นอะไรไปเหรอ?” เสียงของแป้ง เพื่อนในห้องดังขึ้นขณะที่เธอหย่อนตัวนั่งลงข้างพลอย
พลอยแค่ส่ายหน้า “ไม่มีอะไร” เธอตอบเสียงเบา
แป้งทำหน้าไม่เชื่อ “ไม่มีอะไรก็แปลกแล้ว เธอกับพรีมไม่คุยกันมาเป็นเดือนๆ นะ ทุกคนในห้องก็เริ่มสงสัยกันหมดแล้ว”
“มันเป็นเรื่องส่วนตัว” พลอยพูดตัดบท ก่อนจะหลบสายตาไป
---
ช่วงพักกลางวัน
พรีมนั่งอยู่คนเดียวที่มุมหนึ่งของโรงอาหาร เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพลางเปิดดูภาพเก่าๆ ที่เคยถ่ายกับพลอย รอยยิ้มของทั้งสองในภาพทำให้หัวใจของเธอหน่วงแปลกๆ
เธออยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมไหม? คำถามนี้วนเวียนอยู่ในหัวมาหลายครั้ง แต่พรีมก็ไม่กล้าหาคำตอบ
“นั่งคนเดียวเหรอ?” เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้พรีมเงยหน้าขึ้น เจน เพื่อนร่วมชั้นอีกคนยิ้มให้ก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงข้างเธอ
“อืม” พรีมตอบสั้นๆ
“ทำไมไม่ไปนั่งกับพลอยล่ะ? ปกติพวกเธอไปไหนมาไหนด้วยกันไม่ใช่เหรอ?”
พรีมไม่ได้ตอบอะไร เธอแค่ก้มหน้ากินข้าวต่อ เจนมองเธออย่างสงสัย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
---
เย็นวันนั้น
หลังเลิกเรียน พลอยกำลังเก็บของอยู่ในห้องเรียน เธอเหลือบมองไปที่โต๊ะของพรีม ซึ่งตอนนี้ว่างเปล่า
พลอยถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะหยิบสมุดเล่มหนึ่งออกมาเปิดดู ภายในสมุดมีข้อความสั้นๆ ที่เธอเขียนไว้ในวันที่ทะเลาะกับพรีม
"ทำไมถึงเปลี่ยนไปแบบนี้?"
ในขณะเดียวกัน พรีมที่กำลังเดินกลับบ้านก็หยุดที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ เธอนั่งลงและหลับตา นึกถึงวันนั้น วันที่เธอกับพลอยมีปากเสียงกันครั้งใหญ่
"มันไม่ใช่เรื่องที่เราจะยกโทษให้กันได้ง่ายๆ หรอก" เสียงของพลอยในวันนั้นยังคงดังก้องในหัว
น้ำตาที่พยายามกลั้นเอาไว้มานานเริ่มไหลลงมาอย่างช้าๆ
---
อะไรคือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างพรีมกับพลอย?
ทั้งสองจะเผชิญหน้ากับความจริงและอดีตที่เจ็บปวดได้อย่างไร?
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments