The NIGHT WE MET.
ื "นี่จะไปไหนห้ะ!!! นังลูกสารเลว...แกเอาเงินมาให้ฉันก่อนนะนังลูกไม่รักดี พี่ชายของแกกำลังจะแต่งงาน แกต้องหาเงินมาให้พี่ชายแกแต่งงาน เข้าใจไหมห้ะ นังลูกชั่ว!!!"
ฉันที่กำลังจะรีบไปทำงานพาร์ทไทม์อย่างเร่งรีบในตอนเช้า พร้อมกับเสียงแม่ของฉันที่ยังไม่สร่างเมา
"หนูก็จะไปหาเงินมารักษาตัวพ่อ แม่เคยสนใจบ้างมั้ยว่าพ่อนอนอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นไงบ้าง นี่แม่ห่วงแต่พี่ชาย ที่วันๆไม่ทำอะไรเอาแต่กินเหล้าหรอแม่" ฉันหันหน้ากลับไปตอบแม่ก่อนจะก้มตัวผูกเชือกร้องเท้า
เพล้ง!! เสียงแก้วลอยมากระทบที่หลังของฉันก่อนจะตกลงที่พื้นแตก
"นังลูกทรพี!! แกกล้าพูดแบบนี้กับฉันหรอห้ะ! ฉันเป็นแม่แกนะ ที่พ่อแกเป็นแบบนั้น ไม่ใช่เพราะแกรึไงห้ะ! แล้วลูกชายฉัน จะเป็นยังไงมันก็เรื่องของลูกฉันสิ ลูกติดอย่างแกจะเข้าใจอะไรล่ะ ถ้าวันนี้แกไม่เอาเงินมาให้ฉัน 5,000 ฉันจะโยนข้าวของของแกไปนอนนอกบ้านเลยคอยดู" ฉันก็เดินออกจากบ้านโดยฟังเสียงแม่จนเงียบไป ฉันได้แต่ปาดน้ำตาคิดถึงพ่อ ใช่สิฉันมันไม่ใช่ลูกแม่แท้ๆนี่ จะมารักฉันเท่าพี่ชายได้ยังไงกันนะ
ฉันเดินก้มหน้าปาดน้ำตาจนมาถึงโรงพยาบาล เพื่อแวะทักทายพ่อก่อนไปทำงานทุกวัน "พ่อจ๋า หนูมาแล้วนะ วันนี้พ่อเป็นไงบ้าง นอนหลับไหมคะ เดี๋ยวตอนเย็นๆหนูเลิกงานแล้วมาเยี่ยมใหม่นะพ่อ" ฉันกำลังจะหันหลังกลับออกมา ได้เหลือบเห็นนิ้วพ่อขยับช้าๆ
"พ่อ! เมื่อกี้พ่อขยับนิ้วหรอคะ แป๊บนะพ่อ เดี๋ยวหนูตามหมอให้นะ" ฉันรีบวิ่งน้ำตาคลอไปตามหมอ หลังจากที่พ่อนอนเป็นเจ้าชายนิทรามาตลอด 3 เดือน
"หมอคะ! ผู้ป่วยห้อง 432 นิ้วเริ่มขยับได้แล้วค่ะ" พี่ๆพยาบาลก็รีบเดินตามฉันเข้าห้องไป
"ญาติคนไข้คะ ตอนนี้หมอติดคนไข้ท่านอื่นอยู่ เดี๋ยวยังไงทางเราจะติดต่อไปนะคะ"
"หนูอยู่รอหมอไม่ได้หรอคะ เผื่อพ่อเป็นไงบ้างหนูจะได้รู้"
"ญาติคนไข้คะ คือว่าตอนนี้จะ 8 โมงเช้าแล้ว หมอต้องรีบตรวจคนไข้ท่านอื่นด้วย เกรงว่าจะไม่สะดวกนะคะ เชื่อพยาบาลนะคะ"
"ได้ค่ะ" สิ้นสุดเสียงพยาบาล ฉันก็เดินไปทำงานต่ออย่างมีความหวังว่าพ่อจะตื่นขึ้นมาคุยกับฉันอีกครั้ง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments