บทที่1:ความบังเอิญที่เปลี่ยนชีวิต

พีท เด็กหนุ่มวัย 20 ปี เป็นชายหนุ่มธรรมดาที่มักจะโดดเด่นในเรื่องการทำงานมากกว่าการเรียน เขามักจะทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านกาแฟใกล้ๆมหาวิทยาลัยหลังเลิกเรียนเสมอเพื่อช่วยแบ่งเบาภาระของครอบครัว ซึ่งก็เป็นที่รู้กันในร้านว่าเขาคือคนที่ใส่ใจคนรอบข้างเสมอและมักจะทำงานหนักจนลืมตัวเสมอ

ในค่ำคืนที่อากาศหนาวเหน็บของเดือนธันวาคม พีท กำลังเช็ดโต๊ะในมุมหนึ่งของร้านกาแฟ แต่เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นไป เขาก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน เป็นชายที่อายุประมาณ 30 ปี อยู่ในชุดสูทหรูหรา สายตาเย็นชาและแววตาที่มองมาทางเขาก็ทำให้พีทรู้สึกขนลุกแปลกๆ

ชายคนนี้คือ "ชานนท์" หรือเสียงสั้นๆว่า "นนท์ "เป็นพนักงานบริษัทชื่อดังที่มักจะมาที่ร้านกาแฟทุกเย็นหลังเลิกงาน ชานนท์เป็นคนที่ท่าทางมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบ เขากำลังจะได้รับการเลื่อนขั้นให้เป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาด แต่ชีวิตของเขากลับดันเงียบเหงาในด้านความสัมพันธ์

พีทไม่เคยคิดว่าชายที่ดูสง่าคนนั้นจะสนใจเขาเลย แต่ในค่ำคืนนี้มีบางสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เมื่อชานนท์ถามเขาว่า

"วันนี้ร้านคุณมีเมนูพิเศษอะไรไหม?"

พีชหันมองเขาด้วยสายตาที่งงๆ ก่อนจะตอบไปอย่างเขินอาย

"อ๋อ..เอ่อ...วันนี้เรามีคุกกี้ช็อกโกแลตที่เพิ่งอบเสร็จครับ"

เขาตอบเสียงเบาๆ พร้อมกับยิ้มอย่างประหม่า ชานนท์มองพีทอย่างพิจารณา ก่อนจะยิ้มตอบเล็กน้อย

"ดีจัง งั้นผมขอหนึ่งกล่อง"

คำพูดนั้นทำให้พีชต้องก้าวไปข้างหน้าด้วยความตกใจเล็กน้อย แต่เขาก็สามารถหยิบคุกกี้มาให้ได้ตามปกติ

หลายสัปดาห์ผ่านไป ชานนท์เริ่มมาที่ร้านกาแฟมากขึ้นจนกลายเป็นเรื่องปกติ ทุกครั้งที่เขามา พีทจะรู้สึกถึงความผ่อนคลายที่แผ่ออกมาจากตัวชานนท์ ราวกับเขาเป็นคนที่พิเศษมากสำหรับพีท แต่ในขณะเดียวกัน พีทก็ยังคงรู้สึกเขินอายทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับเขา

วันหนึ่ง ชานนท์สั่งกาแฟและคุกกี้เหมือนเคย แต่วันนี้เขาแอบมองพีทด้วยแววตาที่ไม่เหมือนเดิม

"พีท.. คุณเคยคิดไหมว่า... บางทีชีวิตมันอาจจะไม่ใช่แค่การทำงานหนัก?"

พีททำหน้าคิดตามคำถาม ก่อนจะยิ้มบางๆ

"คงจะเป็นแบบนั้นครับ ผมทำงานเยอะเพื่อช่วยครอบครัว แต่ก็ไม่ค่อยมีเวลาให้ตัวเองเลย"

ชานนท์ยิ้มบางๆ เช่นกัน

"คนเราต้องการเวลาสำหรับตัวเองบ้างนะครับ บางทีการพักผ่อนอาจจะช่วยให้เราค้นพบสิ่งใหม่ๆ ที่ทำให้ชีวิตมีสีสันมากขึ้นนะ"

พีทเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะตอบอย่างไม่แน่ใจ

"เอ่อ...ผมก็อยากมีเวลาแบบนั้นนะครับ แต่มันก็ยากเหมือนกัน"

"คุณเคยลองหยุดทำงานบ้างไหม?"

ชานนท์ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"ไม่มีเวลาหรอกครับ"

"บางที... ถ้าเราลองทำอะไรใหม่ๆ อาจจะทำให้ชีวิตมีความหมายมากขึ้นนะครับ"

ชานนท์พูดด้วยน้ำเสียงแนะนำ ราวกับเขากำลังมอบคำแนะนำจากประสบการณ์ที่เคยผ่านมาของตัวเอง

พีทเริ่มรู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับชานนท์กำลังพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น แม้จะไม่พูดออกมาตรงๆ แต่เขารู้สึกได้ถึงความห่วงใยที่ชานนท์มีให้เขา ทั้งสองเริ่มใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น และการพูดคุยที่ลึกซึ้งขึ้นทุกครั้งที่เจอกัน ทำให้พีทเริ่มตั้งคำถามในใจว่า

"เขาควรจะลองเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ ในชีวิตดูบ้างหรือไม่"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***