เกิดไหม่ไหงมาเกิดเป็นตัวละครในเกมได้เนี่ย!
᭬
ลิเลียน่า
//ปิดตาแน่น+กอดนาคลอสแน่น
ลิเลียน่า
ขอบคุณ..//วิ่ง4×100เข้าบ้าน
ลิเลียน่า
ตาแก่นั้นปกติอยู่แต่กับเมียน้อยไม่รู้รึไงแม่เจ็บขนาดไหน
อเบนล่า(แม่น.อ.)
//ฟังอยู่หลังประตูครัว+น้ำตาไหล
อเบนล่า(แม่น.อ.)
ฮึก..ก//ปล่อยโห
อเบนล่า(แม่น.อ.)
(ปกติลิล่าไม่เคยกอดฉันเลยนิหทำไหมกันน่ะ..ความรู้สึกนี้รู้สึกอบอุ่นจัง..)//กอดตอบ
ลิเลียน่า
ไม่ร้องแล้วน่ะค่ะคุณแม่คนสวย//กอด
เทล
..(ปกติยัยลิไม่เคยกอดแม่นิห..)//มอง
ลิเลียน่า
ต่อจากนี้หนูจะเป็นคนไหม่แล้วนะคะแม่//น้ำตาไหล+กอดแน่น
อเบนล่า(แม่น.อ.)
(ทำไหมเหมือนนางเก็บกดมาขนาดนี้กันน่ะ..)//กอดตอบ
ลิเลียน่า
เรามาเริ่มต้นไหม่น่ะค่ะ//มองหน้าทั้งสอง
อเบนล่า(แม่น.อ.)
ได้สิลูกแม่//ลูบหัวลิ+เทล
ลิเลียน่า
//เดินไปเปิดประตู
พ่อลิเลีย(ผ.อ.)
อื้ม//เข้าบ้านพร้อมเมียน้อย
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
//ควงแขนเข้าบ้าน
ลิเลียน่า
ยัยป้านี้ใคร//มองเย็น
พ่อลิเลีย(ผ.อ.)
แกพูดให้มันดีๆหน่อย
พ่อลิเลีย(ผ.อ.)
นี่แม่ไหม่แกน่ะ
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
//ยิ้ม
ลิเลียน่า
กูมีแม่แค่คนเดียว
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
//หน้าแตก
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
คุณค่ะ
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
ฉันว่าลูกสาวคุณไม่ต้อนรับฉันว่าฉันกลับดีกว่าค่ะ
ลิเลียน่า
ไม่ได้ห้ามนิหค่ะ
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
//บีบน้ำตา
พ่อลิเลีย(ผ.อ.)
มานี่//ดึงผมเทล
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
!คุณ!!//พยัง
ลิเลียน่า
สมน้ำสมเนื้อกันดีนิหค่ะ
พ่อลิเลีย(ผ.อ.)
มันจะมากเกินไปแล้วน่ะ?!
พ่อลิเลีย(ผ.อ.)
ใครสอนให้แกพูดกับพ่อตัวเองแบบนี้
ลิเลียน่า
ถ้าพ่อเป็นแบบนี้ฉันยอมตายดีกว่า
อเบนล่า(แม่น.อ.)
//น้ำตาคลอ
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
//ยิ้มเยาะ
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
คุณค่ะ..ฮึก//บีบน้ำตา
พ่อลิเลีย(ผ.อ.)
โอ๋ๆนะคุณ//ลูบหัว
อเบนล่า(แม่น.อ.)
//เข้าไปตบหน้าลิซซี่
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
//หน้าหัน
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
!!
พ่อลิเลีย(ผ.อ.)
คุณทำอะไรของคุณ
อเบนล่า(แม่น.อ.)
ก็เหมาะดีนะคะเหี้ยกับเหี้ย
พ่อลิเลีย(ผ.อ.)
!!!//ตบหน้าอเบนล่า
ลิเลียน่า
กล้าตบแม่กูหรอ//ต่อย
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
!!
พ่อลิเลีย(ผ.อ.)
//ปากแตก+ฟันหัก
อเบนล่า(แม่น.อ.)
พ่อแล้วลูก
ลิเลียน่า
แม่เป็นอะไรไหมค่ะ
อเบนล่า(แม่น.อ.)
ไม่เป็นไรนจ้ะ
อเบนล่า(แม่น.อ.)
ไล่มึงไงอีอก่
อเบนล่า(แม่น.อ.)
แก่จนจะตายล่ะ
อเบนล่า(แม่น.อ.)
นั้นก็ป้า
อเบนล่า(แม่น.อ.)
นี่ก็คนแก่
อเบนล่า(แม่น.อ.)
ก็เหมาะดี
ลิซซี่(เมียน้อยพ่อน.อ.)
ค่ะ
อเบนล่า(แม่น.อ.)
//ปล่อยโห+ทรุด
ลิเลียน่า
แม่ค่ะ//พยุงให้นั่งเก้าอี้
อเบนล่า(แม่น.อ.)
ทำไหมกันล่ะ
ลิเลียน่า
ไม่เป็นไรแล้วนะคะแม่
อเบนล่า(แม่น.อ.)
//กอดลูกทั้งสอง
แอดที่ไม่ใช่คนอ่าน
น้ำตาไหล
Comments