ผมหลงรักคนรับใช้
’ผม’ มีสถานะเป็นแค่คนรับใช้
ส่วน ’เขา’ เป็นถึงคุณชาย ทั้งสุภาพบุรุษ
ครบหมดทุกอย่างในตัวเขา
แต่เขากลับหลงคนจนๆอย่างผม...
“ไอ้มาย! มึงจำไว้นะ มึงไม่คู่ควรกับมัจจุราชหรอก!😒😠😡” คุณมะนาวเดินเข้ามาพูดกับผม
ผมรู้... ว่าผมไม่ควรยุ่งกับคุณชาย ก็แค่เจ้านายกับคนรับใช้
***ขออภัยในคำหยาบคายด้วยนะคะ***
“อย่างน้อยก็เข้าใจสิ่งที่กูพูด ที่นี้ก็จงจำเอาไว้คนรับใช้อย่างแกไม่มีสิทธิ์เป็นเมียคุณชายได้หรอก อย่างมาสะเออะหวังสูงไปหน่อยเล๊ย หึ😒😏😠😡 ตลกเป็นบ้า”
คุณมะนาวจับเสยค้างผมขึ้นพร้อมกับขย้ำหัวของผมจนรู้สึกเจ็บ
“มึงตายๆไปซะก็ดีไอ้มาย!!”
เพี๊ยะ💢👋[เสียงฝ่ามือกระทบแก้มดังขึ้น]
หน้าของผมหันไปตามแรงของฝ่ามือ
“อึก...โอ๊ย!!!!!!!!!!!!!!!!” มันเจ็บและแสบมาก ที่แก้มมันชาจนไม่รู้สึกอะไรแต่ข้างในโพรงปากเหมือนจะได้กลิ่นเลือดออกมา
“ทีนี้ก็จะได้รู้ซะทีว่าหัวใจของกูมันเจ็บแค่ไหน ตบแค่นี้มันจะไปเจ็บอะไรเท่ากับการที่เขาไม่รัก ทำไม ทำไมมึงต้องสำคัญกับมัจจุราชขนาดนั้น”
คุณมะนาวพูดและด่าทอพร้อมน้ำตาที่มันไหลอาบแก้มนวลทั้งสองข้าง ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรกันแน่
“กูรักเขามากขนาดไหน ฮึก มึงแย่งมัจจุราชไปจากกูทำไม กูถาม ฮึก มึงตอบสิ!!”
คางของผมถูกแรงบีบมากขึ้น มันเจ็บเสียจนผมต้องร้องออกมา
“โอ๊ย!!!” ผมทนไม่ไหวแล้ว มือทั้งสองข้างที่ถูกมัดก็เริ่มแน่นขึ้นเพราะผมเริ่มขยับตัว มันแน่นจนผมจะหายใจไม่ออก
“ตอบ!!!”
เขาง้างมือกำลังจะตบเข้าที่แก้มผมอีกรอบ
“ผม..ผมไม่ได้แย่ง คุณชายรักคุณมะนาวมากเลยนะครับ”
พอผมพูดเสร็จ มือที่ว่างจะจบก็หยุดชะงัก ใบหน้าของเขาตอนนี้จากที่โกรธเกรี้ยวก็เปลี่ยนเป็นอมยิ้ม จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นเหมือนเดิมราวกับมีหลายอารมณ์
“มึงอย่ามาล้อเล่น ตายไปซะเถอะมึง!!” มือที่ถือมีดอยู่กำลังง้างจะปักมาที่หัวใจ
“อย่า!!!”
ผลัก!!!
ผมหลับตาไว้ เตรียมรับมือกับมีดที่กำลังแทงมา
เอ๊ะ... ทำไมผมถึงไม่เจ็บอะไรที่หัวใจ
ผมลืมตาขึ้นมา เจอร่างของคุณมะนาวล้มลงตรงหน้า
เงยหน้าไปมองก็เจอ คุณชาย ที่ถือค้อนมองมาที่ผมก่อนแล้ว
***จบตอน***
***ติดต่อตอนไป***
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments