นานมาแล้ว..ณ ครอบครัวหนึ่งที่พึ่งมีสมาชิกตัวน้อยๆเกิดมาอยู่ที่ครอบครัวนี้ เด็กตัวน้อยๆคนนี้เป็นเด็กน้อยธรรมดาที่มีสิ่งที่ถนัดมากมาย เหมือนกับเด็กคนอื่นๆ เขาชอบวาดรูปและชอบสังเกตสิ่งต่างๆรอบตัว ตอนแรกพ่อแม่ของเขาดีใจมากแต่พอเด็กคนนี้ได้เข้าเรียนชั้นประถม เด็กคนนี้ได้ถูกวิชาการเข้าทดแทนความคิดของเขาไปบางส่วน เรื่องราวได้เกิดขึ้นแมื่อเขาสอบวิชาอื่นๆได้ดียกเว้นวิชาวิทยาศาสตร์ พ่อแม่ของเขาโกรธเขามากจึงด่าและทำร้ายลูกตัวเองทั้งทางกายและจิตใจ ทำให้เด็กชายไม่ชอบการทดลองและการสังเกตอีกต่อไป... แต่เด็กชายก็ยังไม่ได้สูญเสียตัวตนของเขา เขายังชอบการวาดรูปอยู่ เขาชอบวาดรูปเล่นในคาบพักและเขาชอบวิชาศิลปะมาก... แม้เขาจะเสียการชอบสังเกตและทดลองแต่เขาก็ค้นพบเส้นทางใหม่ของเขา... การคำนวณ..ใช่ เขาชอบวิชาคณิต
เขาชอบท่องสูตรคูณแต่มันก็ได้ถูกทำลายอีกครั้ง
เมื่อเขาสอบวิชาคณิตตก ได้แค่9/10 คะแนน เมื่อกลับถึงบ้านเขา..ก็โดนพ่อแม่ทำร้ายเหมือนเดิม...
จากนั้นเขาก็เลยเกลียดวิชาคณิตไปตลอด... ตอนนี้เขาจิตตกต่ำ เขาเสียเส้นทางไปหลายอย่าง
"เล่นกีตาร์ไม่เพราะโดนพ่อด่า เล่นเปียโนไม่ได้โดนแม่ด่าอีก สอบแล้วคะแนนแย่หรือไม่ดีก็โดนทั้งด่าทั้งตี ทำไม"เขาพูดในใจ จิตใจเขาเริ่มเปลี่ยนไป...
"เอ๊ะ แต่... ฉันชอบวาดรูป"เมื่อเขาคิดได้ดังนั้นเขาก็เลย... วาดรูปเล่นทุกคาบเรียนเเม้ตอนพักแต่เขาก็ไม่สน จนกระทั้ง... เขาโดนครูจับได้เเละถูกครู..เรียกผู้ปกครอง เขา...มืดแปดด้าน เขาเสียพรสวรรนเขาหมดเเล้ว... เขาเติบโตมาโดยไร้คุณค่าหรือความหมาย... แต่แล้วก็มีคนๆหนึ่งมาชวนเขาวาดรูปตอนพัก เขารู้สึกว่ามันช่างคุ้นเคยกับสิ่งนี้...
เวลาผ่านไป2เดือน.. ตอนนี้เขาแต่งการ์ตูนคอมมิคที่โด่งดังและมีคนรู้จักเขาอย่างแผร่หลาย...จบ
ปรัชญา/ข้อคิดจากเรื่องนี้:Don't. forgot your way
and your color.อย่าหลงลืมเส้นทางของตัวคุณและตัวตนของคุณ...
ขอบคุณค่ะ อย่าลืมติดตามเราด้วยนะจร้า
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments