"ฮึก..."มีนาขยับตัวเพื่อเปลี่ยนท่านอนของตน"ตื่นแล้วก็ลุกขึ้นไปกินข้าวได้แล้ว เสียงร่างใหญ่พูดเย็นชาออกมาจากมุมของห้องที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์"....."มีนาเงียบแล้วตัวก็สั่นเทาอีกครั้งก่อนจะตอบ"คะครับ"มีนาค่อยๆลุกขึ้นเดินแต่ตัวเองกลับต้องล้มลงพื้นไป ฮวบบ "จิ๊ กะอีแค่นี้ทำเป็นเดินไม่ไหว"สิงค์มองร่างบางด้วยสายโรคจิตมีนาเริ่มรู้สึกเจ็บกับบาดแผลที่ได้รับกับช่วงล่างที่โดนสิงค์กระทำ มีนารุ้สึกเหมือนมีอะไรไหลออกมาจึงยื่นมือไปดู "ละ...เลือด...."เสียงมีนาสั่น สิงค์เห็นว่าร่างบางชักชาจึงเดินไปลากร่างบางไปห้องน้ำ
ซ่าาา เสียงน้ำไหลออกมาจากฝักบัว
เมื่อลากร่างบางมาห้องน้ำแล้วไม่รอช้าเขาได้เปิดน้ำออกมาแล้วฉีดบนร่างบาง "เย็น!!...ยะเย็นครับ"มีนาเอามือปิดร่างกายตัวเองเมื่อน้ำที่ออกมามันคือน้ำเย็น สภาพห้องน้ำเต็มไปด้วยเลือดและน้ำกามของสิงค์ "ฮึก ฮื่อออือออ"เมื่อเจ็บเด็กน้อยทำได้เพียงร้องไห้ สิงค์เห็นแล้วอารมณ์เสียจึงฉีดน้ำเข้ารูข้างหลังของร่างบาง ร่างบางร้องไห้อย่างเจ็บปวดก่อนจะสลบไป "เห้ยจะสลบไปทำไมฟะ!!"สิงค์ตะคอกมีนาที่สลบก่อนจะใช้มือฝาดเข้าอย่างจังที่หน้าของมีนา "อึก..."มีนาตื่นขึ้นมาด้วยเจ็บปวด "หึ"สิงค์ยิ้มอย่างพอใจพร้อมใช้มือกับข้างหน้าของมีนาก่อนจะใช้อีกข้างยัดนิ้วเข้าไปในรูของมีนา "คะครับ...ทำแบบนี้...มะไม่นะอ้าส์~อ๊ะห์"มีนาพยายามใช้มือปิดช่วงล่างของตน "อย่าปิดสิ!"สิงค์กระซิบข้างๆหูมีนาก่อนจะกัดหูเข้าและเลีย"(ทำไมเราไม่ตายไปเลยนะ)"เด็กน้อยพูดในใจพร้อมสีหน้าเศร้าๆ "ฮะฮ่าๆ คิดอยากตายสินะ"ร่างใหญ่หัวเราะกับสีหน้าอยากตายของอีกฝ่าย "นายตายไม่ได้หรอก เพราะชีวิตของนายคือของชั้น"สิงค์ใช้แก่นกายของตนยัดเข้ารูของมีนาก่อนจะกระแทกอย่างบ้าคลั่ง "อึก ฮือออ๊ะห์-อ้าๆ~" "ซี๊ดดด~ดีจัด"ร่างใหญ่พูดด้วยความพึงพอใจพร้อมกระแทกอย่างแรงจนทำให้ร่างบางตาเยิ้ม "ชั้นไม่ให้นายร้องไห้หรอก ไม่ใช่สิชั่นจะทำให้นายไม่มีเวลาร้องไห้เลย"
เสียงร้องอันเจ็บปวดบวกกับเสียงเนื้อตบตีด้วยกัน "ตับๆๆสวบสวบสวบ" "อ๊ะห์ อ้า~อะะแฮ่ก แฮ่ก อ๊ะส์อร้าง~"สวบสวบเสียงดังไม่หยุดออกมาจากห้องของสิงค์
"มีนาคงไม่ได้ออกไปไหนอีก"
ติดตามผลงานได้ที่ReadAWrite
เพราะเราจะลงที่ReadAWriteก่อนค่อยลงในนี้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments