โกเดนน้อย

...นามปากกา:biwtyyy...

......เกริ่นเรื่องราวต่อไปนี้ขอให้พวกท่านมีความสุขไปตามเนื้อเรื่องที่บรรยาย......

ผมชื่อไนต์ผมเป็นพนักงานเงินเดือนธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษ แต่ผมเป็นคนที่ชอบเกมyaoiที่สุดใช่แล้ววันนี้ที่ผมมายืนที่หน้าร้านเกมเพราะผมได้ยินว่ามีเกมจีบหนุ่มมาใหม่ :ผมต้องเสียเงินอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย ฮือออ:

...ผมคิดพล่างเปิดประตูเข้าไปด้านในร้าน *กริ่ง* ...

"ยินดีต้อนรับครับ" พนักงานหน้าเคาเตอร์ทักทายผมด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น (ออ หยุดความคิดที่ว่าผมเป็นเกย์ด้วยผมไม่ใช่เกย์หรอกเพียงแต่ชอบเกมผช.รักกันเท่านั้นเข้าใจไหมครับ)

"สวัสดีครับ คือผมมาซื้อวิดีโอเกมที่เพิ่งออกมาใหม่นะครับ" ผมทักทายพนักงานหน้าเคาเตอร์ด้วยรอยยิ้มเช่นเดียวกัน

"ออสักครู่นะครับเดี๋ยวจะเช็คของในสต๊อกให้นะครับ"พนักงานพูดจบก็ได้กดบางอย่างบนจอคอมพิวเตอร์ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองผมก่อนจะพูด "วิดีโอที่คุณอยากซื้อมีชื่อว่าอะไรหรอครับ" พนักงานถามขึ้นมาพลางยิ้ม

"เดมอนตนนี้ขอถวายชีวิตให้เธอครับ" ผมพูดพล่างยิ้มแห้ง ผมกลัวว่าเกมนี้ยังไม่มาลงขายนะน่ะ

"รอสักครู่นะครับเดี๋ยวผมไปเอาให้ เพราะมันเหลือสองเครื่องเอง" พนักงานยิ้มก่อนจะหันหลังและเดินหายไปในห้องเฉพาะพนักงานก่อนจะเดินออกมาพร้อมตัวเกมในมือ ก่อนจะวางบนเคาน์เตอร์ก่อนจะหันมาพูดกับผม

"สนใจจ่ายเงินเพิ่มเพื่อเอาของแถมไหมครับ" พนักงานถามอย่างอบอุ่น

"สนใจครับ แล้วทั้งหมดเท่าไหร่ครับ" ผมล่วงมือเข้าไปในกระเป๋าก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

"ทั้งหมด789ครับ จะสแกนจ่ายสินะครับ" พนักงานพูดจบก็หยิบเครื่องสแกนขึ้นมา

"สะแกนได้เลยครับ" พนักงานยิ้มก่อนที่ผมจะสะแกนจ่าย (TTโอ้ม้ายเงินของพนักงานเงินเดือนของฉันหายไปกับตาฮือออ) พนักงานเห็บเงินเข้าก่อนจะเอาวิดีโอเกมใส่ถุงผ้าและของแถมต่างๆก่อสจะยื่นมาให้ผม

"ขอบคุณสำหรับการอุดหนุนนะครับ" พนักงานโบกมือลาในขณะที่ผมหยิบถุงผ้าก่อนจะเดินออกจากร้านโดยรู้สึกหดหู่

ณ ถนนเป่ยหวาง คอนโดซอยแปด

ผมสะแกนใบหน้าก่อนจะเดินเข้าไปด้านในก่อนจะเดินตรงไปที่ลิฟต์ ผมกดไปที่ชั้น5 ระหว่างรอลิฟท์ผมก็กดโทรศัพท์รอ *ติ่ง!* ผมเดินออกจากลิฟท์ก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องหมายเลข102 อยู่ๆก็มีคนโพล่มาจากด้านหลังของผม

*กรี๊ด* ผมกรี๊ดสุดเสียงด้วยความตกใจก่อนจะสงบสติได้เพราะไอ้คนที่มาแตะต้องตัวผมก็คือเชน เชนเป็นเด็กมหาลัยพ่อแม่โครตจะรวยแต่มันชอบมายุ่งกับชีวิตของผม ผมก็ไม่รู้ว่าผมไปทำกรรมอะไรให้มันถึงตามติดผมเหมือนผีแบบนี้

"เชนนายทำให้ฉันตกใจอีกแล้ว แล้วนี่มีอะไรทำไมถึงมาไม่สุมไม่ให้เสียง" ผมหันไปมองเชนพล่างถอนหายใจ

"คือผมทำขนมมาฝากรุ่นพี่นะครับ สนใจทานไหมครับ" เชนยิ้มอย่างอบอุ่นก่อนจะชูกล่องขนมให้ผม

"นายเกือบทำให้ฉันหัวใจวายตาย แล้วตอนนี้จะปลอบใจฉันด้วยขนมหรอฝันไปเถอะฉันไม่กินขนมของนายหรอกนะ" ผมทำหน้ามุ่ย

ภาพตัดมาด้านในห้องของผม

งำๆๆ ขนมของไอ้เชนก็อร่อยเหมือนกันนะหิๆๆ ใช่ตอนนี้ผมกับเชนอยู่ในห้องของผม

"รุ่นพี่ขนมของผมอร่อยไหมครับ" เชนถามผมด้วยรอยยิ้ม ใช้ผมควรตอบว่ามันอร่อยแต่...

"ไม่เห็นอร่อยเลยรสชาติเห่ยมาก" ผมยิ้มก่อนจะกอดอกอย่างภูมิใจ ผมคิดว่าเขาคงจะโกรธและไม่มายุ่งกับผมอีกแต่ไม่ใช่เขาตอบกลับผมอย่างหน้าตาหวานระรื่น

"ผมจะพยายามทำผมให้อร่อยกว่านี้นะครับรุ่นพี่ขอบคุณสำหรับคำติชมนะครับ" ยิ้มหวาน

"นายออกจากห้องฉันไปได้แล้ว"ผมไล่เขาอย่างอายๆ

"โอเคครับถ้าอยากทานอะไรก็โทรมาหาผมนะครับ" เชนพูดจบก็ได้เดินออกจากห้องผมไป

...----------------...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***