บทที่1 ตอนที่2 เริ่มต้นการเดินทาง

แสงแดดยามเช้าผ่านกิ่งไม้ที่หนาทึบ และสาดส่องลงมาบนพื้นดินที่ชุ่มชื้นด้วยน้ำค้าง เขายืนอยู่ในที่ที่ไม่เคยคุ้นเคย ร่างกายของเขามีความรู้สึกแปลกใหม่ ราวกับว่าเขามีพลังที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน ความรู้สึกที่เหมือนกับความสามารถที่ไร้ขีดจำกัด และตอนนี้เขาก็รู้แล้วว่ามันไม่ใช่แค่ความฝัน มันคือความจริงที่เขาต้องเผชิญ

เขายืนนิ่ง มองไปรอบ ๆ ด้วยความสงสัย ป่าที่เขากำลังยืนอยู่ไม่เหมือนกับป่าที่เขารู้จัก ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ที่มีรูปร่างแปลกตา หรือกลิ่นหอมของดอกไม้ที่เขาไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน ทุกอย่างในที่นี้ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยพลังเวทมนตร์ที่เขาไม่เข้าใจ

"ต้องออกจากที่นี่..." เขากล่าวกับตัวเอง หยิบไม้ในมือขึ้นแล้วเริ่มก้าวเดินออกจากป่า

การเดินทางไม่ง่ายอย่างที่เขาคิด ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความท้าทาย เสียงของสัตว์ป่าและลมพัดพาเสียงแปลกๆ ทำให้เขารู้สึกไม่แน่ใจ ว่าจะมีอะไรคอยขวางทางอยู่หรือไม่

เมื่อเดินไปได้ไม่นาน เขาก็พบกับทางที่แคบลงและมีเสียงห้าวๆ ดังขึ้นจากในป่า เสียงนั้นเหมือนกับเสียงของสัตว์ที่ขยับตัวอย่างรวดเร็ว เขาหยุดชะงักและก้มลงดูพื้นดิน มองเห็นรอยเท้าของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ที่เพิ่งผ่านมา

"มัน... อะไร?" เขาถามตัวเอง พร้อมกับก้าวถอยหลังไปยังต้นไม้ใหญ่เพื่อหลบซ่อนตัว

ทันใดนั้น เสียงใบไม้ดังกรอบแกรบ และจากมุมมืดของป่าก็ปรากฏเงาดำของมอนสเตอร์ตัวใหญ่ มันมีรูปร่างคล้ายกับมังกรที่ไม่มีปีก ขนาดตัวใหญ่กว่าคนหลายเท่า หนังของมันเป็นสีเทาเข้มและมีหนามแหลมคมทั่วทั้งร่าง

มันเดินช้าๆ มาในทิศทางที่เขาซ่อนตัวอยู่ สายตาของมันแหลมคมและเหมือนกำลังค้นหาอะไรบางอย่าง

เขาใจหายวาบ รู้สึกถึงพลังที่ร้อนแรงในตัวที่กำลังไหลเวียน เขาไม่เคยต่อสู้กับมอนสเตอร์มาก่อน แต่รู้สึกเหมือนมีบางอย่างในตัวเขา... ที่เรียกมันออกมา

"ลองดูสักครั้ง" เขาพึมพำเบาๆ ก่อนจะรวบรวมความกล้า

เขาหยิบหินก้อนหนึ่งจากพื้น และเริ่มทำการปลดปล่อยพลังเวทมนตร์ที่เขาไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร เพียงแค่คิด เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังที่ไหลออกจากมือของเขา สายฟ้าแห่งพลังเวทปรากฏขึ้นจากฝ่ามือ และในชั่วพริบตา หินก้อนนั้นก็พุ่งไปตรงจุดที่มอนสเตอร์ยืนอยู่

มอนสเตอร์หันขวับไปที่หินที่พุ่งออกมา แต่ไม่ทันที่จะหลบ หินนั้นกระทบกับมันเต็มๆ ทำให้มอนสเตอร์ร้องคำรามเสียงดัง ก้าวถอยหลังไปด้วยความตกใจ

"มันได้ผล..." เขาคิด และรู้สึกตื่นเต้นกับความสามารถใหม่ที่เพิ่งค้นพบ

มอนสเตอร์มองเขาด้วยความโกรธ มันไม่ยอมแพ้และพุ่งเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว แต่เขารู้สึกว่าพลังของตัวเองไม่ได้หมดไป เขาเริ่มฝึกควบคุมพลังที่เพิ่มขึ้นในตัวเองและเริ่มฝึกฝนท่าทางต่างๆ เพื่อรับมือกับมอนสเตอร์

การต่อสู้ไม่ง่าย แต่เขารู้ว่าเขามีสิ่งที่ไม่เหมือนใคร และเขาจะต้องเรียนรู้ที่จะใช้มันให้เป็นประโยชน์

"ไม่ว่าจะเป็นอะไร... ฉันจะต้องหาทางไปให้ถึงเมืองนั้น" เขาพูดกับตัวเอง พร้อมกับมองไปยังทิศทางที่ต้องการไป

การเดินทางของเขาเพิ่งเริ่มต้นขึ้น... และเขาไม่รู้ว่าทางข้างหน้าจะมีอะไรซ่อนอยู่บ้าง

หลังจากที่เขาสามารถเอาชนะมอนสเตอร์ตัวนั้นได้ เขารู้สึกถึงพลังในตัวที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก แม้ว่าจะเหนื่อยล้า แต่เขาก็ยังคงเดินต่อไปไม่หยุด ความมืดเริ่มคืบคลานเข้ามาเมื่อเขาตัดสินใจที่จะพักแรมในป่าอีกครั้ง เพื่อฟื้นฟูพลังและหาความคิดใหม่ๆ ในการเดินทาง

เขานั่งลงบนพื้นดินที่เต็มไปด้วยใบไม้แห้ง พลางมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เริ่มมืดลง ความเงียบสงบของป่าทำให้เขารู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวในโลกนี้

"ฉันต้องไปให้ถึงเมืองนั้นให้ได้..." เขากล่าวกับตัวเองและรู้สึกถึงความท้าทายที่รออยู่ข้างหน้า

ในขณะที่เขานั่งพัก เขารู้สึกถึงบางสิ่งในตัวที่เรียกเขา มันเหมือนกับการกระตุ้นอะไรบางอย่างในร่างกายของเขา โดยไม่รู้ตัว เขากล่าวออกไปตามสัญชาตญาณ

"ไปยังเมือง..."

ทันใดนั้น เสียงของระบบในหัวของเขาก็ดังขึ้น พร้อมกับการแจ้งเตือนที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน

"ระบบพร้อมใช้งาน: เปิดใช้งานสกิล 'เข็มทิศผู้รู้แจ้ง' เรียบร้อย"

ทันทีที่เขาพูดจบ เส้นทางที่มืดมิดรอบตัวเริ่มมีแสงบางอย่างปรากฏขึ้นจากพื้นดิน เป็นแสงสีฟ้าที่ลอยขึ้นไปในอากาศและหมุนวนไปในทิศทางที่เขาต้องการไป แสงนั้นมีความเข้มข้นจนเขารู้สึกถึงความเชื่อมั่นว่า เขากำลังได้รับคำแนะนำจากสิ่งที่เขาไม่เข้าใจ

"สกิล 'เข็มทิศผู้รู้แจ้ง' ใช้งานได้..." เขากล่าวด้วยความตื่นเต้น

เขาสามารถเห็นเส้นทางที่ชัดเจนขึ้นในจิตใจ เหมือนกับแผนที่ที่เขาควบคุมได้เอง ภายในเวลาไม่นานเขาก็เริ่มมองเห็นทิศทางที่ต้องไป

สกิลนี้ทำให้เขาสามารถรู้ได้ทันทีว่าเมืองนั้นอยู่ในทิศทางใด เพียงแค่คิดถึงมัน ก็เหมือนกับแผนที่ล่องหนปรากฏขึ้นในใจเขา

"ไม่ต้องกลัวว่าจะหลงทางอีกต่อไป" เขาพูดกับตัวเอง และเริ่มเดินตามเส้นทางที่แสงนำพา

ท่ามกลางป่าทึบที่เขากำลังเดินผ่าน แสงจากสกิลนั้นก็ส่องนำทางไปข้างหน้า ทำให้ทุกย่างก้าวของเขาดูเหมือนจะมั่นคงขึ้น ในขณะที่เขาเดินผ่านต้นไม้สูงใหญ่และพุ่มไม้ที่หนาแน่น เขาคิดถึงการผจญภัยที่ยังรออยู่ข้างหน้า

ไม่นานหลังจากที่เริ่มเดินตามแสงนั้น เขาก็มาถึงเขตแดนของเมืองที่เขาตามหา เมืองที่เต็มไปด้วยสิ่งก่อสร้างที่มีลักษณะโบราณ แต่ดูมีชีวิตชีวา ผู้คนเดินไปมา บรรยากาศเต็มไปด้วยความคึกคักจากการค้าขายและการเดินทาง

ตัวละครหลักมองไปที่เมืองนั้นและรู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่แตกต่างจากการเดินทางที่ยาวนานในป่า เขาหยุดมองไปไกลๆ ที่ประตูเมืองก่อนจะก้าวเข้าไป

"ในที่สุดก็ถึง..." เขาพูดเบาๆ ก่อนที่จะก้าวเท้าเข้าสู่เมืองที่เขาหวังจะค้นหาคำตอบต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***