ข้าผู้นี้จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตา
EP:4
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
ข้าขออนุญาตเพคะ
เย่หลิน(นายเอก)
//มองไปทางเสียง
เย่หลิน(นายเอก)
เจ้าอย่ามาทำให้ข้าเสียสมาธิเลย เดี๋ยวมีคนมาเห็นจะยุ่งเอา //มองไปที่เสี่ยวอิง
นางฟ้าเสี่ยวอิง
งั้นข้าไปก่อนนะ //หายตัวไป
เย่หลิน(นายเอก)
//แกล้งทำเป็นหลับอยู่
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
//เปิดประตูเข้ามา
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
//เดินตรงไปที่เตียงแล้วนั่งข้างๆ เย่หลิน
เย่หลิน(นายเอก)
//ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองหลิวอี้ที่นั่งอยู่ข้างๆ ตัว
เย่หลิน(นายเอก)
เจ้ามาทำอะไร ข้าไม่เป็นไร
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
//จับมือเย่หลินแน่นขึ้น
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
หม่อใฉันห่วงฮูหยินเช่นนัก...เห็นฮูหยินทุกข์ใจแบบนี้ หม่อมฉันก็ไม่อาจนิ่งเฉยได้
เย่หลิน(นายเอก)
//ยิ้มบางๆ เพื่อไม่ให้หลิวอี้เป็นห่วงมากไป
เย่หลิน(นายเอก)
ข้าแค่เหนื่อยจากการเดินทาง ไม่ต้องกังวลไปหรอก
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
//ถอนหายใจเบาๆ
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
หม่อมฉันไม่อยากเห็นฮูหยินทุกข์ขนาดนี้ ถ้าเจ้าต้องการให้หม่อมฉันช่วยอะไร หม่อมฉันก็ยินดีเสมอ
เย่หลิน(นายเอก)
//ยิ้มบางๆ อย่างอ่อนแอ
เย่หลิน(นายเอก)
ขอบใจนะ...
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
//มองหน้าเย่หลินด้วยสายตาอ่อนโยน
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
หม่อมฉันมิอยากให้ฮูหยินมีความทุกข์...อย่าห่วงเรื่องอื่นเลย มองข้ามไปเถอะ
เย่หลิน(นายเอก)
//นิ่งไปเล็กน้อย ก่อนจะถอนหายใจ
เย่หลิน(นายเอก)
ข้ามิรู้ทำไม..ข้าถึงได้คิดมากนัก..ก็แค่..สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้ข้าเหนื่อย
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
//ยิ้มเบาๆ
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
หม่อมฉันเข้าใจ…ฮูหยินก็แค่ต้องการพักผ่อนใช่หรือไม่
เย่หลิน(นายเอก)
//พยักหน้าช้าๆ
เย่หลิน(นายเอก)
ใช่...แค่ต้องการมีเวลาที่จะปล่อยใจบ้าง
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
//จับมือเย่หลินแน่นขึ้น
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
หม่อมฉันอยู่ข้างๆ ฮูหยินเสมอ ถ้าต้องการอะไร หม่อมฉันแค่เป็นที่พึ่งให้ฮูหยินได้
เย่หลิน(นายเอก)
//มองหลิวอี้ด้วยสายตาที่อ่อนโยนขึ้น
เย่หลิน(นายเอก)
ขอบใจจริงๆ...เจ้าคงเป็นคนเดียวที่เข้าใจข้า
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
//ยิ้มบางๆ
หลิวอี้(นางรับใช้นอ.)
เพราะหม่อมฉันรู้จักฮูหยินดี... ไม่ว่าฮูหยินจะเจออะไร หม่อมฉันจะอยู่ข้างๆ เสมอ//ยิ้มแย้ม
เย่หลิน(นายเอก)
หึ..ขอบใจ//มอง ยิ้มให้หลิวอี้
แอดเองจ้า
เดี๋ยวมาต่อน้าาา
Comments