เรื่องสั้นๆที่สยอง ตอนที่2 เจอดีกันแล้วไง

ณ ตึก A3

โฮชิ

มึง

ซินเนท

ว่า

โฮชิ

กูกลัว

เฮนรี่

เอ้า

เซเทีย

เข้าไปเหอะ

โฮชิ

ไม่เอาาาา

เอกิ

งอแงเหมือนเด็กอ่ะ

โฮชิ

แงงงงงงง

โฮชิ

ก็กูกลัวว

โอคุ

ไปรีบๆเข้าไป

เรกิ

ถ้าตรวจเสร็จทั้งเดือนเดี๋ยวพาไปเลี้ยงหมูกะทะ

โฮชิ

ก็ได้ว่ะTT

เซเทีย

[อืมมมม......แอบจิ้นดีป่าวว่ะ]

เฮนรี่

[กูจิ้นได้ไหมว่ะ]

ซินเนท

[จับจิ้นแม่ง]

ซินเนท

ไป รีบๆเหอะ

ซินเนท

กะอิแค่ห้องวิทยาศาสตร์ทีรเขาว่าน่ากลัวมันจะเป็นไรไป *เปิดประตูห้อง*

สิ่งที่อยู่ตรงหน้าของทุกคนในตอนนี้คือหุ่นโครงกระดูกที่ใช้ในการสอนมันมานั่งอยู่ที่เก้าอี้

ทั้งๆที่ห้องนั้นไม่มีใครเข้าไปแล้วเอามันมานั่ง

เซเทีย

มึงๆๆ

โฮชิ

ว่า

เซเทีย

มึงเห็นเหมือนกูไหมว่ะ

โฮชิ

เห็น

เรกิ

เห็น

โอคุ

เห็น

เอกิ

เห็น

เฮนรี่

เห็น

ซินเนท

เห็น

ทุกคนพูดพร้อมกัน

เซเทีย

เดี๋ยวส่งคนเข้าไปสองคน

โอคุ

โอนอยออกนะ

เอกิ

เคร

ทุกคนก็สุ่มหาคนที่จะเข้าไป

โฮชิ= ดำ เรกิ=ขาว โอคุ=ดำ เอกิ=ขาว เซเทีย=ขาว เฮนรี่=ขาว ซินเนท=ขาว

โฮชิ

อะไรอ่าาาาา

โอคุ

สภาพ

ซินเนท

ไปเลยๆๆๆ

เฮนรี่

ใช่ๆ ไปเลยๆ

โฮชิ

*เดินหลบหลังโอคุ*

โอคุ

ออกไปข้างหน้าเลยครับ *ลากอีกฝ่ายออกมาข้างหน้า*

โฮชิ

ม่ายเอาาาาาาาา

โอคุ

ถ้าอยู่ข้างหน้าเดี๋ยวเลี้ยงขนม *กระซิบ*

โฮชิ

ชิ...กะด้ะ*เดินนำหน้า*

ในห้องนั้น โครงกระดูกที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ อยู่ดีๆก็ขยับตัวเอง

โฮชิ

ไม่เอาแล้วววววว*ตัวสั่น*

โอคุ

เอาน่าา

โฮชิ

ฮือออ *กลัวจนสลบ*

เฮนรี่

เห้ยๆ เอาออกมาก่อน

โอคุ

*อุ้มอีกฝ่ายก่อนที่จะเดินออกมาจากห้อง*

ซินเนท

พวกเราค่อยมาตรวจพรุ่งนี้ กูกลัว

ทั้งหมดก็พากันกลับไปที่อาคารเรียนตัวเอง และพากันนอนพัก

. .

ตัดจบ

สั้นไปไหมอ่ะ รึยาวอยู่ บอกไรท์หน่อยนะครับ;-;;;

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ