2
วันแต่งงาน
งานแต่งอันยิ่งใหญ่สวยหรูเต็มไปด้วยดอกไม้ต่างๆนานาชนิด (เหมือนพืชสวนไม้โลก_ _) สมกับเป็นงานแต่งของ โลเวล ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมไปซะทุกอย่าง งานกำลังเริ่มขึ้นแขกท่านผู้มีเกียรติทั้งหลายก็ทยอยกันมาร่วมยินดีกับบ่าวสาวอย่างคับคลั่งแต่จนถึงบัดนี้บ่าวสาวยังไม่เคยเจอหน้ากันเลยเพราะเจ้าบ่าวบ่ายเบี่ยงหลีกเลี่ยงมาตลอดบอกว่าติดงานบ้างล่ะ อันนั้นอันนี้บ้างล่ะ จนคุณนายพิมภาทนไม่ไหวจะตัดแม่ลูกจริงๆ โลเวลถึงต้องยอม
โลเวล
ผมยืนอยู่หน้างานแต่งงานมาได้สักพักแล้วล่ะงานแต่งงานใคร? ก็งานแต่งผมนี่แหละในที่สุดผมก็ต้องยอมแม่ แม่นะแม่ คอยดูเถอะผมไม่มีวันให้ยัยนั่นมานั่งกินนอนกินสบายใจเฉิบหรอก 'แล้วเจอกัน' ว่าแต่ว่าเจ้าสาวของผมจะมาตอนไหนนะอยากจะแต่งก็ชักช้าอยู่ได้ ผมเริ่มหงุดหงิดมากแล้วนะที่ต้องมาปั้นหน้ายิ้มรักษาภาพพจน์อยู่ตรงนี้ เฮ้อ!
"000^000" ตนนี้ตาผมแถบทลักออกมาเมื่อมองเห็นผู้หญิงใส่ชุดกระโปรงยาวเลื่อยสีขาวนั้น OMG
"ตาโล ตาโล!!!"
"คะ..ครับ"
"น้องมานู้นแล้วเห็นไหมว่าที่ภรรยาแก สวยใช่ไหมล่ะ ตาค้างเชียว" แม่ทั้งพูดทั้งยิ้ม ปลื้มปิติยินดีกับว่าที่ลูกสะใภ้คนโปรด
"ก็งั้นๆครับ" ผมยังทำฟอร์มอยู่
"สวัสดีค่ะคุณป้าคุณลุง^^" เธอยกมือไหว้แม่กับพ่อผมเมื่อเดินมาถึง กริยาท่าทางอ้อนช้อย ดูเผินๆก็เป็นเด็กเรียบร้อยอยู่หรอก แต่ผมรู้หรอกว่านั่นก็คือเปลือกนอกของเธอ
"มาป้ามาลุงอะไรกันล่ะ เรียกแม่กับพ่อได้แล้วลูก"
"ค่ะ คุณแม่" ทำไมเธอถึงน่ารักอย่างนี้รู้แบบนี้ผมไปเจอเธอตั้งแต่ทีแรกแล้วแม่เจ้าโว้ยยย!!!
"สวัสดีค่ะพี่โลเวล" เธอหันมาไว้ผมบ้าง เธอยิ้มผมจะบ้าตาย ไม่ได้ๆเราจะหวั่นไหวไม่ได้ คืนนี้เจอกันแน่สาวน้อย
"ครับ" ผมตอบเธอแค่นี้แล้วทำหน้านิ่งเหมือนเดิม
งานก็เริ่มไปเรื่อยๆ เจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ต้องทำนู้นนี่จนเหนื่อยกว่าจะจบพิธีการแขกท่านผู้มีเกียรติก็ทยอยกันกลับ ถึงคิวที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวจะเข้าหอแล้วแต่กระนั้นก็ยังไม่มีใครได้ปริปากพูดคุยกันเลยจะมีแต่เจ้าสาวที่แอบมองเจ้าบ่าวแบบเขินๆก็แหงล่ะก็เขาหล่อขนาดนี้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments