เด็กห้องคิง(แอดจะไม่อัพนิยายอีกต่อไปแล้วนะคะ)
5
คราม
ก็เป็นคนที่ฆ่าคนไงล่าา
มิว(นอ.)
ไอคิน!!//วิ่งไปหเาม
เจ(เพื่อนพอ.)
ไอมิวดูไอคินดิกูไปจัดการเอง!
ไวน์(เพื่อนนอ.)
เออกูก็ด้วย!
วิน(เพื่อนร่วมห้อง)
พวกกูสู้ไหว!
โชน(เพื่อนนอ.)
มันจัดการได้หน้า//เดินไปนั่งที่ๆหนึ่ง
โชน(เพื่อนนอ.)
ไม่ต้องตกใจ
โชน(เพื่อนนอ.)
กูรุ้มึงชอบเพื่อนกู
มิว(นอ.)
มึงไปกับกู!!!//โมโห+ลากครามออกไป
คราม
กูไม่ไป//จับแขนที่ลาก
คราม
จะจัดการก็จัดการตรงนี้สิดี
มิว(นอ.)
มึงทำเองนะไอคราม//พูดเบาๆ
คราม
กูก็ไม่ได้กลัวฆ่าคนกูก็ฆ่ามาแล้ว
คราม
เราอยู่กันมากี่พันปีแล้วล่ะ?
ทุกคนในห้องที่ได้ยินก็ต่างตกใจ
เมื่อมิวตะโกนโมโหออกมาตาของมิวที่เป็นสีฟ้าเงินก็กลายเป็นสีแดงเลือด
คิน(พอ.)
ตะกี้กูได้ยินอะไรนะ!?
โชน(เพื่อนนอ.)
อย่าไปสนใจเลย//งุกขึ้นยืน
โชน(เพื่อนนอ.)
ก็แค่คำพูดเบียวๆของเด็กบ้า
ไวน์(เพื่อนนอ.)
มันใช่หรอว่ะ!?
วิน(เพื่อนร่วมห้อง)
หรือจะเป็นแวมไพร์!!
โชน(เพื่อนนอ.)
มันมีซะทีไหน//วิ่งเข้าไปหาคราม
มิว(นอ.)
//จับมือคราม+หมุน
ตอนนี้มิวฝิวขาดเป็นอย่างมาก
โชน(เพื่อนนอ.)
ไอมิวหยุด!!
ในการต่อสู้ที่ดูธรรมดานั้นหารู้ไม่ว่ามีการใช้พลังแอบแฝงอยู่
คราม
ฮึก//หลุดจากการบีบแขน+พุ่งไปบีบคอคิน
คราม
กูรู้ว่ามันคือดวงใจของมึง
คิน(พอ.)
อึก...มึงหมายความว่าไง//หายใจไม่ออก
เจ(เพื่อนพอ.)
มึงสู้ดิว่ะ!
คิน(พอ.)
กู..สู้ไม่ได้มันรู้สึกไม่มีแรง!
วิน(เพื่อนร่วมห้อง)
ไอคิน!!!
โชน(เพื่อนนอ.)
ไอคราม!มึงหยุดเดียวนี้!!
คราม
หึ!//ใช้มืออีกข้างเสกให้ทุกคนหายไปยกเว้นพวกนอ.
วิน(เพื่อนร่วมห้อง)
มันมีจริง!
เจ(เพื่อนพอ.)
ช่างก่อนช่วยคินก่อน
คิน(พอ.)
ฮึก!//หายใจไม่ออก+จะสลบ
คิน(พอ.)
มะ .มิว//เสียงเบา
มิว(นอ.)
คะ...คืน!//ตาเปลี่ยนสีไปเป็นเหมือนเดิม
มิว(นอ.)
คืน//วิ่งไปถีบคราม
วิน(เพื่อนร่วมห้อง)
คืน!!!
โชน(เพื่อนนอ.)
//ใช้พลังฟื้นคืน
โชน(เพื่อนนอ.)
กูรักษามันแล้ว
โชน(เพื่อนนอ.)
แล้วกูก็รู้แล้วว่าคนชื่อคินนี่คือดวงใจมึง
โชน(เพื่อนนอ.)
กูต้องกลับราชวังไปรายงานกับพ่อมุงแล้ว
เจ(เพื่อนพอ.)
เรื่องนี้คืออะไร
วิน(เพื่อนร่วมห้อง)
บอกมาเดียวนี้
Comments