ผมจะไม่ยอมให้ใครมาหักอกพี่อีกครั้ง
EP3
เซนย่า [นายเอก]
เอาล่ะ เลิกงานประชุมได้
พนักงานหัวหน้าฝ่ายต่างๆเดินออกจากห้องประชุม
เลขา: ท่านคะ รายงานเรื่องกำไรเเละเงินที่ขาดทุนประจำปีค่ะ
เซนย่า [นายเอก]
อืม ขอบคุณ //รับเอกสาร
เซนย่า [นายเอก]
(ไอเจ้าบ้านั่นมันคงยังพยายามหาทางโกงเราทักวิธีเลยสินะ)
เซนย่า [นายเอก]
(น่ารำคาญ ยิ่งจัดการเร็วได้เท่าไหร่ก็ยิ่งดี)
เซนย่า [นายเอก]
(เเต่ก็คงต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป นายไม่ตายดีเเน่ลูอิส)
เซนย่า [นายเอก]
ส่งเรื่องนี้ให้หัวหน้าฝ่ายการเงินจัดการ ฉันจะออกไปทำธุระด้านนอกสักหน่อย
เคนโตะ [พระเอก]
พี่? พี่มาทำอะไรที่นี่ตั้งเเต่เช้ากันครับ
เซนย่า [นายเอก]
ก็เเค่ วันนี้มีประชุมตอนเช้า ก็เลยเเวะมาหานายสักหน่อย
เคนโตะ [พระเอก]
คิดถึงผมล่ะสิ😏
เซนย่า [นายเอก]
อะไรของนาย
เซนย่า [นายเอก]
ฉันไม่ได้คิดถึงนาย อย่ามาคิดเองเออเอง
เคนโตะ [พระเอก]
ครับๆ //เดินไปโอบเอว
เคนโตะ [พระเอก]
ไม่รู้สินะ พี่ก็รู้ว่าตอนนี้ยังเช้าอยู่
เซนย่า [นายเอก]
ฉันเเค่มาหา ไม่ได้จะมาทำเรื่องไร้สาระ
เซนย่า [นายเอก]
… อย่าทำหน้าเเบบนั้น
เคนโตะ [พระเอก]
นะครับ เเปปเดียว🥺
เซนย่า [นายเอก]
จิ๊ ฟังไม่รู้เรื่องเลยจริงๆเด็กเวรนี่
เคนโตะ [พระเอก]
//หงุดหงิด
เลขา: ท่านคะ คุณลูอิสมาขอพบค่ะ
เซนย่า [นายเอก]
ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ //รีบเดินออกไป
เคนโตะ [พระเอก]
พี่ก็เลือกมันก่อนผมเหมือนเดิมอีกเเล้ว
เคนโตะ [พระเอก]
//จุดบุหรี่เเละสูบ
เคนโตะ [พระเอก]
เมื่อไหร่พี่จะตาสว่างสักที
เซนย่า [นายเอก]
//เปิดประตูเข้าไป
ลูอิส
ไม่ได้เจอกันนานนี่เซนย่า
เซนย่า [นายเอก]
อืม ฉันเองก็ดีใจที่ได้พบคุณเหมือนกัน
ลูอิส
อย่าพูดห่างเหินเเบบนั้นสิ
เซนย่า [นายเอก]
นี่มันที่ทำงาน
เซนย่า [นายเอก]
(เอาล่ะ ใจเย็นๆ เพื่อการเเก้เเค้น จำไว้ อย่าอ่อนไหว)
เซนย่า [นายเอก]
//เดินไปนั่ง
ลูอิส
นายรู้รึเปล่า ว่าฉันคิดถึงนายมากๆเลยล่ะ
เซนย่า [นายเอก]
(หึ คิดถึงหรอ ไม่คิดเลยว่าจะได้ยินคำน่าสมเพชนี้ออกจากปากมัน)
เซนย่า [นายเอก]
ฉันเองก็คิดถึง…
ลูอิส
น้อยใจรึเปล่า ช่วงนี้ฉันค่อนข้างยุ่งกับบริษัทมากๆ
เซนย่า [นายเอก]
อือ…ก็เเค่น้อยใจเล็กน้อย
เซนย่า [นายเอก]
ฉันไม่เคยโกรธอยู่เเล้ว
ลูอิส
เด็กดี…. //ค่อยๆลูบไปใต้เสื้อผ้า
เซนย่า [นายเอก]
หะ…หยุดก่อน
เซนย่า [นายเอก]
นี่มันยังเวลางาน
ลูอิส
ทำไมช่วงนี้ถึงปฏิเสธอยู่บ่อยๆละ
ลูอิส
นายเองก็ชอบไม่ใช่หรอ
เซนย่า [นายเอก]
ไม่ใช่ว่าไม่ชอบ เเต่การที่จะทำอะไรเเบบนี้ต้องดูสถานที่ด้วย
ลูอิส
นายคิดถึงเรื่องพวกนี้ตั้งเเต่เมื่อไหร่ //จับกดลงโซฟา
ลูอิส
ฉันไม่ได้ใช้เวลากับนายมานานเเล้วนะเซนย่า
ลูอิส
นายไม่คิดถึงฉันบ้างรึไง
เซนย่า [นายเอก]
ก็ได้ๆ เเต่กลางคืน
เซนย่า [นายเอก]
ที่ไม่ใช่ที่นี่
เซนย่า [นายเอก]
//ถอนหายใจเบาๆ
ลูอิส
งั้นเจอกันล่ะเด็กดี //จูบเบาๆก่อนเดินออกไป
เซนย่า [นายเอก]
(น่าขยะเเขยงจริงๆ…)
เซนย่า [นายเอก]
//เปิดอ่าน
เคนโตะ [พระเอก]
พี่ครับ วันนี้พี่มาที่ร้านไหม
เคนโตะ [พระเอก]
ผมคิดถึงพี่มากๆๆ
เซนย่า [นายเอก]
วันนี้ฉันไม่ได้จะเข้าไป นายปิดร้านเลย ฉันมีธุระ
เคนโตะ [พระเอก]
ธุระสำคัญ?
เซนย่า [นายเอก]
ธุระส่วนตัว
เซนย่า [นายเอก]
เจอกันพรุ่งนี้ อย่าทักมาท่าไม่จำเป็น
เซนย่า [นายเอก]
อือ…..ช้าๆสิ
ลูอิส
ไม่คิดเลยนะ ว่าระหว่างที่ฉันไม่อยู่นายจะเเอบไปหาใครอื่น
เซนย่า [นายเอก]
(เเย่ล่ะ ลืมสะสนิท)
เซนย่า [นายเอก]
อะไรกัน อันนั้นมันรอยที่พี่ทำไว้ไม่ใช่หรอ
ลูอิส
หึ คงจะรอเเละอดใจไม่ไหวเลยต้องไปนอนกับคนอื่นสินะ
เซนย่า [นายเอก]
เดี๋ยวฟังก่—
ลูอิส
ฉันคงต้องทำให้นายลืมไอสารเลวที่มันกล้ามาเเตะต้องของๆฉันเเล้วล่ะ
ลูอิส
จะได้รู้ว่านาย เป็นของฉัน ไม่มีวันเป็นของใคร
Comments