การต่อสู้ที่ของตํานาน

หลังจากที่จัดการนักเลงกลุ่มแรกลงอย่างง่ายดาย ชื่อเสียงของ ลี จีฮุน เริ่มแพร่สะพัดไปทั่วมหาวิทยาลัย นักศึกษาหลายคนเริ่มรู้จักเขาในฐานะชายหนุ่มลึกลับที่สามารถเอาชนะพวกนักเลงด้วยท่าทีที่ไม่สะทกสะท้าน ขณะที่เหล่านักเลงต่างหวาดกลัวและอับอาย พวกเขาก็ไม่อาจจะปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปง่ายๆ

หนึ่งในหัวหน้ากลุ่มนักเลงที่ทรงอิทธิพลที่สุดในมหาวิทยาลัยชื่อว่า "ฮัน แจมิน" ผู้มีอำนาจเหนือกลุ่มนักเลงทั้งหมดในพื้นที่ แจมินเป็นชายหนุ่มที่มีร่างกายแข็งแกร่งและขึ้นชื่อว่าโหดเหี้ยม เขาไม่ชอบให้ใครมาทำลายชื่อเสียงและอำนาจของเขา และการที่จีฮุนเข้ามาท้าทายโดยไม่สนใจ จึงเป็นเรื่องที่แจมินไม่สามารถยอมรับได้

คืนวันต่อมา จีฮุนได้รับข้อความลึกลับจากหมายเลขที่ไม่รู้จัก ข้อความนั้นระบุว่า “เจอกันที่ลานดาดฟ้าตึกเก่า ถ้ากล้ามากพอ อย่าได้หนี”

เขาเพียงแค่ยิ้มเล็กๆ เมื่ออ่านข้อความนั้นจบ พลางถอนหายใจออกมาเบาๆ ด้วยความเหนื่อยใจ แต่ก็ไม่รู้สึกกลัวหรือหวั่นวิตก จีฮุนตัดสินใจไปรอที่ลานดาดฟ้าตึกเก่าตามที่บอก พร้อมกับความสงบเยือกเย็น เขายืนมองแสงไฟในเมืองจากมุมสูง ราวกับกำลังดื่มด่ำกับวิวสวยๆ ในค่ำคืน

ไม่นานนัก แจมินและพวกนักเลงหลายคนก็ปรากฏตัวขึ้นที่ดาดฟ้า ท่ามกลางสายลมหนาวที่พัดผ่าน แจมินยืนอยู่ตรงหน้าจีฮุน ดวงตาของเขามีประกายดุดันและเต็มไปด้วยความเคียดแค้น

"แกคงไม่รู้สินะ ว่าที่นี่ใครเป็นเจ้าถิ่น" แจมินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอำนาจ

จีฮุนหัวเราะเบาๆ ก่อนจะตอบกลับด้วยท่าทีไม่แยแส "ถ้านายหมายถึงการเป็นเจ้าถิ่นด้วยการรังแกคนที่อ่อนแอกว่า ฉันก็ไม่สนใจหรอก"

ไม่ทันที่แจมินจะพูดอะไรต่อ จีฮุนก็เริ่มก้าวเดินไปหานักเลงที่ยืนอยู่รอบๆ เขามีแววตาที่เย็นชาและมั่นใจ ราวกับกำลังดูการแสดงที่ไม่ค่อยน่าสนใจนัก

“เอาล่ะ ถ้านายอยากพิสูจน์ ก็ลองมาดูกัน ว่าพวกนายจะจัดการฉันได้ไหม” จีฮุนพูดจบก็ล้วงมือใส่กระเป๋ากางเกงอีกครั้ง พร้อมเผชิญหน้ากับนักเลงทั้งหมด

การต่อสู้เริ่มต้นขึ้นอย่างดุเดือด นักเลงแต่ละคนพยายามเข้ามาจู่โจมจีฮุนจากทุกทิศทาง แต่ไม่มีใครสามารถสัมผัสตัวเขาได้ จีฮุนเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ราวกับรู้การเคลื่อนไหวของพวกนักเลงทุกคนล่วงหน้า เขาหลบหลีกและตอบโต้ด้วยความเฉียบขาด

แจมินที่มองเห็นพวกพ้องของเขาล้มลงทีละคนก็เริ่มโมโห เขาจึงตัดสินใจพุ่งเข้าหาจีฮุนด้วยพละกำลังที่รุนแรง แต่จีฮุนกลับรับมือกับเขาได้อย่างง่ายดาย เขาสกัดขาแจมินและดึงตัวเขาล้มลงกับพื้น

แจมินพยายามลุกขึ้นแต่ก็ไม่ทัน จีฮุนยื่นมือข้างหนึ่งไปจับคอเสื้อแจมินไว้ จ้องมองด้วยสายตาคมและพูดขึ้นเบาๆ "จำไว้นะ การเป็นผู้นำที่ดีต้องรู้จักปกป้องคนอื่น ไม่ใช่รังแกคนอ่อนแอกว่า"

หลังจากเหตุการณ์ในคืนนั้น แจมินและพวกนักเลงก็ยอมแพ้และถอยห่างจากการรังแกคนอื่น จีฮุนกลายเป็นบุคคลที่คนในมหาวิทยาลัยเคารพยำเกรง และความยิ่งใหญ่ของ "ตำนานแห่งยุค" ก็กำลังแผ่ขยายไปทั่ว สร้างความประทับใจให้กับนักศึกษาและครูอาจารย์หลายคน

แม้จีฮุนจะไม่มีเจตนาที่จะเป็นฮีโร่หรือเป็นตำนาน แต่ความยุติธรรมและความกล้าหาญของเขาได้ทำให้ผู้คนเริ่มหันมาเคารพและศรัทธาในตัวเขา โดยไม่รู้ตัว เขาได้กลายเป็นตำนานที่แท้จริงของยุคนี้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***