ใครบอกว่าข้าเป็นเซียน EP3

. .

เหยียนเซียนหยาง

ขอบคุณมากขอรับเถ้าแก่

เหยียนเซียนหยาง

//เดินออกจากโรงเตี๊ยม

เหยียนเซียนหยาง

(ถึงจะเสกเงินได้ก็เถอะ แต่ยุคนี้จะมีพวกทหารรักษาความปลอดภัยเรื่องภาษีไหมนะ)

เหยียนเซียนหยาง

(ถ้าพวกเขามาถามว่าเงินพวกนี้ได้จากที่ไหนจะตอบยังไงดี)

หยางเจียหลาน

ขออภัยท่าน

เหยียนเซียนหยาง

//มอง

เหยียนเซียนหยาง

(เดี๋ยวสิคนนี้?)

หยางเจียหลาน

กระผมกำลังหาทางไปยังโรงเตี๊ยมใกล้ๆ น่ะ

เหยียนเซียนหยาง

อ่าโรงเตี๊ยม(ตาฝาดไหมนะ)

เหยียนเซียนหยาง

ทางโน้นครับ//ชี้

หยางเจียหลาน

ขอบพระคุณมากขอรับ//โค้งตัว+เดินไป

เหยียนเซียนหยาง

(นั่นมัน!? หยางเจียหลานชัดๆ!?)

เหยียนเซียนหยาง

(พระรองผู้แสนดี สุดหล่อ อบอุ่นหัวใจในนิยายเรื่องนี้)

เหยียนเซียนหยาง

(เนื่องจากฐานะไม่ดีจึงออกไปทั่วเพื่อขายสมุนไพร และโอสถ)

เหยียนเซียนหยาง

(คนหล่อขนาดนั้นมาอยู่ตรงหน้าเชียวนะ~)//ตัวละลายเพราะความเขิน

อะแฮ่ม! สงสัยกันล่ะสิ ฮิๆ

ผมจะบอกให้ล่ะกัน

นิยายที่ผมเข้ามาอยู่เป็นนิยายแนว วาย จีนโบราณเลือดสาดยังไงล่ะ!

พระเอกจับนายเอกไปกักขังไว้เพื่อให้เสียสติ ตัดระบบสัมผัสต่างๆของนายเอกจนนายเอกต้องโหยหาแค่พระเอก

ไอ้นี้มันธงดำชัดๆ!?

แน่นอนย่อมมีคนที่ธงดำยิ่งกว่านั่นคือตัวร้ายของนิยายเรื่องนี้

พอนายเอกหนีออกจากพระเอกได้ ตัวร้ายแสร้งทำเป็นเข้าช่วยแต่ความจริงอยากครองนายเอกเหมือนกัน-หมายถึงอยากครอบครองพลังของนายเอกต่างหากล่ะะ!

จึงได้ทำการล้างสมองนายเอกให้เป็นสัตว์เลี้ยงที่เชื่อฟัง

เหยียนเซียนหยาง

แน่นอนผมเมนพระรองผู้แสนดี-

เหยียนเซียนหยาง

ห้ะผมข้ามอะไรไปหรอ

เหยียนเซียนหยาง

อ่อ! ที่พระรองเองก็แอบจิตน่ะหรอ- ไม่เอาน่าไม่พูดถึงเรื่องพรรค์นั้นหรอกค้าบบ

กลับเข้าสู่ช่วง! ดำเนินเนื้อเรื่อง

เหยียนเซียนหยาง

(หลังจากเจอเจียหลานผมก็แอบตามมาเงียบๆ)

เหยียนเซียนหยาง

(เพราะเป็นห่วง)

เหยียนเซียนหยาง

(ไม่นึกเลยว่าผมมัวแต่อธิบายจนพระรองผู้แสนดี----ของผมโดนอัธพาลรุมตื้บ!!)

เหยียนเซียนหยาง

(ที่พระรองยึดติดกับนายเอกก็...เพราะนายเอกมาช่วยไว้ตอนกำลังสิ้นหวังนี่นา)

เหยียนเซียนหยาง

(รออีกสักพักให้นายเอกมาแล้วค่อยไปดีกว่า)//เป็นห่วง

และแล้วก็ผ่านไป 1 ก้านธูป

เหยียนเซียนหยาง

(ทำไมยังไม่มาวะะ!?)

เหยียนเซียนหยาง

(พระรองจะตายแล้วเนี่ย!)

เหยียนเซียนหยาง

(เอาวะ ช่วยเองก็ได้ถ้าคุณนายเอกไม่มาสักที!!!)

เหยียนเซียนหยาง

ข้าได้ยินว่าเจ้าต้องการไปโรงเตี๊ยม

เหยียนเซียนหยาง

แต่เหมือนข้างถนนที่นี่จะไม่ใช่โรงเตี๊ยมที่ข้าแนะนำไปนะ

หยางเจียหลาน

//มอง

หยางเจียหลาน

คุณชายท่านนั้นนี่เอง...

หยางเจียหลาน

ไม่มีอะไรขอรับ ข้าแค่หกล้มเท่านั้น

เหยียนเซียนหยาง

(ตอ-- โกหกชัดๆ! ล้มอีท่าไหนวะเนี่ย รอยช้ำเต็มตัว แถมมีรอยเท้าเต็มเสื้อเลย)

. .

หยางเจียหลาน

คุณชายไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้...

เหยียนเซียนหยาง

ข้าเห็นคนเจ็บนะ ข้าจะอยู่เชื่อได้อย่างไร

หยางเจียหลาน

//มอง

เหยียนเซียนหยาง

//ตั้งใจทำแผล

หยางเจียหลาน

//หน้าแดง

เหยียนเซียนหยาง

ฮึบบ เรียบร้อย

เหยียนเซียนหยาง

(ถึงจะใช้เวทรักษาได้ก็เถอะ...แต่ยังไม่ชินกับการใช้เวท)

เหยียนเซียนหยาง

(ถ้าฉันใช้แล้วผิดพลาดจนเมนของฉันแขนงอกขึ้นมาจะทำยังไง!!!?)

หยางเจียหลาน

คุณชายต้องการสิ่งใดตอบแทน--

เหยียนเซียนหยาง

ตอบแทนอะไรกัน! ข้าช่วยเพราะเจ้าหล่- แฮ่ม! ข้าช่วยเพราะข้าคิดว่าต้องช่วยต่างหาก

เหยียนเซียนหยาง

ข้าไม่ได้ใจดำเสียหน่อย//ท้าวคางมอง

เหยียนเซียนหยาง

(หล่ออ่า~)

หยางเจียหลาน

คือ...ข้าขายสมุนไพร และโอสถ ข้าจะยกให้ท่านส่วนหนึ่ง..

เหยียนเซียนหยาง

//มอง

เหยียนเซียนหยาง

ให้ข้าเฉยๆแบบนี้ก็แย่น่ะสิ~

เหยียนเซียนหยาง

เจ้าจะขาดทุนนะ

หยางเจียหลาน

แต่ว่า...

เหยียนเซียนหยาง

งั้นข้าจะซื้อสมุนไพรเจ้าแล้วกัน

หยางเจียหลาน

แต่ว่า

เหยียนเซียนหยาง

เจ้าจะแต่ว่าอะไรเยอะแยะเนี่ย~ ข้าจะซื้อ!//ยิ้ม

เหยียนเซียนหยาง

ทั้งสมุนไพรและโอสถ เอามาให้หมดเลย!//ทุบเตียง

หยางเจียหลาน

...ขอรับ

. .

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ