ยัยแสบบ้านฉัน เสื้อตัวโปรดฉันไปแล้ว

เลกะกับโคตะเดินกับบ้าน

เลกะ

*เหนื่อยจัง*

โคตะ

ก็ไม่แปลกหรอก

โคตะ

อยู่ดีๆก็มาเเต่งชาย

เลกะ

*หิวข้าวอะ*

โคตะ

งั้นไปกินข้าวที่ร้านนั้นไหม

โคตะ

//ชี้ไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่น//

เลกะ

*!!เอา!!*

เลกะ

*จะได้ไปลบเครื่องสำอาง*

เลกะ

*และเปลี่ยนชุด*

โคตะ

เอาชุดมาด้วยหรอ!!??

เลกะ

*ใช้อยู่ในกระเป๋า*

หลังจากนั้นทั้ง2คนก็ไปกิน

ร้านอาหารญี่ปุ่น

เลกะ

*อร่อยจัง*

โคตะ

ชอบกินซูชิหรอ

เลกะ

*ใช่*

เลกะ

//ซูชิจานที่3//

โคตะ

555

เลกะ

*หัวเราะทำไม?????*

โคตะ

พึ่งเห็นเธอมีความสุขมากขนาดนี้

เลกะ

//เขิน//

หลังจากกินข้าวเสร็จ

ก็กับบ้าน

ณ บ้าน

เลกะ

*เย้ ถึงบ้านแล้ว*

เลกะ

//กระโดดขึ้นโซฟา//

โคตะ

ฉันไปอาบนำ้ก่อนนะ

เลกะ

*อือ*//ดูมือถือ

โคนะเข้าห้องนำ้

เลกะ

*ทำไรดี*//เบื่อ

เลกะ

//มองไปที่เสื้อของโคตะ//

เลกะ

//เเละสีย้อมผ้า//

เลกะ

*นึกออกละ*😘

20นาทีต่อมา

โคตะ

เสร็จแล้วเข้าไปได้เลย

โคตะ

//เดินไปหาเลกะ//

โคตะ

//ช็อก//

เลกะ

*สวยไหม*

เลกะ

โคตะ

นั้นมันเสื้อฉันนะ//เสื้อคลุมตัวโปรด

เลกะ

*ไม่สวยหรอ🥹*

โคตะ

อะ สวยมาก

โคตะ

ไม่นะ//คิดในใจ

เลกะ

งั้นพรุ่งนี้ใส่ไปนะ

โคตะ

ไม่

เลกะ

*ทำไม🥺*

โคตะ

ก็ได้ ใส่ไปก็ได้

เลกะ

*เย้*

วันต่อมา

โจ(คนนั่งข้างหน้าโคตะ)

นายมาแล้วหรอ

โจ(คนนั่งข้างหน้าโคตะ)

อะ

โจ(คนนั่งข้างหน้าโคตะ)

555555😆

โคตะ

ขำทำไม//เขิน

โจ(คนนั่งข้างหน้าโคตะ)

นายใส่เสื้อคลุมบ้าอะไรมา

เลกะ

: น่ารักดีนะ :

โจ(คนนั่งข้างหน้าโคตะ)

แต่มันนิสัย ไม่ได้เป็นแบบนี้

โจ(คนนั่งข้างหน้าโคตะ)

ปกติมันจะใส่เสื้อเรียบเรียบ

โจ(คนนั่งข้างหน้าโคตะ)

มันไม่ใส่เสื้อน่ารัก นิสัยมันไม่ใช่แบบนี้ เหมือนผีสิงโคตะเลย

โคตะ

หุบปากโจ

โจ(คนนั่งข้างหน้าโคตะ)

555

เลกะ

:เพิ่งรู้เลยนะเนี่ย:

เลกะ

:55555:

แอดขอจบแค่นี้ก่อน

สมองแอดตันหมดละ

และต่อไปนี้ขอสัปดาห์ละหนึ่งต่อนะ

ขอโทษทีลงไม่ทัน

บาย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ