บทที่1

"ไบเบิ้ล วันนี้อากาศร้อนเกินไปรึเปล่า"

"นั้นสิ แต่ก็ดีกว่าฝนตกนะ"

"ถ้าฝนตกนี่ไม่อยากคิดสภาพเลย ฉันคงเหมือนลูก หมาตกนำ"

"อันอันก็พูดไปนู่น ถ้าฝนตกพวกเราคงไม่ต้องมายืนตากแดดแบบนี้หรอก\>\-<"

ไบเบิ้ลพูดถูกเผง ถึงฝนตกจะให้ความรู้สึกเหนียวเหนอะหนะตลอดเวลาทำงาน แต่ก็ดีกว่าอากาศร้อนระอุแบบวันนี้มาก เคยดูลิ้งค์ข่าวตามเฟสมีชาวบ้านทดลองทอดไข่บนกระทะที่ร้อนด้วยแดด ไม่อยากแซ่ด ไข่สุกดีพร้อมรับประทาน แดดประเทศไทยเผาทุกอย่างจริงๆ ฉันกดหมวกแก๊ปบนหัวเพื่อบังไม่ให้แสงอาทิตย์ส่องโดนหน้าจังๆ

ฉันกับไบเบิลยืนแจกใบปลิวอยู่ตรงกลางสยามสแควร์ วันเสาร์คือวันที่เราสองคนต้องทำงานพิเศษ ถ้าวันไหนดวงดีหน่อยก็จะได้เข้าร้านโดนัทไปปัดกวาดเช็ดถูโต๊ะ แต่ถ้าดวงเละๆก็จะต้องมายืนแจกใบปลิวท่ามกลางอากาศร้อน ในเสื้อสีดำสนิทซึ่งดูดกลืนแสงได้ดีกว่าสีอื่นหลายสิบเท่า

"ตอนนี้โดนัทลดราคานะคะ ลองแวะก่อนได้นะคะ"ฉันพูดเชื้อเชิญยิ้มหวานปานจะหยด พลางยัดเหยียดใบปลิวใส่มือคนนั้นทีคนนี้ที หากใบปลิวไม่พร่องลงจากเดิม ผู้จัดการในร้านที่ตัวเล็กผมแกร็น จะเริ่มแปลงร่างเป็นยักษ์และอาละวาดพวกเราสองคนชนิดไม่มีช่องว่างให้เถียงกลับ

สยามสแควร์คือแหล่งแสงสีชั้นดีของวัยรุ่นและนักท่องเที่ยว ผู้คนมากมายเดินขวั่กไขว่กันอย่างรีบร้อนตามประสาชีวิตคนเมือง แต่ถ้าเป็นคู่แฟนก็คล้องคอ คล้องแขนเดินเอื่อยเฉื่อยชมสินค้าชมแสงสีชมคนที่ขวั่กไขว่ไปเรื่อยเฉื่อย \(เชอะ เห็นแล้วขัดลูกตา แต่คนโสดอย่างฉันไม่มีสิทธิ์บ่นอะไรT^T\)

จะว่าไปฉันก็ไม่ได้หน้าตาขี้ริ่วขี้เหร่ ออกจะสวยน่ารักเกินหน้าเกินตาเพื่อนๆด้วยซํา เนื่องจากเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ผิวขาวเนียน ใบหน้ารูปไข่เข้ากันดีกับผมหน้าม้ามัดแกละตำสองข้าง ผู้ชายมากมายหลายตาทยอยมาหยอดขนมจีบสมำเสมอ แต่ฉันไม่คิดคบใคร ด้วยเหตุผลง่ายๆสามข้อคือ

พวกนั้นไม่ตรงสเป็ค ต้องมีอย่างใดอย่างหนึ่งที่ฉันรู้สึกหงุดหงิดจนไม่อยากคบ

ฉันต้องทำงานพิเศษทุกอาทิตย์ จึงไม่อยากมีภาระผูกมัดกับใคร

ฉันอายุแค่สิบเจ็ด เรียนอยู่มอห้า ยังสดใสวัยคิกขุ คานยังอยู่อีกไกล จึงมีเวลาให้คิดเรื่องรักๆใคร่ๆเยอะ ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน

ขอบคุณที่ติดตามนะคร่า โปรดติดตามตอนต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download