...ทุกคนอยากรู้เรื่องในอดีตเเต่ชาติปางก่อนมั้ยครับผมก็อยากจะรู้หากเรามีศัตรูเป็นพ่อเเม่ของคนที่เรารักในชาติที่เเล้วล่ะครับ หื้มม~ จะเป็นยังไงกันนะไงกันนะไงกันนะถ้าพร้อมเเล้วก็ไปอ่านกันเล้ยย~~...
“ฟอร์จูนลูกกลงมากินข้าวได้เเล้ว!!”เสียงที่คุ้นเคยเเละได้ยินทุกเช้า “ค่ะเเม่!!”ฉันตะโกนตอบเเม่ไปเเละลงไปกินข้าว เพราะอาบน้ำเเละทำทุกอย่างเสร็จเเล้ว กริ้ง!! เสียงเเชทดังขึ้น “เอ๊ะะ ใครทักมาเนี่ย”ฉันเดินไปหยิบโทรศัพท์เเละลงมานั่งที่โต๊ะกินข้าว เพื่อน:“ไปเที่ยวกันมั้ย”💬ฉัน:“ที่ไหนอ่ะ”💬เพื่อน:เดี๋ยวส่งโลเคชั่นไปให้”💬ฉันเปิดดูโลเคชั่นเเละไม่ลังเลที่จะตอบว่า“ไปดิ”💬“เดี๋ยวไปรับบ”💬
ผ่านไป 10นาที เพื่อนก็มารับ เพื่อนมีชื่อว่า จูเน่ก็มารับตามที่นัดกันไว้ เพื่อนเราเก่งมากเลยค่ะ จูเก็บตังค์ซื้อรถเองได้1คันเป็นรถบิคไบค์kawasaki ninja h2r เพื่อนได้เงินวันละ1000จนจูเก็บตังค์ซื้อได้เพราะเราชอบรถคันนี้มากจูอยากให้เราซ้อนค่ะเพื่อนเราน่าร้ากกรู้ใจมากอ้าา จูชอบมารับมาส่งเราอยู่บ่อยๆ เเต่ท่อก็ดังมากค่ะ บ้านจูอยู่ห่างกันเกือบ8โลได้ค่ะเเต่ผ่านไปเเปปเดียวจูก็มาถึง ไม่รู้ว่าขับเร็วเท่าไหร่ เราลาเเม่เเละบอกว่า“เเม่คะ เพื่อนหนูจะไปรับไปเที่ยว ตอนนี้เพื่อนมารับเเล้ว หนูไปก่อนนะคะ”เเม่จึงเดินมากอดพอปล่อยกอดเเม่ก็เอาพระมาห้อยคอ“เดินทางปลอดภัยนะลูก”ฉันยิ้มให้เเม่เเละพูดว่า“ขอบคุณค่ะเเม่”เเละเดินออกไปหาเพื่อน “ไปกัน”เพื่อนพูดเเละหันมามองฉันตาไม่กระพิบ เเละพูดออกมาเบาๆว่า“เชี่ยยย โครตสวย น่ารักสัสอ่ะ”ฉันหันมามองเขาเเละพูดว่า“ห๊ะ..เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ”เขาหันกลับไปเเละพูดว่า“ป๊าววว ไม่ได้พูดอะไรเลยย”เสียงเขาสูงปรี๊ดดดูมีพิรุธมากค่ะเเต่ก่ะช่างมันละกัน “ถ้าพร้อมเเล้วก็กอดเอวนะ”จูเน่พูดออกมาเบาๆ เขาเป็นผู้หญิงที่เสียงห้าวมากเลยค่ะไม่ต่างอะไรกับผู้ชายเลยค่ะฉันพร้อมเเล้ว ฉันจึงกอดเอวบางๆของเขาเเน่นๆ“นี่..ฉันกอดเเน่นไปหรือป่าว หายใจออกมั้ย”ฉันพูดพร้อมกับทำท่าทีจะผละกอดออก จูเน่จึง..จับมือฉันไว้ที่เดิม“กอดเเน่นๆนั่นเเหละ เดี๋ยวตก”ฉันจึงกอดเเน่นกว่าเดิมเเละสวมหมวกกันน็อคเเต่มันสวมยากมากค่ะจูจึงลงรถเเละใส่ให้เเต่ดวงตาเขานั้นมองเเค่ปากอันอมชมพูของฉันเท่านั้นฉันเลียปากที่เเห้งเล็กน้อยจูก็เลียปากตาม“เอ่อ..ไป..กันเถอะจู..ด..เดี๋ยวจะถึงช้า”ฉันเดินไปใกล้ๆรถจูก็ขึ้นรถเเละบอกให้ฉันซ้อนผ่านไป5ชั่วโมงในที่สุดก็ถึงที่สวนน้ำรามายณะพัทยาเเละก็เที่ยวกันยาวๆ~เเละไปพักที่โรงเเรมวันต่อมาก็ไปดำน้ำดูปะการังเเละก็ไปเจอรูปปั้นเก่ามากๆค่ะ เลยเก็บมา เเละมีซองเคลือบกระดาษฉันจึงส่งสัญญาณให้จูเน่ขึ้นไปข้างบน เเละเอารูปปั้นนี้มาให้ผู้เชี่ยวชาญดูเขามีท่าทีที่ตกใจอยู่ไม่น้อย“ไปเจอที่ไหนหรอ..ล..เเล้วเจอได้ยังไง”เขามองดูทั้งสองอย่างที่ฉันเก็บได้มา ฉันจึงเล่าให้เขาฟัง เขาก็เก็บรูปปั้นนั้นไว้โชว์ที่พิพิธภัณฑ์สมบัติใต้น้ำ เเละถามฉันว่าจะตั้งชื่อมันว่าอะไร“ตามใจเลยค่ะ”ฉันตอบเเละยิ้มให้“รบกวนขอข้อมูลหน่อยนะครับ กรอกให้หน่อยนะะครับ”เขาพูดพร้อมยื่นกระดาษมา“ได้เลยค่ะ”ฉันหยิบมาเซ็นต์
.......
.......
.......
...ผ่านไป10นาที...
ฉันจึงหยิบกระดาษมาทำความสะอาดเเละก็อ่านไปดู “เอ๊ะ คาถาย้อนเวลาอย่างนั้นหรอ55555ไร้สาระชะมัด ถ้ากูย้อนได้จริงอ่ะนะกูขอให้มีผัวละกันว่ะ555”ฉันพูดเเละขำอย่างไม่เชื่อฉันจึงท่องไปเล่นๆ เขาบอกว่า ถ้าหากเราท่องเวลาเดียวกันกับคนที่นั่นเราก็จะได้คู่กับคนๆนั้น ผ่านไป7นาที ฉันก็มาอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ฉันคิดว่ามันคือฝันเเต่ตอนนั้น ก็มีคนเดินมา จ..จูเน่่ ทุกคนใส่ชุดไทยกันหมดฉันจึงมองดูตัวเอง อะจึ้ยย นี่ฉันไปเปลี่ยนตอนไหน ใครมาเเกล้งฉันนะเเต่..มันก็มีเสียงคนท่องคาถาที่ฉันท่องเมื่อกี้ทำให้ฉันตกใจเล็กน้อย ..ฮ้าา บ้าไปเเล้วน่ะ เเละก็มีคนเดินมา “ท่านหญิงคะ บ่าวมาเข้าเฝ้าท่านหญิงเพคะ”เสียงนี้มันช่างคุ้นซะเหลืออเกินเเต่ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาคือใคร "เอ๊ะะ..นี่ใคร..หรอจ๊ะ”ฉันถามด้วยความสงสัย"บ่าวไงเจ้าคะ ดิฉันชื่อ บัวเจ้าค่ะ”ฉันยิ้มตอบรับ“ตอนนี่บ่าววว่าเราไปเสร็จเข้าเฝ้าหม่อมปอยก่อนเถอะเพคะ”ฉันจึงทำหน้าสงสัยเเต่ก็ตัดสินใจตามๆเขาไป จ..จูเน่ ฉันวิ่งไปหาเขา เเละเเซวว่า“จูใส่ชุดนี้เเล้วหล่อมากเลยค่ะ”ฉันพูดพรางยิ้มให้อย่างเป็นมิตร“นี่หรอ ท่านหญิง กุลจิรา หึ ช่างดูดี สมบูรณ์แบบมากๆเลยนะ เเต่มารยาทเจ้า ไม่มีเลยนะ พึ่งเจอกันเเท้ๆ กล้ามาเเตะเนื้อต้องตัวข้า นี่เจ้าไม่ได้บอกกฎให้มันเลยหรอข้อห้ามทุกอย่างเจ้าจำไว้ ยัดไว้เเต่สมองตัวเองหรอ”เขาพูดด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ เเละง้างมือจะตบ บัว ฉันจึงบอกว่า “จ..ท่านจะทำกะไรรึเพคะ อย่าไปโทษเจ้าบัวเลยนะเพคะ หญิงผิดเองเจ้าค่ะ ที่ไม่จำ”ฉันพูดพร้อมกับก้มหน้าคุกเข่ากราบ“อืม ดี คราวหลังก็หัดจำบ้างนะเเต่ ถ้ายังจำไม่ได้ ข้าจะทบทวนให้เจ้า เเละจะลงโทษเจ้า”เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุ"เจ้าค่ะ”ฉันกับบัวพูดพร้อมกันเเละเดินออกไป “บ่าวขอบคุณท่านหญิงมากนะเพคะ ที่ช่วยบ่าวไว้ ไม่งั้นบ่าวคงจะเเย่เเน่ๆ เเต่หญิงไม่กลัวโดนลงโทษรึเพคะ”บัวถามด้วยความสงสัย“ไม่กลัวหรอกจ่ะ เเต่หญิงกลัวว่า จะช่วยอะไรใครมิได้เลย เเละต้องมาเสียใจทีหลัง เพคะ”ฉันตอบเเละยิ้มบางๆให้“ท่านหญิงสวยเเละใจดีมากเลยเพคะ มิเหมือนผู้ไดที่ บ่าวเคยพบมาก่อนเลย”บัวยิ้มหวานให้เราก็เขินเลยทีนี้มีเเต่คนชมทั้งที่เราหน้าตาอย่างกะผี ขาวเกินน จนเหมือนผีโอ้ยย ใช่เวลามั้ยเนี่ย ไปขอโทษหม่อมปอยบ้าไรนั่นทั้งที่มันคือเพื่อนฉันหรอเนี่ยเเต่จะว่าไปพอใส่ชุดนี้ ก็เท่ดีนะพอนึกไปเพลินๆอยู่ดีๆก็เกินมาหยุดอยู่ที่ห้องประจำของหม่อมพอดี เเละขออนุญาตก่อนเดินเข้าไปในห้องของหม่อม ในขณะที่กระหม่อมกำลังเข้าได้เข้าเข็มกับผู้หญิงท่านหนึ่งท่านจึงตกใจฉันเองก็เช่นกันฉันไม่รอช้าที่จะรีบยกมือขึ้นมาปิดหน้า“โถ่เว้ย มันจะเสร็จอยู่ละ ลืมล็อคประตู สัส”พูดออกมาด้วยความโมโหเป็นอย่างมาก ฉันจึงรีบปิดประตูเเละวิ่งออกไป ทางด้านฝั่งของหม่อมปอย ที่กำลังมีอะไรกับผู้หญิงที่มีชื่อว่า "อร” "นี่ ข้าบอกเจ้ามิใช่รึ ว่าให้ล็อคประตูด้วย มีคนมาเห็นจนได้”หม่อมหยุดการกระทำเเละบ่นชุดใหญ่“ละข้าจะไปรู้รึ ว่าจะมีคนเข้ามา”เขาพูดด้วยท่าทางอารมณ์เสีย“ขอตัวก่อนนะเพคะ”เเละก็เดินออกไป“เจ้าเป็นใครกันนะ ข้าสงสัยยิ่งนักเจ้าดูคุ้นๆเเปลกๆยังไงชอบกล เจ้ามิเหมือนผู้ไดที่ข้าเคยพบ สงสัยต้องไปถามเสียเเล้ว”พูดจบหม่อมก็เดินตรงมายังที่เรือนของฉัน "บัว ออกไปก่อน ข้ามีเรื่องต้องคุย กับคนๆนี่”หม่อมชี้มาหาชั้นเเละมานั่งเหมือน กำลังสำภาษณ์ฉันอยู่“เจ้าชื่อกะไรรึ”ท่านถามเเละมองหน้าฉันใกล้ๆ “อ..เอ่ออ ท่านจะเชื่อมั้ยคะว่า...หญิง มาจากอนาคต”ฉันถามเเละก้มหน้าเเละคิดว่าหม่อมคงต้องดุชั้นเเน่ เพราะมันดูไร้สาระมากๆ เเต่หม่อมกลับบอกว่าา“งั้นลองบอกข้อมูลเจ้ามาสิ”หม่อมมองดวงตาฉันเเละปากที่อมชมพู“อ..เอ่อ..หม่อมฉันชื่อ ฟอร์จูนเพคะ อายุ24ปี”หม่อมมีท่าทีที่อึ้งงเเละถามมาอีกว่า“เจ้าเกิด พ.ศ.กะไรรึ”หม่อมถามเเละลุ้น “เอ่ออ..2543เจ้าค่ะ”เจ้ามาจากปีกะไรรึ“2567 เจ้าค่ะ”หม่อมถึงกับช็อค เเละบอกให้ฉันเล่าเรื่องให้ฟัง จน... ผ่านไป1ชั่วโมง หม่อมก็สรุปได้“เธอท่องคาถาอะไรนะ”หม่อมเอาหูมาใกล้ๆ“คาถาย้อนเวลาเจ้าค่ะ”ฉันพูดข้างหูกระหม่อม“เจ้าพบมันที่ไดล่ะ”หม่อมกระซิบถามกลับ“ใต้ทะเลดำน้ำดูปะการังเจ้าค่ะ”หม่อมช็อคเเละเรียกคนใช้ให้ไปตามผู้เชี่ยวชาญมา ทันทีที่เขามา ฉันจึงเล่าให้เขาฟังเขาจึงหยิบกระดาษขึ้นมา อันนี้ใช่มั้ย พูดจบเขาก็ยื่นให้ ฉันจึงหยิบมาอ่าน “ใช่เจ้าค่ะ ท่านไปเอามาจากไหนรึเพคะ”ฉันถามด้วยความสงสัยเเละเชื่อได้อย่าง10000000%เพราะกระดาษคาถาย้อนเวลาดูใหม่เอี่ยมมากๆ “พอจะมีวิธีที่สามารถทำให้กลับไปยังยุคเดิมได้รึไม่เพคะ”ฉันถามด้วยความกังวล“ยังไงข้าจะลองหาวิธีดูนะเเม่หนู ว่าเเต่เเม่หนูชื่อกะไรรึ”ท่านถามด้วยความสงสัย“หม่อมฉันฟอร์จูนเจ้าค่ะ”ท่านถึงกับงงเรียกไม่ถูก “อะไรจูๆนะ”ฉันถึงกับหลุดขำ “งั้นท่านช่วยตั้งชื่อที่เรียกได้ง่ายๆให้หน่อยได้มั้ยเพคะ”ฉันถามเขาทั้งสองสลับไปมา “งั้นเจ้าชื่อว่า จัน ละกัน ”เพราะเปลี่ยนจากจูๆอะไรนั่นน่ะเป็นจันตามยุคสมัยอ่ะนะข้าเรียกไม่เป็นหรอก จูๆกะไรก็ไม่รู้ ตั้งชื่อได้ยากนัก”ฉันส่ายหัวเบาๆเเละอยู่กับหม่อมจนเริ่มโอเคเเละทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะ หม่อมมีท่าทีที่เเปลกมาก คล้ายกับชอบฉันเเบบคนรัก เเต่ก็คงคิดไปเองเเหละน่าา อย่างหม่อมเนี่ยนะ ขณะที่ฉันกำลังยืนคิดอยู่ที่ริมหน้าต่างบ้านไม้ ที่รอบๆมีเเม่น้ำเเละป่าอันอุดมสมบูรณ์ อยู่ๆ หม่อมก็เดินมา เเละขอเป็นเเฟนเเบบสมัยก่อนจนฉันเขินเเละตกลงทันที “เจ้าจะว่ากะไรรึไม่ถ้าข้าจะ...”พูดจบก็มองตั้งเเต่หัวจรด ห* “หม่อมฉัน..เป็นของหม่อมปอยเเต่เพียงผู้เดียว หม่อมจะทำกะไร ย่อมเป็นไปได้ทั้งสิ้นเพคะ”พอฉันพูดจบ หม่อมก็ไม่รอช้า รีบ พุ่งเข้ามาจูบอยากดูดดื่มเเละเลื่อนปากมาตรงคอพร้อมกับมือหนวดปลาหมึกที่เลื้อยเข้ามาที่🍼ของฉันหม่อมบีบเล่นอย่างมันมือ มันใหญ่จนเท่ามือหม่อมปอยเลยเจ้าค่ะเเละก็ถอดเสื้อผ้าฉันจนหมดเเละจูบต่อที่ท้องเเละลงมาที่ ห* หม่อมลองเอานิ้วชี้เเหย่เข้าไปเเละเอาออกมาพร้อมกับเปลี่ยนเป็นเอามือไปจับหว่างขาทั้งสองเเละเลียห*อันอมชมพูเรียบ เนียน ไร้กลิ่น เเพลบๆอย่างเอร็ดอร่อยผ่านไปสักผักหม่อมก็เขี่ยเม็ดคริสตอริสของฉันอย่างเมามันส์ จนฉันกลั้นไว้ไม่ไหวเลยครางออกมา "อ๊ะๆๆ อ๊าส์ ซี๊ดด เสียววง่าา”เเละจิกหลังหม่อมปอย“เเหม่ กลั้นเก่งจัง ข้ารอเจ้าครางออกมาตั้งนานเเหนะ”หม่อมเเสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เเละสอด2นิ้ว “ซี๊ดด..ผ่อนคลายหน่อยครับ..มันเข้าไม่ได้”หม่อมพยายามดันเเล้วดันอีกเเละก็ไม่เป็นผล จนหม่อมต้องถอดเเละขยายจนน้ำเงี่ยนไหลออกมาจึงสอดเข้าไปใหม่ เเละซอยเบาๆ ฟั่บ..ๆ..ๆ “อ๊ะ..อ๊ะส์..อึก..งื้มม..ส..เสียว”หม่อมจึงกระเเทกเเรงเเละรัวสุดๆ ฟั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ้าาา อ๊าส์งื้อซี๊ด โอ้ยย ห..หม่อมปอยย..หม่อมฉันเจ็บบ”ฉันครางชื่อหม่อมปอยทำให้เขามาอารมณ์กว่าเดิม เเละกระเเทกรัวเเละเเรงมากๆจนฉันตาเลือกเลยค่ะ “อ๊ะๆๆๆๆอ๊าส์อ๊าางึกงื้ออซี๊ดด เบาอ๊ะๆๆๆ ซี๊ดอ้าาหน่อย ม..หม่อมปอย”ฉันครางตามจังหวะด้วยความเสียวเเละรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ฟั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ๊ะๆๆๆๆย..อย่ารัววตรงนั้น อ๊าาาส์อื้ออ จะอึกงื้ออเสร็จอ๊าาเเล้ว”เเละก็ พรวดดด หม่อมชักนิ้วออกเเละเลียอยากเอร็ดอร่อย“อร่อยขนาดนั้นเลยหรอเจ้าคะ”ฉันถามด้วยความสงสัยหม่อมจึงดูดมัน+จูบฉันเเละดันน้ำในปากรสชาติมันเเปลกๆยังไงไม่รู้อ่ะวันต่อมา ~~
ท่านก็ได้พาหม่อมฉันไปพบกับ..ท่านเเม่หม่อมฉัน“เจ้ารักหม่อมปอยลูกของข้าจริงรึ”ท่านเเม่ถามด้วยสีหน้าจริงจัง“เจ้าค่ะ หากหม่อมฉันขาดหม่อมปอยไปฉันจักต้องเสียใจไปตลอดชั่วชีวีเป็นเยี่ยงเเท้เพคะ”ฉันพูดพร้อมยิ้มให้กับท่านเเม่ “งั้น ข้าฝากลูกข่าด้วยล่ะ ดื้อมากเลยนะ เเถมยังกวนๆ”ท่านพ่อได้กล่าวขึ้น“เพคะ เสด็จพ่อ”เเละหันไปมองหม่อมปอย เท่สุดๆเลยอ่าาหล่อมากก อ๊ากก!!ยุคไหนก็หล่อเลิกหล่อได้ยุคไหนเนี่ยคะหม่อม เเละก็มาถึงวันเเต่งงาน เสียงชาวบ้านดังขึ้น เเละพร้อมใจกันร้องเพลง โหย หิโหย หิโหย หิโหย หิโหยย ฮิ้ววว เสียงดนตรีดังขึ้น เสียงฆ้องโหม่งดังโม้งๆ เเละฉิ่งฉาบตามมา มาละเหวย มาละวา มาแต่ของเขา ของเราไม่มา ตะละลา
ใครมีมะกรูด มาแลกมะนาว ใครมีลูกสาวมาแลกลูกเขย เอาวะ เอาเหวย ลูกเขยกลองยาว ตะละลา
ต้อนไว้ ต้อนไว้ เอาไปบ้านเรา เอาไปหุงข้าวให้พ่อเรากิน พ่อไม่อยู่ให้ปู่เรากิน ปู่ไม่อยู่ให้เรากินเอง ตะละลา
ไอ้ลูกกลมๆ เขาเรียกมะนาว ไอ้ลูกยาวๆ เขาเรียกมะเขือ เอาไปเมืองเหนือ
ไปฝากเนื้อเย็น ตะละลา
ไอ้ลูกกลมๆ เขาเรียกมะนาว ไอ้ลูกยาวๆ เขาเรียกมะดัน ไอ้ลูกสั้นๆ เขาเรียกพุทรา ตะละลา
แบแบะ แบแบะ ลูกควายหลงแม่ ไปกินนมใคร กินนมตั๊กแตน ท้องแบนท้องควาย ตะละลา ทิงโนง โน้งโนง นกกิ้งโครงมาเกาะหลังคา จับแมวแจวเรือ จับเสือไถนา จับเป็ดจับไก่ จับไข่พ่อตา ตะละลา
แต่ตุรี้ด ตุรี้ด จิ้งหรีดมันอยู่ในรู เอาไม้แหย่รู มันร้องจี๊ดๆ ตะละลา
เเละก็เสร็จพิธีการเเห่
เป็นเพลงที่คนเมื่อก่อนนิยมอย่างมากเเละเป็นเพลงที่สนุกสนานมากในยุคนั้นเเต่ เรามีเซอร์ไพรส์เราเล่นดนตรีไทยเก่งค่ะ เลยเตรี๊ยมกับคนในงานให้เอาเครื่องดนตรีเเละคนในวงที่เล่นเครื่องประกอบจังหวะมาให้ เราเล่นได้เกือบทุกอย่างเลยค่ะในดนตรีไทยเเต่ที่เล่นไม่ได้คือ..เปิงมางค่ะเราจึงขับร้อง เรา:มาละเหวย คนในงาน:มาละวา เรา:มาแต่ของเขา ของเราไม่มา ตะละลา
เรา:ใครมีมะกรูด คนในงาน:มาแลกมะนาว เรา:ใครมีลูกสาว คนในงาน:มาแลกลูกเขย เรา:เอาวะ เอาเหวย ลูกเขยกลองยาว ตะละลา เเละเครื่องดนตรีก็บรรเลงคือ..ระนาดเอก มมมล ม- - - ลมรด มมมล ม ลมรด มมม- ล-ซ- มรด- มมม- ล-ซ- มรด- ด-ล- ซลด- ลซลด ด-ล- ซลด- ลซลด ซ-ล- ซ-ม-ร-ด ซ-ล- ด-ร- มรมม ร-ม- ซมม ม ม ม ม ม ม ม ม ซ-ล- ด-ร- มรมม รมซ- มม ม ม ม ม ม ม ม ม ด-ล- ซลด- ลซลด ด-ล- ซลด- ลซลด ซ-ล- ซมรด พอบรรเลงเสร็จ คุณกุลจิรา จะรับคุณ ชัญญา เป็นสามีมั้ยครับ ฉัน:รับค่ะ คุณชัญญาจะรับคุณกุลจิราเป็นภรรยามั้ยครับ หม่อมปอย:รับครับ เจ้าบ่าวจูบเจ้าสาวครับ เเละหม่อมก็จูบเเลกลิ้นเเละผละ (ผิดพลาดเเต่อย่างใดขออภัยด้วยนะครับช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เล่นดนตรีไทยเลยเขียนโน้ตมั่วๆนะครับ อย่ามาม่านะ)เเละพอเข้าหอ ก็....นั่นเเหละค่ะ เเละก็ยังไม่มีวิธีกลับไปยังปัจจุบันอยากรู้จังว่าจะเป็นยังไงบ้าง ตอนนี้นายจะเปลี่ยนไปรึเปล่านะ ไอ่จูเน่ จะเหมือนหม่อมปอยคนนี้มั้ย ชั้นกลัวจะไม่ชินกับเเกเเต่ก็เเอบคิดถึงkawasaki ninja h2r อยู่นะเนี่ยเห้ยย จะบ้าเหร๊ออ ขอตัวลาไปก่อนนะฮะ มี2-3ตอนนะฮะรอติดตามชมได้นะฮะมาลุ้นกันว่าฟอร์จูน\=หม่อม จัน กุลจิรา จะสามารถกลับไปยังโลกปัจจุบันได้รึไม่
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments