พ่อหนุ่มนักบาส หามรักไปส่งเธอ
ตอนที่2 พ่อหนุ่มนักบาส หามรักไปส่งเธอ 🫵
ตอนที่2 พ่อหนุ่มนักบาส หามรักไปส่งเธอ🫵🏻🏀💕
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
ไปเล่นบาสกันมั้ย
อาร์ต(พระเอก)
ที่ไหนของมึง
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
ก็ที่สนามอ่ะไปเถอะไป
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
ไปเถอะอาร์ตเล่นกับพวกเราไม่ตายหรอก
อาร์ต(พระเอก)
ไม่ต้องใช้คำว่าเรา เอง หรอกใช้ มึง กู นี่แหละ
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
จะดีหรอ
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
เล่นไปสนามกัน
พี่ซัน(รุ่นพี่ม.5)
เห้อเดินบาส แม่งเหนื่อยจัด
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
อ้าวพี่ซัน
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
สวัสดีครับพี่🙏🏻
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
สวัสดีครับพี่ซัน🙏🏻
พี่ซัน(รุ่นพี่ม.5)
อ้าวน้องๆ มาเล่นบาสหรอ สวัสดีครับ🙏🏻
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
ผมไม่ค่อยเห็นพี่มาเล่นบาสนานเลยไปไหนมาหรอครับ
พี่ซัน(รุ่นพี่ม.5)
พอดีงานเยอะ ต้องช่วยครูไรอีกงานโรงเรียนอีก
พี่ซัน(รุ่นพี่ม.5)
แล้ว คนข้างหลังน้อง2คนใครอ่ะ
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
อ๋อ อาร์ตเพิ่งย้ายมาใหม่น่ะครับ
พี่ซัน(รุ่นพี่ม.5)
จริงหรอ
อาร์ต(พระเอก)
สวัสดีครับพี่🙏🏻
พี่ซัน(รุ่นพี่ม.5)
สวัสดีครับ พี่ชื่อพี่ซัน
รุ่นพี่ม.5นะครับ
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ แล้วย้ายมาใหม่ ก็ขอให้อยู่แบบมีความสุขนะ😁
อาร์ต(พระเอก)
ขอบคุณนะครับพี่ ผมชื่อ อาร์ต เป็นเพื่อน ไทม์ ภูริ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ
พี่ซัน(รุ่นพี่ม.5)
เออน้องๆกินไรกันยังก่อนเล่นบาส
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
เห้ยพี่ผมลืมไปเลย
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
จริงครับพี่ผมก็อีกคน😅😅
พี่ซัน(รุ่นพี่ม.5)
เอาๆไม่เป็นไร เอาขนมกับน้ำดื่มพี่ไปนะพี่จะไปละ
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
แล้วพี่จะไปไหนอ่ะครับ
พี่ซัน(รุ่นพี่ม.5)
พี่ต้องไปคุยกับ ครูประจำชั้นของครูห้องพี่น่ะ
พี่ซัน(รุ่นพี่ม.5)
เดี๋ยวพี่ว่างจะชวนมาเล่นนะ ว่างๆเดี๋ยวเลี้ยงข้าว
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
ครับๆพี่
อาร์ต(พระเอก)
ขอบคุณนะครับ สำหรับขนมกับน้ำดื่ม
พี่ซัน(รุ่นพี่ม.5)
ครับ มีอะไรบอกพี่ได้พี่ช่วยเหลือเสมอนะน้อง อาร์ตนะ
พี่ซัน(รุ่นพี่ม.5)
ครับผม😁
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
มาๆไปเล่นบาวแล้วค่อยมากินของกินดีกว่า
อาร์ต(พระเอก)
โรงเรียนที่อยู่ ระหว่างโรงเรียนเรานี่คือโรงเรียนอะไรนิ
อาร์ต(พระเอก)
ตรงไหนอ่ะ//🫵🏻🫵🏻🫵🏻
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
อ๋อ เป็นโรงเรียนหญิงล้วน
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
ใช่ๆ แต่ส่วนมากเขาไม่ค่อยให้โรงเรียนพวกเราอ่ะไปยุ่งกับโรงเรียนหญิงล้วนเท่าไหร่
อาร์ต(พระเอก)
แล้วทำไมต้องมาสร้างโรงเรียนใกล้กันขนาดนี้ด้วย🤔🤔🤔
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
กูก็ไม่รู้แต่ก็ไม่ค่อยเห็นเด็กโรงเรียนนั้นเท่าไหร่
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
อือๆ อย่าไปยุ่งเลยไปเล่นบาสเถอะ
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
เห้ยเสียงเหี้ยไร
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
อาร์ตใช่เสียงโทรศัพท์มึงมั้ย
อาร์ต(พระเอก)
เสียงโทรศัพท์จากแม่
อาร์ต(พระเอก)
โหลครับแม่ แม่มีอะไรของครับถึงโทรมาหาผม
มี้/แม่(ของอาร์ต)
อาร์ต ลูกแม่ทุกวันอาทิตย์ลูกมาช่วยแม่ขาย ขนมเค้กที่ร้านแม่ได้มั้ยจ๊ะ เดี๋ยวแม่จะไปรับลูกวันเสาร์ที่โรงเรียน แล้วมาช่วยแม่ ได้มั้ยลูก
อาร์ต(พระเอก)
ก็ได้รับแต่แม่ต้องมีค่าแรงให้ผมนะครับ
มี้/แม่(ของอาร์ต)
เดี๋ยวแม่ออกไปรับเลยนะ
อาร์ต(พระเอก)
โอเคครับแม่ รักแม่นะครับขับรถดีๆ
มี้/แม่(ของอาร์ต)
จ้าลูกชายแม่
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
เอออาร์ต มึงใครโทรมาอ่ะ
อาร์ต(พระเอก)
แม่กู โทรมาให้ไปช่วยขายของที่ร้าน
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
ร้านอะไร
อาร์ต(พระเอก)
แม่กูเปิดร้านขายขนมเค้กอยู่
อาร์ต(พระเอก)
เดี๋ยวๆจะเอามาให้กินดู
อาร์ต(พระเอก)
กูว่า น่าจะไม่ว่างเล่นบาสกับพวกมึงแล้ว
อาร์ต(พระเอก)
ต้องกลับบ้าน
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
เออไม่เป็นไร เดี๋ยวเอาเป็นว่าค่อยเล่นก็ได้ไม่เป็นไร ไปเก็บของ กลับบ้านก่อนเถอะ
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
เอาขนมที่พี่ซันให้พวกกูด้วย ไทม์กับกูกินไม่ หมดหรอกพี่แกซื้อเยอะ
อาร์ต(พระเอก)
เออ ขอบคุณมากนะ
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
ไม่เป็นไรไป เดี๋ยวพวกกูไปส่ง
มี้/แม่(ของอาร์ต)
อาร์ตแม่มาแล้ว ลูก
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
สวัสดีครับแม่🙏🏻
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
สวัสดีครับแม่🙏🏻
มี้/แม่(ของอาร์ต)
สวัสดีจ้าเพื่อนใหม่ของอาร์ตหรอลูก
อาร์ต(พระเอก)
ใช่ครับแม่ คนที่ใส่แว่น ชื่อไทม์ครับ 🤓
ส่วนคนที่ ไม่ใส่แว่นชื่อ ภูริครับ😁
มี้/แม่(ของอาร์ต)
อ๋อจ้า ยังไงก็ฝากดูแลลูกอาร์ตด้วยนะจ๊ะ
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
ครับแม่
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
ครับไม่ต้องเป็นห่วง สบายๆครับแม่แม่สบายใจได้เลยครับ
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
อาร์ตอา กระเป๋าแล้วก็ของต่างๆ
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
กลับบ้าน เดินทางปลอดภัยครับแม่ อาร์ตด้วย
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
เช่นกันครับ
มี้/แม่(ของอาร์ต)
ขอบคุณนะคะ ลูกๆ
อาร์ต(พระเอก)
ขอบคุณนะ พวกมึง
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
เออ กลับบ้านเถอะ
ภูริ(เพื่อนพระเอก)
สวัสดีครับแม่🙏🏻
ไทม์(เพื่อนพระเอก)
สวัสดีครับแม่🙏🏻
มี้/แม่(ของอาร์ต)
จ้าลูกๆๆๆ
มี้/แม่(ของอาร์ต)
อาร์ตเดี๋ยวช่วยจัดร้านอะไรหน่อยนะลูกนะ
แม่(ของซัลวา)
ซัลวา อยู่มั้ยลูก
ซัลวา(นางเอก)
ค่ะคุณแม่มีอะไรหรอคะ
แม่(ของซัลวา)
ไปซื้อเค้กสตอเบอรี่ให้แม่หน่อยสิจ๊ะ ไม่ได้กินหลายวันแล้ว
แม่(ของซัลวา)
นี่จากเงิน รีบไปรีบกลับอย่าเถลไถลนะลูก ระวังตัวด้วยนะ
ซัลวา(นางเอก)
ค่ะคุณแม่ซัลวาจะระวังตัว
ซัลวา(นางเอก)
งั้นซัลวาขอตัวไปซื้อของที่คุณแม่สั่งก่อนนะคะ
มี้/แม่(ของอาร์ต)
เข้ามาได้เลยค่ะ
ซัลวา(นางเอก)
สวัสดีค่ะคุณน้า
มี้/แม่(ของอาร์ต)
อ้าว หนูซัลวาวันนี้มาเอาอะไรจ๊ะ
ซัลวา(นางเอก)
เออ...เค้กสตอเบอรี่ 2 ชิ้นนะคะ
มี้/แม่(ของอาร์ต)
เหมือนเดิมใช่มั้ยจ๊ะ
ซัลวา(นางเอก)
ใช่ค่ะเหมือนเดิมเลย
มี้/แม่(ของอาร์ต)
คุณแม่สบายดีใช่มั้ยจ๊ะ
ซัลวา(นางเอก)
ใช่ค่ะคุณแม่สบายดี พอดีคุณแม่ใช้ให้หนูมาซื้อเค้กสตอเบอรี่นะคะ พอดีคุณแม่ไม่ได้กินมาหลายวันแล้ว
มี้/แม่(ของอาร์ต)
คิดถึงล่ะสิเค้กสตอเบอรี่ของน้า นั่งก่อนได้นะจ๊ะ ช่วงนี้น้ายุ่งๆอยู่ คุยกับลูกชายนะไปก่อนได้นะ😊
อาร์ต(พระเอก)
แม่ผู้หญิงคนนั้นใครอ่ะครับ
มี้/แม่(ของอาร์ต)
เอาอาร์ต ออกมาพอดีเลย
มี้/แม่(ของอาร์ต)
คนนี้หนูซัลวา
มี้/แม่(ของอาร์ต)
ชอบมาซื้อเค้กร้านแม่ประจำเลยนะ
มี้/แม่(ของอาร์ต)
ยังไงก็ ลูกอาร์ตช่วย ยืนหน้าร้านให้แม่หน่อยนะจ๊ะ
มี้/แม่(ของอาร์ต)
เดี๋ยวแม่ไปทำของนี้หลังร้านแปป คุยกับหนูซัลวาไปก่อนนะ
อาร์ต(พระเอก)
เออ จะเอาอะไรหรอครับ
ซัลวา(นางเอก)
เค้กสตอเบอรี่ 2 ชิ้นค่ะ
อาร์ต(พระเอก)
โอเค ครับเดี๋ยวผมทำให้นะครับ
อาร์ต(พระเอก)
ในใจ//ทำไมผู้หญิงคนนี้ดูลักษณะแล้ว
ดูเป็นคนตัวเตี้ยมากเลย ร่างก็บาง
โดนใครฉุดไปนี่ง่ายๆเลย แต่ก็น่ารักดีนะ
อาร์ต(พระเอก)
ในใจ//เห้ยนี่กูคิดบ้าอะไรอยู่ ทำงานทำงาน
อาร์ต(พระเอก)
นี่ครับเค้กสตอเบอรี่
ซัลวา(นางเอก)
อุ้ยๆๆ ขอบคุณนะคะคุณแม่ของคุณทำเค้กสตอเบอรี่อร่อยมากๆเลยนะคะ🍰
ซัลวา(นางเอก)
งั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ
อาร์ต(พระเอก)
เอ๊ะอะไรอ่ะ อะไรตกอยู่บนพื้นนั่นอ่ะ
อาร์ต(พระเอก)
แหวนของใครกันนะ หรือว่าจะเป็นของ ผู้หญิงคนนั้นกันนะ
อาร์ต(พระเอก)
เอาเป็นว่า รีบตามไปดีกว่าเดี๋ยวเผื่อหาแล้วไม่เจออีก
อาร์ต(พระเอก)
ดูตรงหน้าแพงน่าดู
มี้/แม่(ของอาร์ต)
อาร์ตมีอะไรหรอ
อาร์ต(พระเอก)
พอดีลูกค้าที่ชื่อว่าซัลวา ก็ทำแหวนตกเอาไว้นะครับ พอดีว่าผมจะรีบไปคืนเขา
อาร์ต(พระเอก)
เดี๋ยวผมรีบไปนะครับแม่
ซัลวา(นางเอก)
ทำไงดีอ่ะเริ่มมืดแล้วด้วย
บุคคลปริศนา
เอาน้องหาทางกลับบ้านไม่เจอหรอ
บุคคลปริศนา
ให้พี่ไปส่งมั้ย
ซัลวา(นางเอก)
เออ พี่เป็นใครคะไม่รู้จักค่ะ
บุคคลปริศนา
เอาเถอะเดี๋ยวพี่พาไปส่งที่บ้านเอามั้ย
ซัลวา(นางเอก)
ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ
บุคคลปริศนา
เอาเถอะน่าเดี๋ยวพี่พาไปส่ง
บุคคลปริศนา
เห้ยย กูบอกว่าจะพาๆ พาไป เดี๋ยวกูพาไปที่ๆชอบที่ๆชอบมา นี้เลยมึงอ่ะ
ซัลวา(นางเอก)
ปล่อยปล่อยนะคะ
ซัลวา(นางเอก)
ขอร้องเถอะค่ะ
ซัลวา(นางเอก)
ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วย มีใครอยู่แถวนี้ไหมคะ
บุคคลปริศนา
หุบปาก แล้วไปกับกู
บุคคลปริศนา
เดี๋ยวโดนกูต่อยแม่งเลย
บุคคลปริศนา
โอ๊ยยยๆ เหี้ยไรนี้กูเจ็บแม่งกระดูกกู
อาร์ต(พระเอก)
คิดจะทำกับใครไม่สามารถทำกับผู้หญิงแบบนี้หรอ ไอ้คนชั่ว
บุคคลปริศนา
แล้วมึงเป็นใครกัน
อาร์ต(พระเอก)
เป็นคน ขวัญใจสาวๆครับ
บุคคลปริศนา
แล้วมาทำไรที่นี่เพื่อไร
อาร์ต(พระเอก)
ผมแค่มาเล่นเดิน แต่ต้องมาเจอคนใจร้ายที่กำลังทำร้ายผู้หญิงนี่นะครับ
อาร์ต(พระเอก)
เสร็จกูล่ะทีนี้
อาร์ต(พระเอก)
ก็ทำแบบที่คุณทำกับ ผู้หญิงคนนั้นเลยนะครับ
บุคคลปริศนา
เออ แม่งกูยอมแล้ว ไม่อยู่แล้วแม่ง
อาร์ต(พระเอก)
ซัลวาเออไม่เป็นอะไรแล้วใช่มั้ยครับ
ซัลวา(นางเอก)
ใช่ค่ะขอบคุณนะคะ ที่คุณอาร์ตมาช่วย
ฉันเอาไว้ได้ทันนะคะ
อาร์ต(พระเอก)
อ๋อครับไม่เป็นอะไรหรอกครับ
ซัลวา(นางเอก)
แล้วคุณอาร์ตมาทำอะไรที่นี่หรอคะ
อาร์ต(พระเอก)
ไม่ทราบว่าแหวนใช่ของซัลวามั้ยครับ
ซัลวา(นางเอก)
เห้ยย!!! นั่นมันแหวนของฉันนี่คะ
ซัลวา(นางเอก)
คุณอาร์ตไปเจอมาจากไหนหรอคะ
อาร์ต(พระเอก)
พอดีผมเห็นมันตก อยู่ที่บนพื้นของร้านนะครับ ผมเลยไม่ทราบว่าเป็นของคุณหรือเปล่า ก็เลยลองมาถามดูนะครับเลยตามมา
ซัลวา(นางเอก)
ขอบคุณนะคะคุณอาร์ต ที่ช่วยฉันแล้วก็เอาแหวนมาคืนด้วย
อาร์ต(พระเอก)
ด้วยความยินดีครับ
อาร์ต(พระเอก)
ทีหลังก็ระวังตัวให้มากขึ้นนะครับ
อาร์ต(พระเอก)
เรื่องแบบนี้มันอันตราย
ซัลวา(นางเอก)
ค่ะขอบคุณนะคะคุณอาร์ต
ซัลวา(นางเอก)
ในใจ// ทำไมรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้อบอุ่นจัง รู้สึกเหมือนผูกพันอะไรบางอย่างเลย
อาร์ต(พระเอก)
ครับๆ//ในใจ: ทำไมรู้สึกว่าซัลวาคนนี้อบอุ่นจัง น่ารักจังเลย รู้สึกเหมือนผูกพันอะไรบางอย่างเลย
อาร์ต(พระเอก)
ในใจ//เห้ยย ไม่ใช่แล้วเรื่องแบบนี้ใครจะเชื่อ แค่อาจจะ รู้สึกเป็นงั้นๆแหละ
อาร์ต(พระเอก)
โอ๊ยอะไรเนี่ย
ซัลวา(นางเอก)
คุณอาร์ต เป็นแผลด้วยไม่ใช่ หรอคะ
อาร์ต(พระเอก)
ไม่เป็นไรหรอกครับเดี๋ยวมันก็หายเองแหละ
ซัลวา(นางเอก)
ไม่ได้นะคะคุณอาร์ต เดี๋ยวฉันทำแผลให้ดีกว่านะ
ซัลวา(นางเอก)
ถือว่าเป็นคำขอบคุณที่คุณช่วยฉัน
ซัลวา(นางเอก)
กระเป๋าแหวนมาคืนนะคะ
อาร์ต(พระเอก)
เอ่อไม่เป็นไรดีกว่าครับ
ซัลวา(นางเอก)
ไม่เอาสิคะคุณอาร์ต
ซัลวา(นางเอก)
โอเคค่ะเสร็จแล้ว ทีหลังก็อย่าเจ็บตัวแบบนี้อีกนะคะ
อาร์ต(พระเอก)
ผมว่าเดี๋ยวผมไปส่งซัลวา ที่บ้านนี้ก่อนนะครับรู้สึกว่าไม่ปลอดภัยเท่าไหร่เลย
ซัลวา(นางเอก)
ก็ได้ค่ะขอบคุณนะคะ
แม่(ของซัลวา)
ซัลวาลูก ทำไมกลับบ้านช้าจัง
อาร์ต(พระเอก)
พอดีเออซัลวา เขาโดนคนแปลกหน้า
กำลังจะถูกทำร้ายนะครับ ผมเลยไปช่วยไม่ได้ทนแล้วก็พามาส่งกลับบ้านนะครับ
แม่(ของซัลวา)
ขอบคุณนะคะ ถ้าไม่ได้คุณลูกสาวฉันคงแย่แน่ๆ
อาร์ต(พระเอก)
ไม่เป็นไรหรอกครับ
ซัลวา(นางเอก)
จะกินข้าวที่บ้านก่อนไหมคะ คุณอาร์ต
อาร์ต(พระเอก)
ไม่เป็นไรดีกว่าครับ เดี๋ยวแม่ผมเป็นห่วง ผมขอตัวกลับก่อนนะครับสวัสดีครับ🙏🏻😁
อาร์ต(พระเอก)
มีอะไรให้ผมช่วยก็บอกได้เสมอนะครับผมยินดี
แม่(ของซัลวา)
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
ซัลวา(นางเอก)
ขอบคุณนะคะคุณอาร์ต
ซัลวา(นางเอก)
ตอนที่ 3 จะเป็นยังไงโปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ
ซัลวา(นางเอก)
ซัลวารอทุกคนอยู่นะคะ👻💕❗
Comments