สตรีที่ห่อหุ้มเรือนกายเปลือยปล่าวด้วยผ้าห่ม
เพียงผืนเดียว แต่นางกลับงดงามจนคุณชายแทบไม่อยากละสายตา งดงามเช่นนี้หากเขมิการ์ไม่มีสถานะต่ำต้อยเป็นแค่สาวใช้แต่เป็นคุณหนูบุตรสาวขุนนางมั่งคั่ง นางคงก้าวไปได้สูงเสียดฟ้าเพราะบุรุษทั่วหล้าคงพยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้ครอบครองสาวงามเช่นนาง
‘‘ไม่ค้องช่วยข้าแต่งตัวหรอก เจ้านอนต่อเถอะ’’
คนตัวโตสั่งเพียงเท่านั้นเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายอ่อนเพลียจากการบำเรอกามให้เขาตลอดทั้งคืนตั้งใจจะเรียกสาวใช้ด้านนอกให้มาช่วยแต่งตัว ทว่ามือบอบบางกลับจับชายเสื้อของเขาไว้
‘‘วันนี้ข้าจอแต่งตัวให้ท่านนะเจ้าคะ’’
ธนพัฒน์มองใบหน้าสาวใช้อุ่นเตียงเพียงครู่ ใบหน้าของนางงดงามราวกับจะล่มเมือง ดวงตากลมโตรับกับแพขนตาหนางามงอนจ้องมองเขาอย่างใสซื่อ
‘ดวงตา’คู่นี้กระมังที่ตรึงให่เขาหยุดมองนางโดยมิอาจละสายตา และคงเพราะดวงตาคู่นี้อีกกระมังที่ทำให้เขาแย่งนางมาจากพี่ชายต่างมารดากกกอดนางเอาไว้ในจวนของเขาไม่ให้หนีหายไปไหน
คุณชายพยักหน้าอนุญาต สาวใช้เขมิการ์จึงหยิบเสื้อคลุมาให้เขาสวมใส่โดยสอดจากแขนขวาก่อนค่อยแล้วเดินอ้อมแผ่นหลังกว้างของชายที่นางร่วมหลับนอนด้วยมาตลอดสามปีด้วยความรู้สึกท่วมท้นแทบล้นออกมาจากหัวใจ
ทำหน้าที่ดั่งภรรยา
แต่ไม่มีสิทธิ์ในตัวเขา
เพราะนางเป็นเพียงสาวใช้บำเรอกาม
เสร็จแล้วจึงหยิบผ้าคาดเอวมาผูกให้นางใช้สองแขนโอบรอบตัวคุณชายราวกับจะกอดริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันเป็นเส้นตรงราวกับบังคับไม่ให้สั่นเทิ้ม
ชายหนุ่มมองทุกอากัปกิริยาสายใช้ เขาให้นางเป็นเครื่องบำเรอความใคร่มาสามแีแล้วแรกทีเดียวพี่ชายของเขาหมายตาอยากได้นางมาอุ่นเตียงเวลานั้นนางเพิ่งพ้นวัยปักปิ่นมาได้ไม่นานจากบุตรสาวของคนสวนขี้เมาที่จมน้ำตายทิ้งบุตรสาวเอาไว้ให้เติบโตขึ้นในจวนอย่างยากลำบากเด็กหญิงตัวเล็กๆทำงานกนักราวกับผู้ใหญ่เพื่อแลกอาหารและที่ซุกหัวนอนไปวันๆ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments
มิมิมิมอ มอ เอ บอ อี
สานุกมากกก
2024-11-11
1