ลิขิตรักข้ามมิติ ตอนที่2

ลี่ซาง(นอ.)

เสี่ยวจือ ข้าอิ่มแล้ว(ตะโกน)

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

เพค่ะ(ตะโกน)

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

เดี๋ยวข้าไปเก็บชามมาล้างเพค่ะ ท่านรอสักครู่

ลี่ซาง(นอ.)

ไม่ต้องหรอก

ลี่ซาง:เก็บจาน

ลี่ซาง(นอ.)

นี้เสี่ยวจือ ล้างตรงไหนหรอ

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

ท่านวางไว้เลย เดี๋ยวข้าล้างเอง

ลี่ซาง(นอ.)

ไม่เป็นไร เดี๋ยวข้าล้างเอง

ลี่ซาง(นอ.)

เจ้าพักเถอะ

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

ไม่ได้เพค่ะ

ลี่ซาง(นอ.)

ไปเถอะๆ

ลี่ซ่าง:มองหาน้ำ

ลี่ซาง(นอ.)

นี้ไง

ลี่ซาง:ล้างถ้วย

ลี่ซาง(นอ.)

ไปดีกว่า ล้างเสร็จแล้ว

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

คุณหนูข้าจะไปตลาดแล้ว

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

เดี๋ยวข้าจะซื้อของมาฝากท่านนะ

ลี่ซาง(นอ.)

ข้าไปด้วยคนสิ

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

ไม่ได้เพค่ะ ท่านแม่ของท่านสั่งเอาไว้

ลี่ซาง(นอ.)

งั้นเจ้าไปเถอะ

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

เพค่ะ

30นาที

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

คุณหนูๆ

ลี่ซาง(นอ.)

เจ้ากลับมาแล้วหรอ?

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

ใช่เพค่ะ

ลี่ซาง(นอ.)

ของฝากข้าล่ะ

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

นี้เพค่ะ

เสี่ยวจื่อ:ยื่นขนมกุ้ยฺฮวา

ลี่ซาง(นอ.)

ขอบคุณเจ้ามาก

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

เพค่ะ

ลี่ซาง:กินขนม

ลี่ซาง:มองหน้าเสี่ยวจือ

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

ท่านมองข้าทำไมเพค่ะ

ลี่ซาง(นอ.)

นี้ทำไมเจ้าพูดแต่เพค่ะๆล่ะ พูดคำอื่นไม่เป็นหรือไง

ลี่ซาง(นอ.)

(ทำไมพูดแต่คำเดิม)

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

แล้วคุณหนูจะให้ข้าพูดอะไรล่ะเพค่ะ

ลี่ซาง(นอ.)

เพค่ะอีกล่ะ

ลี่ซาง(นอ.)

งั้นเดี๋ยวเจ้าพูดแบบปกติเถอะนะ

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

ไม่ได้นะเพค่ะ

ลี่ซาง(นอ.)

เถอะนะ

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

เพค่ะ

ลี่ซาง(นอ.)

พอๆ ข้าไม่อยากฟังแล้ว

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

แล้วจะให้ข้าพูดอะไรหรือ

ลี่ซาง(นอ.)

พูดแบบนี้ดีแล้ว ไม่ต้องมีคำว่าเพค่ะหรอก

ตัดๆๆๆ

ตอนเช้า

ลี่ซาง(นอ.)

เช้าแล้วว

ลี่ซาง(นอ.)

เสี่ยวจือๆๆๆ(ตะโกน)

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

มีอะไร

ลี่ซาง(นอ.)

ข้าหิวมากกก

เสี่ยวจือ(คนรับใช้นอ.)

งั้นเดี๋ยวข้าไปทำอะไรให้ท่านกิน

ลี่ซาง(นอ.)

โอเคๆ เจ้าไปเถอะ

ลี่ซาง(นอ.)

(ฉันจะกลับบ้านยังไงนะ)

ลี่ซาง(นอ.)

(อยากกลับบ้านแล้ว)

จบบบบ

เดี๋ยวมาต่ออ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ