บำเรอทาสรักแม่ทัพเมืองหลิว
หลิวอี้เทียน!
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
ห่ะ..ห่ะ//มองรอบๆ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าสร้างมา รวมถึงประชาชนที่ข้าปกป้องรักษา พังทลายไม่เหลือชิ้นดี
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
ชุนเหอ!..//ขมวดคิ้ว+โกรธแค้น
ชุนเหอ(พระเอก)
โกรธข้ารึ?//ยืนประจันหน้า
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
เหตุใดเจ้าต้องทำถึงขนาดนี้!
ชุนเหอ(พระเอก)
ไม่แปลกที่ข้าจะทำถึงเพียงนี้
ชุนเหอ(พระเอก)
ทั้งสองเมือง แคว้นหลิวและแคว้นเหอก็มีเรื่องบาดหมางมาแต่ไหนแต่ไร
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
แล้วประชาชนข้าเกี่ยวอะไรด้วย!//ขึ้นเสียง
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
เหตุใดถึงต้องพรากพวกเขาไป!..//จ้องเขม็ง
ชุนเหอ(พระเอก)
เหอะ! เจ้าถามหาเหตุผลกับศัตรูงั้นหรือ//ขำ
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
ทำไม? เจ้าคิดว่านี่มันเป็นเรื่องน่าขันรึ//ไม่พอใจ
ชุนเหอ(พระเอก)
เพียงแต่ข้าแปลกใจ
ชุนเหอ(พระเอก)
ที่แม่ทัพหลิว ที่คนเล่าลือกันว่าไม่ยอมก้มหัวให้ผู้ใด แต่ยอมเป็นหมารับใช้ของฮ่องเต้
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
(ไอ้สารเลวนี่!)
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
//โกรธมาก
ชุนเหอ(พระเอก)
หลิวอี้เทียนนะ..หลิวอี้เทียน~//เดินเข้ามา
ชุนเหอ(พระเอก)
บุตรชายของท่านหลิวจื่อโหว อายุ 24 ปี เกิดปีชวด ขึ้น15ค่ำเดือน8
ชุนเหอ(พระเอก)
สอบราชการได้มาเป็นแม่ทัพใหญ่ คอยช่วยเหลือประชาชนผู้ยากไร้
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
อึก!..//ชะงัก
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
(เจ้านี่..รู้ประวัติของข้า?)
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
(ไม่สิ ยามขับขานเพียงนี้ เหตุใดถึงมีใจพูดอยู่อีก)
ชุนเหอ(พระเอก)
แม่ตายตอนคลอดเจ้า พี่น้องตระกูลเซียงก่อกบฏฆ่าล้างตระกูลหลิวอย่างน่าเวท
ชุนเหอ(พระเอก)
เหลือเพียงแค่บุตรชายของเขา แซ่หลิว
ชุนเหอ(พระเอก)
หลิวอี้เทียน...//มอง+ยิ้ม
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
เจ้ารู้อะไรอีก....
ชุนเหอ(พระเอก)
ข้ารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเจ้า
ชุนเหอ(พระเอก)
ทุกอย่าง..ที่เจ้าอยากรู้
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
//กัดฟัน
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
น่าขันสิ้นดี รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวข้างั้นรึ!//มอง
ชุนเหอ(พระเอก)
หลิวเทียนอี้ที่มากความสามารถเช่นนี้ สมองฝ่อไปแล้วรึ
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
เจ้า!
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
แล้วมันทำไม เหอะ!
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
เจ้าเองก็จะมาฆ่าข้าแทนตระกูลเซียงรึ
ชุนเหอ(พระเอก)
แคว้นเหอได้เกี่ยวข้องกับตระกูลเซียงแคว้นของเจ้าเสียเมื่อไหร่กัน
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
แล้วเจ้ามาทำไม//เสียงแข็ง
ชุนเหอ(พระเอก)
ข้ามาตามพระราชองค์การของฮ่องเต้
ชุนเหอ(พระเอก)
ทรงมีรับสั่งให้โจมตีแคว้นหลิว ทั้งที่ไม่ทันตั้งตัว
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
เจ้ารู้อยู่แล้วว่าข้าไม่ได้อยู่ที่เมือง
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
จึงใช้โอกาสนี้ลอบโจมตีเมืองข้า
ชุนเหอ(พระเอก)
จะว่าเช่นนั้นก็ถูก
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
เจ้าหมาชุนเหอ! ไอ้สารเลว!
ชุนเหอ(พระเอก)
หลิวอี้เทียน
ชุนเหอ(พระเอก)
หากยังอยากให้เมืองเจ้าคงอยู่ ไม่ล่มสลาย
ชุนเหอ(พระเอก)
ข้ามีทางเลือกให้เจ้า2ทาง
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
คืออะไร..//ขมวดคิ้ว
ชุนเหอ(พระเอก)
ทางแรก เจ้าจะต้องทำงานแลกเบี้ยหวัด เพื่อมาไถ่ตัวเองคืนสู่อิสระ
ชุนเหอ(พระเอก)
ทางที่สอง เจ้าจะต้องมาเป็นชายบำเรอข้างกายาข้าตลอดไป//กระซิบข้างหู
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
ข้าเลือกทางแรก!//ตอบทันที
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
ไปทำงานแลกเบี้ยหวัดดีกว่าต้องมาอยู่ข้างกายาเจ้า!
ชุนเหอ(พระเอก)
ข้าลืมไป ตอนนี้เจ้าเป็นเชลย
ชุนเหอ(พระเอก)
ห้ามออกความคิดเห็นและเลือกทางเบือกที่ต้องการ
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
!!//ชะงัก
ชุนเหอ(พระเอก)
ข้าเลือกทางที่สองให้เจ้า!//อุ้มหลิวอี้เทียน
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
อะ!//ตกใจ
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
ปล่อยข้านะ! เจ้าหมาชุนเหอ!//ทุบหลัง
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
ข้าจะฆ่าเจ้า แล้วจะเอาหัวเจ้าไปแขวนหน้าเมืองให้ชาติตระกูลอับอายตลอดไป
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
แล้วจะเอาศพเจ้าไปหั่นเป็นชิ้นๆ ให้หมาป่ากิน//ดิ้นไปมา
ชุนเหอ(พระเอก)
เหอะ! เจ้าไม่มีแม้กระทั่งวรยุทธ ลมปราณด้านในก็ถูกระงับ
ชุนเหอ(พระเอก)
เจ้าทำอะไรข้าไม่ได้หรอก!//อุ้มต่อไป
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
เจ้าหมาชุนเหอ!!!
:อ๋องชุนเหอ ลำดับเจ็ด เสด็จแล้ว!!!//ประกาศ
ชุนเหอ(พระเอก)
//เดินเข้ามา
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
//เดินเข้ามาด้วย
: ขอแสดงความยินดีกับชัยชนะที่ได้รับมาด้วยพ่ะย่ะค่ะ!
ผู้คนในท้องพระโรงต่างพากันก้มหัวเพื่อแสดงความยินดีให้แก่ชุนเหอที่ได้ตีเมืองหลิวจนสิ้นซาก แต่กลับมีคนผู้หนึ่ง ที่เอาแต่ขมวดคิ้วด้วยความเกลียดแค้น จ้องมองผู้ที่ได้รับชัยชนะอย่างหน้าไม่อาย
เหอเหยา(ฮ่องเต้)
เป็นอีกครั้งที่ท่านทำได้ดี
เหอเหยา(ฮ่องเต้)
เมืองหลิว ถึงแม้จะเป็นเมืองที่ได้รับชัยชนะมากมายแต่ก็ยังไม่เท่าเมืองของเรา
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
(ชิ! พูดมาได้ไม่อายปาก)
เหอเหยา(ฮ่องเต้)
ครั้งนี้ ข้าไม่มีอะไรจะตอบแทนความเสียสละของท่าน
เหอเหยา(ฮ่องเต้)
ข้าจึงตอบแทนเป็นแม่นางโจวเหวินซิน ให้ท่านก็แล้วกัน รวมถึงหยกมณีอีกสามพันหีบ
เหอเหยา(ฮ่องเต้)
ทองสามพันหีบ ตำลึงสามพันหีบ
เหอเหยา(ฮ่องเต้)
เพื่อแสดงความมีน้ำใจ และความเสียสละที่ท่านทำเพื่อประชาชน
ชุนเหอ(พระเอก)
ขอบพระทัยฝ่าบาท
ชุนเหอ(พระเอก)
กระหม่อมซาบซึ้งในสิ่งที่ฝ่าบาทประทานให้//ก้มคำนับ
ชุนเหอ(พระเอก)
แต่มีอีกหนึ่งสิ่งที่กระหม่อมอยากจะขอ
เหอเหยา(ฮ่องเต้)
อะไรรึ ข้าให้ท่านได้ทุกอย่าง
ชุนเหอ(พระเอก)
กระหม่อมต้องการจวนอีกหลังหนึ่ง เพื่อเป็นที่พักพิงให้แก่คนของกระหม่อม
เหอเหยา(ฮ่องเต้)
ได้สิ เหตุใดจะไม่ได้กัน
เหอเหยา(ฮ่องเต้)
ว่าแต่ผู้ที่ท่านว่านั้นคือ ผู้ที่ยืนถูกมัดมือด้านหลังท่านน่ะหรือ
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
//มองเขม็ง
เหอเหยา(ฮ่องเต้)
ท่านนี่เก่งจริงๆ จับได้กระทั่ง แม่ทัพหลิวเชียวรึ//ยิ้มร่า
: แม่ทัพหลิว ที่เล่าถึงการรบเก่งน่ะหรือ?
ชุนเหอ(พระเอก)
//มองหลิวอี้เทียน
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
(รอก่อนเถอะ เจ้าหมาชุนเหอ!)
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
(ข้าจะไม่ยอมเจ้าง่ายๆเป็นแน่!)
หลิวอี้เทียน(นายเอก)
//แค้นจัด
Comments
มูฮาาๆ
กูแค้นๆ
2025-01-22
0
เเรงทำไม
อัพหน่อยเเอดดดดด
2024-10-27
0