รักที่ไม่มีสถานะ
26/05/67
เปิดเทอมวันแรกของภาคเรียนที่หนึ่งและโรงเรียนใหม่ที่ไม่คุ้นเคย เด็กสาววัยรุ่นเดินมาพร้อมสะพายกระเป๋า เข้าไปภายในโรงเรียนด้วยความตื่นเต้น
“วันแรกจะมีเพื่อนคนไหนอยากรู้จักกับเราบ้างนะ”
เสียงกระดิ่งดังขึ้นบอกเวลาเคารพธงชาติ
“สวัสดีนี่ ป่าน ป่ะที่ทักมาทำความรู้จักเราเมื่อวันก่อนอะ”
“หุ้ยจำได้ไงเนี่ย แล้วนี่วิวหรอถ้าจำไม่ผิด”
“ช่ายย วิวเองตัวจริงป่านสวยกว่าในรูปอีกอะ”
เด็กสาวคนนั้นชื่อป่าน เพื่อนคนแรกของเธอคือวิวหลังจากเคารพธงชาติเสร็จป่านได้เข้าห้องโฮมรูมของตนก่อนจะเข้าเรียนคาบที่1
“สวัสดีค่ะ อาจารย์ชื่ออาจารย์ อ้อม เป็นที่ปรึกษาของเด็กๆนะคะ”
ทุกคนทำความเคารพด้วยการสวัสดีอย่าถ่อมตนและอ่อนน้อม
“มาแนะนำตัวกันดีกว่าจะได้รู้จักกันมากขึ้นเนาะ”
นักเรียนหลายคนต่างพากันแนะนำตัวอย่างสนุกสนาน เเต่คนที่สนุกกับการแนะนำตัวมากที่สุดก็คงจะเป็น ป่าน
“สวัสดีครับผม นาย ไกรสร วิจิตรขจร ชื่อเล่นชื่อ ไนซ์ อายุ 17 ปี มาจากวิทยาลัยเทคนิคครับ”
เสียงคมเข้ม น่าดึงดูด บุคลิกที่น่าค้นหาของ ไนซ์ ทำให้ป่านเหมือนถูกสะกดอยู่ในภวังค์
คำถามผุดขึ้นมาในหัวป่านเป็นระยะ ทำไมเขาถึงมาเรียนที่นี่ได้นะ? ทำไมอายุ17ล่ะ? เรียนไม่ทันหรอ? ดร็อปเรียนหรือเปล่า? ยากที่จะตอบได้ถ้าไม่ถามเจ้าตัวเอง
และนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ป่านอยากจะรู้จักไนซ์ให้มากขึ้น
หมดคาบเรื่องที่1โดยปริยาย คาบเรียนที่2เป็นคาบเรียนภาษาอังกฤษเเน่นอนทุกคนต้องได้แนะนำตัวเป็นภาษาอังกฤษ และแน่นอนว่าด้วยบุคลิกของ ไนซ์
ที่ทำให้ป่านคิดว่าไนซ์คงไม่เก่งภาษาอังกฤษมากขนาดนั้น เพราะไนซ์เป็นคนที่หน้าเข้มไว้หนวดอ่อนๆผิวคล้ำ และดูน่ากลัว
และแล้วก็ถึงเวลาที่ไนซ์จะต้องแนะนำตัว ไนซ์แสดงศักยภาพของตนออกมาด้วยการพูดภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่วและทำให้ป่านอึ้งและช็อคไปตามไปเพื่อนๆ
“ทำไมไนซ์เก่งจัง”
“เรามีเพื่อนเป็นคนที่อังกฤษน่ะแล้วก็มีน้าที่มีเพื่อนเป็นคนตุรกีแล้วก็น่าจะเป็นพรสวรรค์ของเราด้วยล่ะมั้ง”
มันยิ่งทำให้ป่านอยากที่จะรู้จักไนซ์ให้มากยิ่งขึ้นและอยากที่จะเรียนรู้ภาษาอังกฤษกับนาย เพราะสายการเรียนที่เร่เรียนก็้ยู่ตือ ศิลป์คำนวณหรืออังกฤษคณิตนั่นเอง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments