คู่หมั้นของท่านประธานตอน ๓

คู่หมั้นของท่านประธานตอน ๓

...----------------------------------------...

หลังจากชายหนุ่มหัวเราะเสร็จก็เดินกลับเข้าไปในห้องนอนเพื่อปลุกให้คนน้องตื่นจากการนอนอันแสนฝันดีจนคนน้องงอแงออกมาเพราะว่ายังนอนได้ไม่เต็มอิ่ม

"ฮึก......ฮืออ"

"ไม่เอาไม่งอแงนะคะเดี๋ยวเรากลับไปนอนที่บ้านต่อนะ"

"หนูไม่อยากตื่น"

"พี่เข้าใจค่ะ"

"งั้นเรารีบกลับบ้านกันดีไหมคะหนูจะได้ไปนอนต่อเร็วๆ" คำพูดที่ออกมาจากปากคนน้องที่กระทำตัวเหมือนเด็กเวลาอยู่กะบเค้าแค่สองต่อสองมันชั่งน่ารักเหลือเกิน

"พี่ว่าจะพาแวะไปเดินซื้อตุ๊กตาสงสัยน้องคงไม่อยากไปใช่ไหมคะ"

"น้องอยากไป....พาไปนะคะ"พูดเสร็จแล้วทำท่าส่งสายตาปิ๊งๆพร้อมแววตาอันเป็นประกาย

ไงละครับทุกคนใครจะไม่หลงยัยเด็กข้าวหอมนี่กันแค่เจอสายตาก็หลงแล้วขนาดพี่ชายของเธอยังหวงยังกับไข่ในหินเลย

"งั้นเราไปกันเลยดีไหมคะ"

"ดีค่ะ" พูดเสร็จก็รีบวิ่งออกไปเลยชายหนุ่มได้แต่ถอนหายใจเนื่องจากน้องคนนี้มันซนมากๆเลยละ

"อย่าวิ่งสิคะ....เดี๋ยวล้มนะ"พูดยังไม่ทันขาดคำก็ได้ยินเสียงตุ้บดังทั่วทั้งชั้นเลย

"อ้ะะ..เจ็บจังเลย"

"เห็นไหมพี่บอกแล้วเจ็บตัวเลยเนี่ย"

"เรารับลงลิฟต์กันดีกว่าเดี๋ยวไปช้าแล้วห้างปิด"

คนน้องพูดจบแล้วก็ยังคงรีบวิ่งไปกดลิฟต์เพื่อที่จะลงไปชั้นที่จอดรถเอาไว้แล้วรีบเร่งให้คนพี่ขับรถไปอย้างไว

...--------ห้างสรรพสินค้า--------...

เมื่อถึงโซนร้านขานตุ๊กตาคนน้องก็รีบวิ่งพุ่งเข้าใส่ทำเอาคนที่อยู่รอบข้างมองมาด้วยความเอ็นดูให้กับคนน้องเป็นอย่างมาก

"น้องอยากได้ตัวไหนคะ"เป็นคนพี่ที่เริ่มเอ่ยปากถามคนน้อง

"น้องอยากได้กระต่ายค่ะที่บ้านน้องมีเป็นคอลเล็คชั่นเลยนะ"

"ถ้าน้องจะเอากระตาย...น้องก็จะอดได้ตัวอื่นนะคะ"

"ทำไมหรอคะ"

"เพราะว่ากระต่ายมันตัวใหญ่"

"มันตัวใหญ่แล้วทำไมหรอคะมันเกะกะหรอ"น้องพูดจบพร้อมทำหน้าตางงใส่

"งั้นเรามาทำข้อตกลงกันดีกว่าค่ะ"

"ข้อตกลงว่าอะไรหรอคะ"

"ถ้าน้องจะซื้อตัวใหญ่พี่อนุญาตให้ซื้อได้ตัวเดียวแต่ถ้าน้องซื้อตัวเล็กพี่ให้ซื้อได้หลายตัว"

"ทำไมหรอคะ"

"เพราะว่าทุกวันนี้ตุ๊กตาที่น้องซื้อไปมันจะเต็มห้องแล้วอีกนิดเราจะนอนกันยังไงละคะ"

"งั้นก็ได้ค่ะ"

"ถ้าน้องอยากซื้อตัวใหญ่หลายๆตัวเห็นทีต้องเอาตัวเล็กที่มีอยู่ในบ้านไปบริจาคให้เด็กๆที่บ้านเด็กกำพร้าแล้วละ"

"ทำไมเราต้องเอาบริจาคด้วยละคะ"

"เราเอาไปแบ่งให้น้องๆที่ไม่ได้โอกาสมีของพวกนี้ไงคะ...เรามีโอกาสที่จะซื้อมันแต่น้องๆเค้าไม่มี"

"โอเคค่ะ...น้องเข้าใจแล้ว"

"ไว้วันหลังเราเอาตุ๊กตาที่น้องไม่ค่อยได้ใช้ไปบริจาคกันนะคะ"รนน้องเอ่ยปากชวนคนพี่หลังจากฟังคนพี่ได้พูดเสร็จ

"งั้นวันหลังเราค่อยมาซื้อกันอีกรอบนะคะ"คนพี่เอ่ยปากบอกน้องทันทีเนื่องจากดูท่าทีของน้องแล้วว่าใจของน้องล่องลอยกลับไปถึงบ้านแล้วเพราะว่าจะคัดแยกตุ๊กตาที่ไม่ได้ใช้

"แล้วเราซื้อของเล่นไปบริจาคด้วยได้ไหมคะ"น้องถามคนพี่ระหว่างทางที่เดินกลับไปที่รถเพื่อที่จะกลับบ้าน

"ได้ค่ะ"คนพี่เป็นสายสัพพอร์ตอยู่แล้วด้วยจึงตอบไปแบบนั้น

"งั้นคืนนี้เรากลับไปนอนกันค่ะแล้วพุ่งนี้ค่อยตื่นมาเก็บตุ๊กตา"คนพี่ต้องเอ่ยคำนี้เพราะว่าไม่งั้นคืนนี้น้องคงจะไม่ได้นอนเป็นอันแน่

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***