ย้อนกลับไปช่วงในยุคมหาสงครามของอัลคาและกาเชียการต่อสู้ทางทะเลของกาเชียที่ใช้พลังเวทและสัตว์วิเศษเป็นอาวุธหลักก็คือปลาหนึกยักที่ชื่อว่าเพต้าแต่หลังยุคมหาสงครามจบลงเพต้าก็ถูกสั่งให้เฝ้ารอใต้ทะเลรอเวลาที่เหล่าอัลคาแล่นเรือผ่านแต่ตลอดมาเขาก็ทำได้แค่เฝ้ารอแต่ว่าในยามนี้เขาได้กลิ่นพลังเวทที่ยิ่งใหญ่นั้นทำให้เขาตื่นขึ้นและสิ่งแรกที่พบเห็นคือเรือที่กำลังแล่นมาทางเขาด้วยความเร็วสูงแต่ก็ดูเหมือนจะยังไม่เร็วพอที่จะผ่านเขาไปได้แต่ว่าคนที่อยู่บนเรือก็คือ(อดีตผู้วิเศษฝึกหัด)แคลแต่ว่าในยามที่อันตรายมาถึงเขาก็ได้เชื่อมกับแหล่งพลังแห่งท้องฟ้าอย่างแท้จริงทั้งที่ไม่มีมนุษย์ใดทำได้มาก่อนเป็นเวลา1000ปีแต่ในตอนนี้เขารู้ได้ในทันทีเลยว่าต้องทำยังไงแคลรีบปีนขึ้นไปที่เชือกตรงใบเรือและรายคาถา "สแปโร" และเป่าพายุลมไปที่ใบเรือเพื่อเพิ่มความเร็วแต่ว่าดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่อาจมีลมมากพอจะฝ่าไปได้เคล่าจึงรีบปีนขึ้นไปพร้อมกับจับมือของเขาไว้แน่นและก็มองไปที่พระจันทร์และกล่าวว่า "เจ้าทำได้แคลข้าเชื่อในตัวเจ้า" แคลหายใจเข้าสุดปอดและเป่าลมสุดใจจนแทบขาดใจตายและเหมือนแรงใจของเขาจะทำให้ผ่านเพต้ามาได้แบบเส้นยาแดงทำให้พวกเขาปลอดภัยแต่ว่าผลจากคาถสทำให้แคลตกลงไปในทะเลด้วยอาการหมดแรงเคล่ารีบคว้าเขาไว้แต่ก็พลาดทำให้แคลตกลงไปในทะเลและจมหายไปในขณะเดียวกันนั้นเดียกับเรนและเกลก็รีบตามมาซึ่งเดียใช้มนต์ดำสร้างเรือจากซากปล้าขึ้นส่วนเกลใช้พลังแห่งดวงดาราสร้างม้าแสงดาราขึ้นและรีบวิ่งตามเรือของฟริไปทันใดแต่ดูเหมือนว่าฟริจะไม่อาจหยุดเพื่อกู้แคลขึ้นมาทั้งที่เคล่าทั้งร้งไห้และตะโกนให้หยุดเรือเพียงใดก็ไม่อาจทำให้ฟริหยุดเรือได้แม้ฟริเองก็จะเสียใจกับการเสียเพื่อนใหม่ไปแต่เขาก็ไม่อาจมานำชีวิตของทุกคนมาเสี่ยงกับการช่วยชายเพียงคนเดียวได้เพราะเหตุนั้นเขาจึงไม่อาจหยุดเรือเพื่อกลับไปกู้แคลกลับขึ้นมาถึงแรชจะยังเป็นเด็กแต่เขาก็เข้าใจถึงเหตุการไดในทันทีและรีบหยิบสิ่งที่เหมือนห่วงยางที่จากไม้เบาโยนลงน้ำไปและก็รีบไปปลอบใจเคล่าว่า "ท่านพี่ต้องไม่เป็นอะไร" เคล่าร้องไห้แทบคลั่งกับการเสียชายอันเป็นที่รักไป
....โปรดติดตามตอนต่อไป....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments