บทที่2 — พจน์เจอเพื่อนร่วมชะตากรรม — !

"อ่า ได้ๆ ฉันจะไปแล้วมาเรีย"

หลังจากนั้นพจน์ก็เดินลงไปที่ชั้นล่างและพบว่าสถานที่ที่ตัวเองอยู่มัน‘โคตรที่จะใหญ่เลยโว้ย’แถมหรูหรามากเสียจนเขาอยากจะเข้าไปสำรวจพื้นที่รอบๆคฤหาสน์นี่สุดๆแต่พจน์ในตอนนี้ต้องห้ามใจตัวเองและเดินไปที่ห้องอาหารมีชายวัยกลางคนที่มีผมสีน้ำเงินนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะและผู้หญิงที่มีผมบลอนด์นั่งถัดจากเขาคงจะเป็นพ่อแม่ของเขาล่ะมั้งพจน์คิดในใจ

" มาแล้วหรอ แอสทีเรีย " อยู่ๆชายที่นั่งอยู่หัวโต๊ะก็พูดขึ้นพร้อมกับจ้องเขม็งมาที่เขา

" ค- ค่ะ " พจน์รีบตอบกลับขณะประหม่าเล็กน้อยเขาไม่ชินกับการถูกจ้องมองแบบนี้จริงๆแถมบรรยากาศแบบนี้มันไม่ใช่ครอบครัวอบอุ่นเลยอึดอัดสุดๆ

" รีบมาทานอาหารซะ พวกเรานั่งรอแกมาหลายนาทีแล้วนะ " 

" ค่ะท่านพ่อ " พจน์พูดตอบก่อนที่จะไปนั่งข้างๆผู้หญิงผมบลอนด์ที่นั่งเงียบๆ เมื่อเขาสำรวจรูปลักษณ์เธอดีๆ ก็พบว่าเธอมีหน้าตาที่สวยมาก เหมือนร่างนี้ไม่มีผิด ถอดแบบกันเป๊ะๆ เป็นแม่พิมพ์ที่ดีซะจริงแต่มีสิ่งแปลกคือขอบตาของหล่อนค่อนข้างคล้ำแต่ช่างเถอะ มันไม่สำคัญหรอก แต่อยู่ๆผู้หญิงคนนั้นก็พูดเพื่อทำลายความเงียบ

" แอสทีเรีย ปีนี้ลูกก็อายุครบ18ปีแล้วนะ อยากได้อะไรเป็นของขวัญวันเกิดไหม? "

หญิงคนนั้นพูดและหันมายิ้มให้เขา 

" เอ่อ..คือ หนูขอคิดก่อนนะคะ หนูยังไม่แน่ใจเลย " หลังจากพูดเสร็จพจน์ก็รู้สึกว่าบรรยากาศบนโต๊ะอาหารกลับมาอึดอัดอีกครั้ง

พจน์รีบกินอาหารเพื่อที่จะหนีออกจากสถานการณ์นี้ให้เร็วที่สุดและเมื่อกินเสร็จพจน์ก็ลุกขึ้น

" หนู หนูไปเรียนก่อนนะคะ " หลังจากพูดเสร็จพจน์ก็รีบวิ่งออกไปและเจอกับรถม้าหน้าคฤหาสน์เขาจึงรีบขึ้นไปนั่งและคิดทบทวนเกี่ยวกับเรื่องย่อนิยายที่เขาทะลุมิติเข้ามา ‘ โรส เด็กสาวจากครอบครัวยากจน ได้รับสิทธิ์ในการเข้าเรียนสถาบันเวทมนตร์ที่ดีที่สุดเพราะเป็นลูกสาวที่พลัดพรากของราชา และหล่อนก็ได้ใช้ชีวิตในรั้วสถาบันแบบมีความสุขสุดๆแต่ทว่าวันนึงทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเพราะอยู่ๆก็มีจอมมารมาบุกเมืองที่โรสอยู่ และหล่อนก็ต้องสู้กับจอมมารพร้อมกับเพื่อนๆที่แสนดีแล้วก็พระเอกสุดหล่อ หลังจากเรื่องจบลงก็มีคนจบได้ว่าตัวประกอบจากครอบครัวที่ร่ำรวยเป็นคนส่งข่าวให้จอมมาร หักหลังทุกคน แล้วจากนั้นหล่อนก็ถูกประหารและโรสก็ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขต่อไป'  " อ่า ใช่ เรื่องมันประมาณนี้แหละ! แต่เอ๊ะ หรือว่าฉันจะเป็นตัวประกอบตัวนั้น " เมื่อพจน์คิดได้อย่างนั้นก็กำหมัดแน่น  " แถมจอมมารคนนั้นก็น่าสงสารสุดๆ เป็นดาร์กเอลฟ์ ที่ถูกกลั่นแกล้ง ขอความช่วยเหลือจากใครก็ไม่ได้ โถ่เอ้ย พ่อเฟมบอยตัวน้อยของฉัน ฉันจะปกป้องนายเอง! " เมื่อคิดได้อย่างนั้น พจน์ก็ตะโกน " เฮ้ย คนขับ ขับไปที่ตลาดเร็ว hurry up! " แต่อยู่ๆรถม้าก็หยุดกระทันหันทำให้หน้าของเขาไปกระแทกกับเบาะอีกฝั่ง " เอ๊อะ! " 

คนขับรถม้ารีบเปิดผ้าม่านที่กั้นระหว่างพวกเขาออก เผยให้เห็นชายหนุ่มที่เกือบจะหล่อทั้งพจน์และชายคนนั้นก็สบตากันก่อนที่ชายคนนั้นจะพูดว่า

" ดั่งที่ ไผ่ พงศธร พูดไว้.." ชายคนนั้นยิ้มและมองเขาด้วยสายตามีความหวัง

"คนบ้านเดียวกัน แค่มองตากัน ก็เข้าใจอยู่..."

ทั้งคู่มองกันอย่างยิ่งขณะที่รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนหน้าทั้งสอง ก่อนที่พจน์จะพูดว่า

" น้องชาย มีอะไรก็เล่าให้พี่ชายคนนี้ฟังนะ "

ชายคนนั้นหันไปรอบๆและพบว่าไม่มีใครจึงกระโดดลงจากที่นั่งและขึ้นมานั่งกับพจน์และกอดคอเขา

" คือหนูไม่คิดว่าหนูจะทะลุมิติมาในนิยายที่ตัวเองเขียนเลยค่ะพี่ แถมทะลุมาอยู่ในร่างผู้ชายอีก หนูอยากมีผัว ฮึก แต่พระเจ้าดันส่งหนูเข้ามาในร่างชายแท้มีโจ้ย ที่จะถูกฆ่าตายไปพร้อมกับตัวพี่อีกค่ะ "

...****************...

คือ อยากอ่านคอมเม้นมากค่ะ...แถมพระเอกเรื่องนี้..ค่าตัวแพงสุดๆ.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***