สัญญาของรักที่ถูกลืม. Chapter 3

*ต่อ*

. .

→ช่วงเช้า←

06:50 น.

- ที่ห้องน่านฟ้า -

น่านฟ้า(นอ.)

💤//หลับสนิท

?:ลูกคิดว่าเราจะจัดสถานที่แต่งงานที่ไหนดี?

?:จัดที่ทะเลดีมั้ยครับแม่?

?:จะดีหรอลูกที่นั้นแรงลมมากๆเลยนะ

?:ถ้ามันไม่เวิร์คก็จัดที่สวนดอกไม้ก็ได้แม่

?:งั้นหรอเดี๋ยวแม่ขอคิดอีกทีและกัน

?:ครับแม่

น่านฟ้า(นอ.)

อื้ออออ~!เสียงใครว่ะ!?//บิดตัวไปมา

น่านฟ้า(นอ.)

อึก!กี่โมงแล้วเนี่ย!?//ดูนาฬิกาปลุก

น่านฟ้า(นอ.)

โอ๊ะ!พึ่ง06:50 น.เองนิ!!

น่านฟ้า(นอ.)

งั้นรีบอาบน้ำดีกว่าเดี๋ยวลงไปคุยเรื่องงานไม่ทัน

น่านฟ้า(นอ.)

//ลุกออกจากเตียง+เปิดประตูเดินเข้าห้องน้ำไป

แอ๊ด~!!

น่านฟ้า(นอ.)

//ปิดประตูห้องน้ำ

แกร๊ก!!

. .

- ในห้องน้ำ -

น่านฟ้า(นอ.)

//นั่งเล่นฟองสบู่ในอ่างน้ำ

น่านฟ้า(นอ.)

ตื่นเต้นจังจะได้แต่งงานกับพี่วินแล้ว

น่านฟ้า(นอ.)

ชาติที่แล้วเราทำบุญด้วยอะไรว่ะเนี่ย~✨

น่านฟ้า(นอ.)

ผัวโคตรหล่อโคตรรวยแถมยัง....

น่านฟ้า(นอ.)

ไม่ๆอยากคิดเรื่องนี้สิ...//เขินอายต่อสิ่งนึกคำนึงถึงอยู่

น่านฟ้า(นอ.)

แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าพี่วินจะรักเเค่เราคนเดียวรึป่าว...//สงสัยได้แค่ชั่วขณะ

น่านฟ้า(นอ.)

เห้อ ช่างเถอะ...//ถูสบู่เหลวต่อเพราะชำระล้างคราบสกปรก

น่านฟ้า(นอ.)

รีบอาบดีกว่าเราเดี๋ยวโดนด่าตาย..//พึมพำ

. .

- ที่ห้องโถง -

น่านฟ้า(นอ.)

//ค่อยๆเดินลงมาจากบันได

?:จะจัดงานตรงไหนดีล่ะคะ

?:ฉันว่าจากตรงที่สวนดอกไม้ดีมั้ยคะ

?:น่าจะดีอยู่นะคะเพราะลูกชายฉันเนี่ยชอบดอกไม้มากเลยค่ะ

?:นั่นสิคะแถมที่นั่นบรรยากาศดีสุดๆเลย

น่านฟ้า(นอ.)

(เอ๊ะ!?ใครคุยอะไรกันแถวนี้เนี่ยเสียงดังจัง..)//ค่อยๆแอบชะเง้อดู+กวาดสายตาไปมาด้วยความมึนงง

น่านฟ้าได้แอบมองดูและแอบฟังบทสนทนาของโฉมฉัตรและนาราอย่างตั้งอกตั้งใจด้วยความไร้เดียงสาของเด็กน้อยที่พึ่งย่างก้าวเพียงอายุ20ปี.

โฉมฉัตร(แม่นอ.)

//ชำเหลือกไปเห็นลูกชายตัวน้อยของตน

โฉมฉัตร(แม่นอ.)

อ้าว!?น่านยืนทำอะไรอยู่เหรอลูก??//นั่งมองลูกอยู่ที่โซฟา

น่านฟ้า(นอ.)

อ..เอ่อ ป--ป๊าววครับ..!!//ตื่นตระหนก+ยิ้มเจื่อน

นารา(แม่พอ.)

อ้าว!?หนูน่านมานั่งที่โซฟาสิจ๊ะยืนแล้วมันปวดขาแทบแย่☺️

น่านฟ้า(นอ.)

ค..ครับ..😅//ยิ้มเขินๆ+ค่อยๆเดินไปที่โซฟา

น่านฟ้า(นอ.)

...//ค่อยๆนั่งลงตรงกลางอย่างเกร็งตัว

นารา(แม่พอ.)

แหม~หน้าตาน่ารักจริงเชียว//หยอกล้อกับอีกฝ่าย

น่านฟ้า(นอ.)

แหะๆๆ//หัวเราะแห้ง+ยิ้มอย่างสดใส

โฉมฉัตร(แม่นอ.)

ยิ้มหน้าบานเชียวนะลูกแม่//มองดูลูกด้วยความเอ็นดู

น่านฟ้า(นอ.)

แม่ชมผมแบบนั้นสิครับผมเขินแย่•|||•

โฉมฉัตร(แม่นอ.)

โถ่~เจ้าน่านมาทำเป็นองเป็นอาย//พูดสัพหยอก

นารา(แม่พอ.)

หึๆ วาสนาของฉันจริงๆที่ได้หนูน่านมาเป็นลูกสะใภ้//ยิ้มแก้มปริ

น่านฟ้า(นอ.)

คุณน้านาราก็ชมผมเกินไปแล้วนะครับ//หน้าแดงจนถึงใบหู

น่านฟ้า(นอ.)

แต่นี่พี่มาวินไปไหนหรอครับทำไมไม่เห็นมากับคุณน้า?//เอื้อนเอ่ยถาม

นารา(แม่พอ.)

อ่อ สงสัยมาวินน่าจะติดธุระนะจ๊ะ

น่านฟ้า(นอ.)

อ่อครับ...//ตอบกลับผู้ใหญ่+แอบน้อยใจอยู่นิดๆ

น่านฟ้า(นอ.)

เอ่อ..งั้นผมขอตัวก่อนนะครับพอดีว่าอยากออกไปเดินเล่น//ยิ้มบางๆ

นารา(แม่พอ.)

ได้เลยจ๊ะๆ//ยิ้มกริ่ม+ตอบรับอีกฝ่าย

โฉมฉัตร(แม่นอ.)

ออกไปเดินเล่นระวังด้วยนะน่าน//เอื้อนเอ่ยปากขึ้น+ตักเตือน

น่านฟ้า(นอ.)

ครับแม่//ลุกขึ้น+ค่อยๆเดินออกไปจากห้องโถง

. .

- บริเวณใกล้ๆสระน้ำ -

บุคคลปริศนา.

ฟู่วว~...//นั่งพ่นควันบุหรี่+มองไปยังสระน้ำ

น่านฟ้า(นอ.)

(เอ๊ะ!ใครว่ะนั้น..?)//เดินมาพบบุคคลปริศนา+สงสัยอยู่ไม่น้อย

น่านฟ้า(นอ.)

...//ค่อยๆเดินไปหาอีกฝ่ายอย่างระมัดระวัง

น่านฟ้าพยายามตั้งสติและเดินเข้าเข้าไปใกล้บุคคลปริศนาคนนั้นอย่างระวังตัวเองเพื่อไม่ให้เกิดอันตรายขึ้นมาถึงแม้อยากจะเดินพลุ่งพล่านไปถาม.

น่านฟ้า(นอ.)

อ..เอ่อ คุณครับใครเนี่ยมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร??//เอื้อนเอ่ยวาจา

บุคคลปริศนา.

จำกันไม่ได้รึยังไงน่านฟ้า...//ตอบกลับอีกฝ่าย

น่านฟ้า(นอ.)

ครับ?//ยังสงสัยไม่หยุด

บุคคลปริศนา.

นายคงจะจำฉันไม่ได้สินะ..//ค่อยๆหันหน้ามาหานอ.

น่านฟ้า(นอ.)

!!!//ตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น

กริช(พี่ชายนอ.)

ไง ไอ้น่านน้องรักของพี่//ยิ้มกรุ่มกริ่ม

น่านฟ้า(นอ.)

ไอ่พี่กริช!!!😁//ยิ้มจนตาเป็นสระอิ+รีบเข้าไปกระโดดกอดพี่ชายตนเอง

กริช(พี่ชายนอ.)

อ..โอ๊ยย..หลังพี่จะหัก//รีบทิ้งและเหยียดบุหรี่ให้ดับ+รีบโอบรับน้องชาย

น่านฟ้า(นอ.)

อะไรเนี่ยแค่กระโดดกอดเองไม่ถึงกับหลังหักหรอกมั้ง~//พูดสัพยอกพี่ชายตน

กริช(พี่ชายนอ.)

ก็พูดได้สิตัวเองไม่ได้โดนกระทำนี่

น่านฟ้า(นอ.)

พูดงี้แสดงว่าคิดว่าน้องตัวเองอ้วนขึ้นใช่มั้ยเนี่ย

กริช(พี่ชายนอ.)

รู้ตัวเองด้วยเหรอจ๊ะนึกว่าจะให้ทักท้วงขึ้นเอง//กวนประสาท

น่านฟ้า(นอ.)

โห...พี่อ่ะนึกว่ากลับมาจะคิดถึงน้องที่ไหนได้กลับมาแล้วก็มาด่าฉอดๆเลยนะ//ปล่อยกอด+ทำหน้ามุ่ย

กริช(พี่ชายนอ.)

คิดถึงก็ส่วนคิดถึงแต่มาด่าแกก็ต้องแน่นอนอยู่แล้ว

น่านฟ้า(นอ.)

พอเถอะครับพี่ ว่าแต่เนี่ยจะมาร่วมงานแต่งกับผมหรอ?

กริช(พี่ชายนอ.)

ก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วสิงานแต่งน้องฉันทั้งทีทำไมจะไม่มา

กริช(พี่ชายนอ.)

ว่าแต่เนี่ยพี่มีของจะมาให้ด้วยนะ//กระหยิ่มยิ้มย่อง

น่านฟ้า(นอ.)

หรอ มันคืออะไรอ่ะพี่??//สงสัย

กริช(พี่ชายนอ.)

ก็นี่ไง//หยิบของออกมาจากกระเป๋าเสื้อแขนยาว

สิ่งที่กริชให้น้องชายตัวเองคือกำไรเพชรมีคุณภาพที่น้องชายอยากจะได้มากๆก่อนที่เขาจะไปทำงานที่ต่างประเทศและได้สวมใส่ให้น้องชายตนเองที่ข้อมือ.

น่านฟ้า(นอ.)

ฮึ้ย!!กำไลข้อมือเพชรที่น่านอยากได้นี่นา//ตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นอีกครั้ง

กริช(พี่ชายนอ.)

ใช่ไง เห็นว่าตอนนั้นบ่นว่าอยากได้ไม่ใช่นิ?//ยิ้มเพราะความเอ็นดู

น่านฟ้า(นอ.)

โห้~✨ขอบคุณพี่มากๆเลยนะครับตอนแรกพี่คิดว่าพี่จะซื้อให้ผมซะอีก//แววตาลุกวาว

กริช(พี่ชายนอ.)

ไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้จิ๊บๆพี่ทำให้น้องได้เสมอแหละ😎//เก๊กหล่อ

น่านฟ้า(นอ.)

พี่ใส่กำไลให้ผมหน่อยสิครับ//ยิ้มละมุน

กริช(พี่ชายนอ.)

ได้ๆเดี๋ยวพี่ใส่กำไรให้//หยิบกำไรขึ้นมา+นำมาสวมใส่ที่ข้อมือให้น้องชาย

กริช(พี่ชายนอ.)

เป็นไงกำไรเพชรที่พี่ซื้อให้สวยป่ะ

น่านฟ้า(นอ.)

สวยมากเลยพี่~✨//ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

กริช(พี่ชายนอ.)

นี่เป็นของที่พี่ให้ก่อนน่านแต่งงานนะหลังจากแต่งงานไปแล้วก็ดูแลรักษากำไรดีๆด้วยล่ะ

น่านฟ้า(นอ.)

ครับพี่กริชผมจะดูแลให้ดีเท่าชีวิตของผมเลย

กริช(พี่ชายนอ.)

ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกขอให้มันไม่หายหรือไม่ขาดก็พอแล้ว

น่านฟ้า(นอ.)

ครับ รักพี่ชายมากๆนะครับ//โผล่เข้ากอดพี่ชายอีกครั้ง

กริช(พี่ชายนอ.)

อืมๆ//กอดรับน้องอีกครั้ง

กริช(พี่ชายนอ.)

ป่ะเข้าบ้านกันเถอะ//ปล่อยกอดน้องชาย+ชักชวนน้อง

น่านฟ้า(นอ.)

เคๆเข้าบ้านกัน//ยิ้มแย้มแจ่มใส

กริช(พี่ชายนอ.)

งั้นพี่เดินนำไปแล้วนะ//เดินเข้าไปในบ้าน

น่านฟ้า(นอ.)

อ้าว พี่รอผมด้วยสิ~!//รีบวิ่งตามพี่ชายออกไป

กริช:งั้นก็รีบตามพี่มาเร็วๆสิ!!

น่านฟ้า(นอ.)

อย่าท้าผมนะพี่//วิ่งไปด้วยหัวเราะไปด้วย+วิ่งเข้าไปข้างใน

น่านฟ้า:รอผมด้วย!!!!

. .

ไรต์อยากเป็นเก.

Hello everyone.

ไรต์อยากเป็นเก.

เป็นยังไงบ้างคิดถึงกันมั้ยเอ่ย

ไรต์อยากเป็นเก.

ต้องกราบขออภัยทุกคนนะคะที่ไม่สามารถมาอัพเรื่องนี้ได้เป็นระยะเวลาเกือบเดือนไม่เกือบเดือนหรอกเป็นเดือนเลยค่ะ

ไรต์อยากเป็นเก.

เนื่องจากคือเรื่องนี้ตอนแรกไรต์คิดว่าไรต์จะลบแต่ว่าคิดไปคิดมาไม่ลบดีกว่าแล้วก็คิดจะแต่งต่อให้จบเรื่อง

ไรต์อยากเป็นเก.

บางคนอาจจะรอติดตามผลงานเรื่องนี้อยู่ก็ต้องกราบขออภัยจริงๆนะคะที่มัวแต่ไปอัพอีกเรื่องนึงจะลืมเรื่องนี้ไปเลยหวังว่าทุกคนจะไม่โกรธกันนะคะ🥹🥹🥹

ไรต์อยากเป็นเก.

ต้องขอโทษจริงๆค่ะที่ไม่มีเวลามาอัพเรื่องนี้เลย

ไรต์อยากเป็นเก.

หวังว่าคนที่ติดตามอ่านเรื่องนี้อยู่จะเข้าใจไรต์นะคะ🥲🥲🥲

ไรต์อยากเป็นเก.

วันนี้เลยถือเป็นโอกาสเลยมาอัพให้ยาวๆเลยค่ะ

ไรต์อยากเป็นเก.

แต่บางทีเรื่องนึงกับเรื่องนี้อาจจะไม่ได้อัพนิดหน่อยนะคะเพราะว่าไรต์จะไปสอบคัดเลือกห้องม 1 เพราะฉะนั้นเป็นกำลังใจให้ไรต์หน่อยนะคะ

ไรต์อยากเป็นเก.

ฝันดีค่ะ😘😘😴😴

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ