Worat Vine 4

ลดา(นอ.)

เอ่อเสร็จเเล้วค่ะ..//ปิดไฟฉาย

ลดา(นอ.)

เป็นต่อมทอนซิลอักเสบนะคะ//ยิ้ม

ลดา(นอ.)

คุณหมอจะให้ยาไปทานต้องทานให้ครบนะคะ//ยิ้ม

ณิชา(เเฟนเก่าพอ.)

ได้ค่ะ//ยิ้ม

ลดา(นอ.)

เชิญไปรับยาได้เลยค่ะ//ยิ้ม

ณิชา(เเฟนเก่าพอ.)

//ยิ้ม+ลุกออกไป

ตัด

17:00

ปุน(เพื่อนนอ,)

เฮ้ยยอยากกินชาบูร้านนี้เห็นดังเกินในโซเชี่ยล//โชว์ร้านในโทรศัพท์

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

อาทิตย์หน้าละกัน//ก้มเล่นโทรศัพท์

ลดา(นอ.)

อ้วนจ้ะ//เติมหน้า

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

จ้ะเเม่คุณหมอรักสุขภาพ!!//ประชด

ลดา(นอ.)

เเน่นอน//ยักไหล่

ปุน(เพื่อนนอ,)

เออว่าเเต่เห็นออกข่าวอยู่ว่าคุณภูผากลับมาจากเมืองนอกเเล้วว//ทำหน้าจริงจัง

ลดา(นอ.)

ทำเป็นทำหน้าจริงจังไปได้//ขำ

ลดา(นอ.)

กลับมาก็เหมือนเดิมมั้ยอะ//มอง

ปุน(เพื่อนนอ,)

เหมือนเดิมนั้นคือยังไงอะไรคือเหมือนเดิม//จ้อง

ลดา(นอ.)

ก็หมายถึงกลับมาทำงานกลับมาดูเเลบริษัทเหมือนเดิมไง//มอง

ลดา(นอ.)

เเกก็ทำเป็นสงสัยไปได้//ส่ายหัว

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

เเล้วไอที่บอกว่าชอบคุณอาภูผาของเเกเเหนะตอนนี้เลิกชอบยัง//มอง

ปุน(เพื่อนนอ,)

นั่นดิไม่เห็นเเกพูดถึงนานเเล้ว//จ้อง

ลดา(นอ.)

โอ้ยย!!ฉันเลิกชอบเขาเเล้วค่ะ//หันหน้าไปทางอื่น

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

สบตาพวกฉันค่ะถ้าบอกเลิกชอบ//เดินมาหยุดหน้าลดา

ปุน(เพื่อนนอ,)

//มอง

ลดา(นอ.)

โอ้ย!!//มองหน้าเพื่อนทั้ง2

ลดา(นอ.)

ยังไม่เลิกชอบเว้ย!!//มอง

ปุน(เพื่อนนอ,)

ทำเป็นพูดว่าเลิกชอบ//ขำ

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

เเกชอบเขาตั้งเเต่กี่ขวบจนตอนนี้21เเล้วค่ะ

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

ถ้าคิดจะไม่ชอบคงยาก//ขำ

ลดา(นอ.)

พวกเเกเนี่ยนะสมเเล้วที่เป็นเพื่อนกันตั้งเเต่อนุบาลหมี//ขำ

ปุน(เพื่อนนอ,)

หึไปเเล้ว!!เคสด่วน!!//ลุก

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

จ้ะๆ//มอง

ลดา(นอ.)

//มองรูปในโทรศัพท์

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

//มอง

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

ถ้าชอบเขาก็ตามตื้อเขาสิ//มอง

ลดา(นอ.)

ตามอะไรละเดี๋ยวเเฟนเก่าเขาก็กลับมาอีก//มองนิ่งๆ

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

เเฟนเก่าเเล้วไงจ๊ะโนเเคร์สิคะเพื่อน//มอง

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

นั่นเเค่เเฟนเก่า เก่าก็อยู่ส่วนเก่าสิ

ลดา(นอ.)

โอ้ยขอคิดดูอีกทีว่าจะเอาไง

ตัด

19:00

ลดา(นอ.)

กลับละ//เก็บกระเป๋า

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

จ๊ะโชคดีกลับดีๆ

ลดา(นอ.)

บอกปุนด้วยว่ากลับเเล้ว//สะพายกระเป๋า

ผ้าเเพร(เพื่อนนอ.)

//พยักหน้า

ตัดไปที่บ้าน

ภูผา(พอ.)

//เดินเข้ามา

ลดา(นอ.)

//เดินเข้ามา

ลดา(นอ.)

//มอง

ภูผา(พอ.)

//มอง

ลดา(นอ.)

//ไม่สนใจ

ภูผา(พอ.)

ลดา..//เย็นชา

ลดา(นอ.)

คะ..ลดาไม่ว่างค่ะ//รีบเดิน

ภูผา(พอ.)

อาขอคุยด้วยหน่อย//มอง

ลดา(นอ.)

(เยส!!ๆ)//หันมา

ภูผา(พอ.)

พรุ่งนี้ลดาว่างมั้ย//ถอดสูท

ลดา(นอ.)

ไม่ว่างค่ะ..//มอง

ภูผา(พอ.)

อาจะพาไปดูร้านอาหารที่อาพึ่งซื้อถ้าไม่ว่างอาจะพาเดือนไปเเทน

ลดา(นอ.)

งั้นว่างเเล้วค่ะ จะไปกี่โมงบอกด้วยนะคะไม่งั้นก็เข้าไปปลุกเลย//มอง

ภูผา(พอ.)

อืม//พยักหน้า

ฉลาม(พ่อนอ.)

กลับมากันเเล้วหรอ //เดินลงมา

ภูผา(พอ.)

เห็นไหมละ//มอง

ฉลาม(พ่อนอ.)

อ่าวไอ!!//นึกคำด่าไม่ออก

ลดา(นอ.)

พอค่ะป๊าไม่ด่ากันสักวันไม่ได้หรอคะ//มอง

ฉลาม(พ่อนอ.)

ก็มันกวนตีนป๊าอะลดาลูกป๊า//เดินมาเกาะไหล่ลูกสาวตน

ภูผา(พอ.)

มึงนี่ทำตัวเป็นเด็กตั้งเเต่มีลูก!!//เดินหนี

ฉลาม(พ่อนอ.)

ไอ!!//ชี้หน้า

ลดา(นอ.)

ป๊า!!!//ดุ

ฉลาม(พ่อนอ.)

ลดา!!//มองหน้า

ลดา(นอ.)

ไปเเล้วค่ะลดาปวดหัว//เดินขึ้นบ้าน

ฉลาม(พ่อนอ.)

ไม่คิดจะกินข้าวกันหน่อยหรอว่ะเมียกูก็ไปทำเล็บเดินช็อปลูกคนเล็กก็นอนเล่นเเต่โทรศัพท์บนห้องลูกคนกลางก็โตเเล้วไม่เล่นด้วยลูกคนโตกูก็ยังไม่กลับจากเมืองนอกชีวิต!!//ตัดท้อตัวเองง