บทที่ 2

ฉันกระพริบตาปรับแสงรู้สึกมึนหัวนิดๆฉันลืมตาขึ้นห้องนอนที่ดูกว้างตกแต่งเฟอร์นิเจอร์สีขาวและดำ ที่นี่ไหนฉันก้มมองดูเสื้อผ้าตัวเองฉันอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงขาสั้น 

ฉัน:กรี๊ดดดดดด

"เป็นอะไรของเธอ ยัยขี้เมา" เสียงนั่นเดินออกมาจากห้องน้ำ

ผู้ชายอะไรดูดีเป็นบ้า อุ๊ตะ!!!ว่าแต่นี้มันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน

ฉัน:นายเป็นใครแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน (ฉันถามออกไปด้วยความสงสัย)

"ฉันเป็นคนที่ช่วยเธอไว้เมื่อคืน แล้วตอนนี้เธอก็เป็นผู้หญิงของฉัน"

ฉัน:ดะเดี๊ยวน่ะ เอาใหม่ฉันไม่เข้าใจ(มันดูย้อนแย้งกันยังไงไม่รู้แฮะ)

"เมื่อคืนมีคนจะฉุดเธอแล้วฉันก็ช่วยเธอไว้ แล้วตอนนี้เธอก็เป็นเมียฉันแล้ว"( นายนี่พูดได้หน้าเฉย เหมือนเป็นเรื่องเล็กน้อย)

ฉัน:อะอะไรน่ะ ฉันเป็นเมียนายแล้ว😲😲😲

"ทำไมเป็นเมียฉันไม่ดีตรงไหน ใครๆก็อยากเป็นเมียฉัน" (จ๊ะพ่อรูปหล่อ แต่นี้ฉันยังไม่รู้จักนายด้วยซ้ำฉันได้แต่คิดในใจ)

"ฉันชื่อ ผสุ แล้วอายุฉันก็มากกว่าเธอเพราะฉะนั้นเรียกฉันว่าพี่ผสุด้วยน่ะครับ"(ทำไมพูดแล้วต้องเอาหน้ามาใกล้ๆฉันด้วย ฉันจะละลายแล้วน่ะ)

พี่ผสุ:แล้วเธอล่ะ ชื่ออะไร

ฉัน:ฉันชื่อ พริ้งพราว แล้วพี่รู้ได้ไงว่าฉันอายุน้อยกว่า

พี่ผสุ:นี่ไง (เค้าชูบัตรประชาชนฉันขึ้นมา)

ฉัน:นี่พี่ค้นกระเป๋าฉันหรอ

พี่ผสุ:ก็เธอเป็นเมียฉันแล้ว ฉันก็ต้องรู้มั้ยว่าเธอเป็นใคร

ก๊อก ก๊อก ก๊อก(เสียงเคาะประตู)

พี่ผสุ:ใคร

"นายน้อยครับ นายใหญ่เรียกพบครับพร้อมกับผู้หญิงที่นายน้อยพามาด้วยครับ" (ฉันมองหน้าพี่ผสุประมาณว่าฉันด้วยหรอ เค้าพยักหน้า)

พี่ผสุ:เดี๋ยวฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหล่ะ

พี่ผสุลากฉันมาถึงที่ห้องโถงใหญ่ของบ้านที่มีแต่ผู้ชายแต่งตัวดูเหมือนโจรทั้งนั้นเลย และมีชายสูงวัยดูเคร่งครึมนั่งอยู่ที่โซฟาของห้อง

"แกไม่คิดจะพาเมียมาแนะนำพ่อแกหน่อยรึไงผสุ"  

พี่ผสุ:ผมคิดว่าพ่อไม่ว่างนะครับ

ฉัน:สวัสดีค่ะ (ฉันยกมือไหว้พ่อของพี่ผสุ)

"สวัสดีหนู ชื่ออะไรล่ะ" (พ่อของพี่ผสุก็ดูใจดีน่ะ)

ฉัน:หนูชื่อพริ้งพราว เรียกพราวเฉยๆก็ได้ค่ะ

"อืมชื่อเพราะดี ว่าแต่แกเถอะจะแต่งงานมั้ยทำแบบนี้ลูกสาวเค้าเสียหายน่ะ" (ห๊ะ😲แต่งงาน!!ฉันหนีงานแต่งงานเพื่อมาเจองานแต่งงาน แต่ฉันเป็นเมียเค้าไปแล้วหนิหน่าก็ต้องแต่งใช่มั้ย )

พี่ผสุ:แต่งครับพ่อไวที่สุดยิ่งดี

ฉัน:ต้องรีบขนาดนั้นเลยหรอ

พี่ผสุ:ใช่สิ

"แล้วเดี๋ยวฉันจะจัดการให้ แกพาเมียไปพักผ่อนได้แล้ว"

พี่ผสุ:ครับพ่อ(จ๊ะลากฉันมาแล้วก็ลากฉันไป)

ห้องนอน

ฉัน:พี่ฉันขอถามหน่อย พี่จะแต่งงานกับผู้หญิงที่พึ่งรู้จักแค่คืนเดียวเนี่ยะน่ะ

พี่ผสุ:อืม มีอะไรแปลก (เขาพูดพร้อมกับทำหน้ากวน ๆ)

ฉัน:มีอะไรแปลก พี่จะบ้าหรอนี่มันเรื่องแต่งงานน่ะ

พี่ผสุ:ตอนนี้เธอเข้ามาอยู่ในชีวิตฉัน นั่นหมายความว่า จากนี้ชีวิตของเธอต้องตกอยู่ในอันตรายแต่ฉันจะปกป้องเธอเอง

ฉัน:ขนาดนั้นเลยหรอ

พี่ผสุ:เอาเป็นว่าตระกูลฉันมีคู่อริเยอะ แล้วไอ้คนที่มัน จะฉุดเธอเมื่อคืนมันก็เป็นลูกน้องของอีกฝั่งนึง แล้วมันก็คงคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงของฉัน เพราะฉะนั้นเธอต้องอยู่ข้างๆฉัน ถ้าไม่อยากโดนฉุด

ฉัน:😲😲😲(เฮ้อ!!!บอกฉันทีว่าฉันไม่ได้ฝัน)

พี่ผสุ:ทีนี้เรื่องของเธอบ้าง เธอไม่ใช่คนที่นี่ใช่มั้ยเพราะฉันไม่เคยเห็นหน้า

ฉัน:ใช่ คือฉันหนีงานแต่งงานมาอ่ะ 

พี่ผสุ:สมัยนี้ยังมีอยู่หรอคลุมถุงชน แสดงว่าที่บ้านของเธอ คงมีชื่อเสียงน่าดูถึงจะต้องคลุมถุงชนให้ลูกสาวแต่งงานกับคนที่เลือกเพื่อให้เป็นน่าเป็นตากับตระกูล ฉันพูดถูกมั้ย

ฉัน:ถูกต้อง 

พี่ผสุ:งั้นไปแต่งตัวซะเดี๋ยวฉันจะพาเธอไปพบกับแม่ใหญ่

ฉัน:แต่ฉันไม่มีเสื้อเลยน่ะ

พี่ผสุ:เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงฉันให้ลูกน้องไปซื้อใส่ตู้ไว้ให้เรียบร้อยแล้ว (จริงๆแล้วพี่ผสุก็ดูเป็นคนดีน่ะ )

ฉันรีบเข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัวพี่ผสุได้นั่งรอที่โซฟาของห้องแล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***