บทที่ 2

"ตัดภาพมาที่ตอนสำคัญเลยแล้วกันนะเจ้าคะ ตอนนี้เป็นตอนที่ ข้า อิงฮวาได้ตัดสินใจที่จะแต่งงาน

ณ.จวนตระกูลจิ่ว 

" อิงเออร์ ตอนนี้เจ้าก็ถึงวัยออกเรือนแล้วนะลูก เจ้ามีชายหนุ่มคนใด ที่เจ้าหมายตาไว้หรือไม่ "

" ท่านพ่อข้า....ยังไม่ได้มีชายคนหนุ่มคนใดหมายตาเป็นพิเศษเจ้าค่ะ

" อิงเออร์ลูกแม่ เจ้าจะหน้าแดงไปไย วันนี้มีเทียบหมั้นหมายส่งเข้ามาหลายตระกูลเลยนะ ลูกแม่เจ้าลองดูเอาสะก่อน"

" พ่อขอแนะนำคนนี้นะ หวังจงหยวน ลูกชายเพื่อนสนิทของพ่อที่เป็นแม่ทัพในทิศประจิมเป็นอนุชาของฮ่องเต้ ส่วนจงหยวนตอนนี้อนาคตกำลังจะขึ้นเป็นรองแม่ทัพทิศบูรพาเชียวนะ นิสัยดี กล้าหาญ จงรักภักดี และที่สำคัญ ไม่มีคู่หมั้นหมาย ไม่มีอนุอุ่นเตียงเลยนะ "

" คนนี้แม่ก็เห็นด้วยนะลูก เพราะแม่ของจงหยวนก็คือท่านป้าชิงหลี่เพื่อนในวัยเด็กของแม่นะ ตอนเด็กๆท่านป้าก็เคยพาจงหยวนมาเล่นกับลูกบ่อยๆ แต่ลูกคงจะจำไม่ได้"

" ท่านพ่อ ท่านแม่เจ้าคะ การเลือกคู่ครองลูกต้องเลือกคนที่ดีที่สุดอยู่แล้วเจ้าค่ะ

ท่านพ่อ ท่านแม่โปรดวางใจ ลูกขอพิจารณาและดูก่อนเจ้าค่ะ"

" เทียบหมั้นหมายนี้ มีหลายสิบฉบับ ลูกสนใจคนไหนเป็นพิเศษหรืออิงเออร์ลูกพ่อ"

"แต่แม่คาดหวังอยากจะเกี่ยวดองกับเพื่อนแม่นะ แต่ถ้าลูกจะเลือกคนไหนแม่ก็ต้องตามใจลูกอยู่แล้ว ขอแค่ลูกเลือกเอง"

" ท่านแม่ ข้าตัดสินใจแล้ว ข้าขอเลือก จางเว่ยถิง ถึงจะเป็นลูกชายของพ่อค้า แต่ฐานะก็ดีพอสมควร ทั้งยังเป็นหลานชายของฮองเฮา พี่เว่ยถิงเป็นรุ่นพี่ที่เก่งมากเลยนะเจ้าคะ สามารถสอบเข้าสำนักศึกษาหลวงได้ แถมยังช่วยเหลือลูกมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา"

" ถ้าลูกเลือกแล้ว แม่ก็ยินดีและดีใจกับลูกนะอิงเออร์"

" เดี๋ยวพ่อจะส่งเทียบหมั้นหมายกลับ เจ้ารอฟังข่าวดีเลยนะ"

"ตลอดเวลาที่ผ่านมาก่อนจะแต่งงานกัน พี่เว่ยถิงก็ดีกับข้ามาตลอด ทั้งยังคอยดูแลตามใจเลยเรื่อยมา ข้าคิดว่า ข้าเลือกสามีที่จะฝากชีวิตไว้กับ คนๆนี้แล้ว พี่จางเว่ยถิง"

ตัดภาพมาที่ตอนแต่งงาน และหลังแต่งงานดูเหมือนทุกอย่างจะลงตัว มีสามีที่ดีและมีพ่อ แม่สามีที่รัก แต่หลังจากแต่งงานได้เพียง 1 ปี พี่เว่ยถิงก็แต่ง ฮูหยินรอง อนุ 1,2ตามมา ข้าเองก็เพียงแต่คิดว่า คงจะเป็นธรรมดาของผู้ชายที่จะมีบ้านเล็กบ้านน้อยเป็นธรรมดา ตราบใดที่ข้ายังเป็น ฮูหยินเอก ข้าก็มีความสุขได้ 

แต่แล้วความทุกข์ทรมานก็มาถึง วันที่ข้าได้ตั้งท้อง ลูกคนแรก ข้าดีใจมาก พี่เว่ยถิงก็คงจะดีใจ และส่งยาบำรุงมาให้ข้าอยู่เรื่อยเลย

" ท่านพี่ ทำไมข้าเหนื่อยเหลือเกิน ข้าไม่เรี่ยวแรงเลย"

" จะให้มีได้ยังไง ก็ยาที่เจ้ากินน่ะ คือยาที่ข้า และท่านพี่ ให้เจ้ากินเพื่อทรมานเจ้า ให้เจ้าตายอย่างช้าๆ และข้าก็จะปล่อยข่าว ว่าเจ้า ร่างกายอ่อนแอ แล้วป่วยตาย และข้าเองก็จะได้เป็นฮูหยินเอกเพียงคนเดียว"

" ท่าน ท่านพี่ ไม่จริงใช่ไหมเจ้าคะ นางโกหกข้า! ท่านพี่ไม่มีวันทำแบบนี้กับข้าแน่นอน"

" หึ นางโง่! ข้าจะบอกความจริงเจ้าก่อนตายแล้วกันนะ ข้าไม่เคยชอบเจ้า แต่ข้ากับท่านน้า (ฮองเฮา) คิดที่จะกำจัดอำนาจตระกูลเจ้า เรื่องที่ผ่านมาไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ข้าเข้าหาเจ้า ตลอดเวลาที่ผ่านมา ข้าได้ขโมยข้อมูลของตระกูลเจ้าและทำให้ตระกูลเจ้าเป็นกบฎ ตอนนี้ตระกูลของเจ้ากำลังจะโดนประหาร แต่เรื่องนี้ก็มี อุปสรรคนิดหน่อย เพราะว่าไอ้จงหยวนมันสืบเรื่องนี้มาได้ ข้าก็เลยวางแผนกับ ท่านน้า ( ฮองเฮา) ใช้แผนให้ครอบครัวของมันสมรู้ร่วมคิดและให้การช่วยเหลือกบฎ แต่หน้าเสียดายที่โทษของมันแค่เนรเทศออกไปจากเมือง"

" เจ้า เจ้ามันเลว เลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน อึก อึก (เลือดสีแดงไหลออกมาปาก)

" เอาเป็นว่า ข้าจะใจดีให้เจ้าเลือก ว่าจะป่วยตายอยู่ที่นี่ หรือจะไปตายจากโทษกบฎกับครอบครัวของเจ้า"

" ข้าจิ่วอิงฮวา เกิดในตระกูลจิ่ว ข้าก็ขอตายในตระกูลจิ่ว อึก อึก"

" ได้! ดี! ข้าจะให้เจ้าสมปรารถนา"

"ที่ข้ามาถึงข้าได้เห็นกองศพ ญาติพี่น้อง และท่านพ่อ ท่านแม่ของข้าเลือดไหลนองเต็มพื้น

ท่านพ่อ!!  ท่านแม่!  ฮือๆ ฮือๆ ลูกขอโทษ ลูกขอโทษ😭

น้ำตาข้าไหลไม่หยุด ความแค้นที่ในใจข้าเริ่มก่อตัว "

"เจ้า จิ่วอิงฮวา แม้จะแต่งออกจากเรือนไปแล้ว แต่เจ้าก็ยังเป็นคนตระกูลจิ่ว ฉะนั้นเจ้าก็ต้องตาย"

"ดาบปลายแหลมยาว ยกขึ้นสูงจากพื้นกำลังจะตวัดลงมาที่คอข้า ข้าหลับตาพร้อมรับบาดแผลจากดาบอันแหลมคมด้วยความคับแค้นใจ"

" ฟึบ เจ้าเป็นอะไรไหม"

" ท่าน ท่านเป็นใคร มารับดาบแทนข้าทำไม"

" ข้าหวังจงหยวน ข้ารักเจ้าเสมอมา ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเจ้า วันที่เจ้าไปสอบ ข้าเป็นคนวิ่งไปตามอาจารย์มาช่วยเจ้า และตลอดเวลาที่ผ่านมา ข้าคอยช่วยเหลือเจ้าอยู่ห่างๆ ข้าขอโทษที่ช่วยครอบครัวเจ้าไม่ได้ ข้ารักเจ้านะ อิงฮวา" 

" ท่าน ท่าน อย่าเป็นอะไรนะ ข้าขอโทษ ถ้าสวรรค์มีตา ข้าอยากขอตอบแทนบุญคุณและความรักครั้งนี้ของท่าน หวังจงหยวน ข้าขอโทษ อึก อึก!!

⚡เปรี้ยงๆ⚡

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***