หลังจากผมอาบน้ำเเละเเต่ตัวเสร็จเรียบร้อยก็เดินออกไปจากห้องนอนผมก้าวเดินลงบันไดจนถึงขั้นสุดท้าย ผมยิบกุญเเจบ้านเดินออกไปหน้าประตูล็อกบ้านเรียบร้อยผมใช้การเดินเป็นการไปซื้อนมวัวเเทน เป้าหมายก็คือร้านสระดวกซื้อที่อยู่ไม่ห่างจากบ้านสักเท่าไรผมเดินต่อไปเรื่อยๆจนถึงร้านสระดวกซื้อ
เเละเเล้วในที่สุดผมก็ได้มันมาครอบครองเเล้วฮิๆระหว่างทางกลับบ้านผมรู้สึกว่าอากาศมันหนาวเเปลกๆได้ยินเเต่เสียงดัง ตึก..ตึก..ตึก เสียงของรองเท้าที่ผมสวม ผมหันมองพื้นถนนพลางคิดอะไรไปเรื่อยๆอยู่ๆผมก็นึกถึงเรื่องราวเก่าๆที่เเทบจะทุกคนที่ให้ความสนใจผมเพียงเเค่ไม่กี่วันเท่านั้นที่รู้จักผม... เขาก็จะสารภาพรักกับผมทั้งๆที่อาจไม่รู้จักคำว่ารักที่เเท้จริงเลยด้วยนะทำให้ผมปฏิเสธไปเเบบไร้เยื่อใยเเต่ทุกคนก็ไม่ยอมลดละทุกคนนั้นเอาเเต่พ่นคำพูดที่ฟังสวยหรูเท่านั้น น่ารักบางล่ะ หล่อเหล่าบางล่ะ น่าเอ็นดูบาง... อึก เสียงของใครบางคนร้องเเทรงออกมาด้วยความเจ็บปวด ผมสลัดความคิดในหัวทิ้งไปหันหน้าไปมองข้างหน้าก็พบกับร่างๆหนึ่งที่ก้มลงกุมเเขนไว้ผมคิดว่าผมไม่ควรหาเรื่องใส่ตัวดังนั้นผมคิดว่าจะผ่านเขาไปให้เร็วที่สุดเเละเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้เเต่เเล้วเสียงๆนั้นก็พูดทักขึ้นมา"คุณไม่ใจร้ายไปหน่อยหรอที่คิดจะเดินผ่านไปเเบบไม่สนใจผมเลย" น้ำเสียงของเขาฟังดูน่าฟังเเต่น้ำเสียงก็ดูเหมือนกำลังอ้อนวอนด้วยในขณะเดียวกัน ผมหันไปมองพร้อมกับเดินเข้าไปหาเขาใกล้ๆจึงพบว่าเขากำลังกุมเเขนซ้ายของตนไว้อยู่ เขาหันหน้าขึ้นมามองผมใบหน้าหล่อเหล่าดวงตาคมจมูกโด่งริมฝีปากสีเเดงผมสีดำคลับตัดกับผิวสีขาวท่าทางสง่า เสื้อสีขาวเเขนยาวกางเกงขายาวสีดำลายดอกกุหลาบตรงมุมกางเกงเขาดูเด่นมากจริงๆถ้าไม่นับที่กุมเเขนไว้ล้มลงกองอยู่กับพื้นข้างถนน ผมเดินเขาไปให้ใกล้เขาอีกเเละยืนมือออกไปตรงหน้าเขา"ได้สิผมจะช่วยก็ได้คับ"สายตาของเขามีเเววดีใจน้อยๆอยู่ข้างใน ถ้าเป็นพวกคุณไปเจอคนที่หล่อขนาดนี้ขอให้ช่วยเเล้วไม่ช่วยก็โง่สิเพราะผมน่ะเเพ้คนหล่อยังไงล่ะ เขายิ้มออกมาพร้อมกับทำหน้าดีใจขั้นสุด.....
จบตอน.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
ˢⁱᵐᵖ 2ᴅ
อยากอ่านต่อเลยแอด มาอัพหน่อย
2024-07-30
0