เกิดใหม่เป็นตัวร้ายชีวิตไม่ง่ายเลย
บทบาทพระรอง100%
ด้วยความกังวลว่าเส้นเรื่องจะคาดเคลื่อนมากจนเกินเหตุ
ทำให้จิราไม่ได้ประมาทจนว่าร่างกายตนเพิ่งเกิดอุบัติเหตุ
คนตัวเล็กจึงข้อเท้าแพลงขึ้นมาฉับพลันส่งผลให้ร่างข้างร่างเซลมไปชบอกกว้างของคีย์
key:คีย์
เป็นอะไรหรือเปล่า//ฉายแววความเป็นห่วง
จิรายังไม่ทันได้ตอบกลับร่างทังร่างก็ลอยหวือขึ้นเหนือพื้นโดยอ้อมแขนแกร่ง
ก่อนจะถูกวางลงบนเตียงอยากนุ่มนวลเสียจนคนในร่างตัวร้ายไม่กล้าเอะอะโวยวาย
key:คีย์
อยู่นิ่งๆ นะครับ//ย่อตัวลงนั่งข้างเตียง
key:คีย์
//สองมือพยายามคลำหาต้นตอของความเจ็บปวด
คนเจ็บร้องออกมายังไม่เก็บกลั้น ไร้การรักษาท่าทีเมื่อความเจ็บแล่นปลาบ
ชายหนุ่มพยายามย่นเท้ากลับ แต่ก็โดนมือหมายึดข้อเท้าเอาไว้
jira:จิรา
พี่คีย์ ผมเจ็บนะครับ...
key:คีย์
ชู่ว อย่าโวยวาย ข้อเท้าแดงหมดแล้ว//น้ำเสียงเป็นห่วง
key:คีย์
//หลังมือหนาคลำจนเจอข้อเท้าที่บวมแดงจากอุบัติเหตุ
key:คีย์
//คนโตกว่าก็มีสีหน้าตึงเครียดขึ้นกว่าเดิม
jira:จิรา
ก็ผมตกบันได ขอเท้ามันเลยมีโอกาสพริก...
key:คีย์
เดี๋ยวพี่มานะ เธอห้ามขยับไปไหน เข้าใจไหม
key:คีย์
//รีบลุกออกไปจากห้อง
ชายหนุ่มไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า สีหน้าเป็นห่วงเป็นใยเกินพอดีของตนนั้น ทำเอาคนเจ็บงุนงงอยู่ไม่น้อย
jira:จิรา
//กระพริบตาปริบๆ ไม่เข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าว่าเกีดอะไรขึ้น
jira:จิรา
(ปกติว่าพระรองเป็นห่วงตัวร้ายขนาดนี้เลยหรอ)
jira:จิรา
(ทำไมเราถึงไม่คุ้นเลยว่ามีฉากนี้ในนิยาย)
jira:จิรา
(หรือเพาะว่าอีกฝ่ายคือพระรองที่แสนดีของทุกคน)
jira:จิรา
(ดังนั้นไม่ว่าใครก็ตามที่ตนเองสถานการณ์น่าเป็นห่วง คีย์ก็จะละชึ่งทิฐิแล้วดูแลคนๆนั้นเป็นอย่างดี)
จิรานั่งรออยู่บนเตียงไม่นานนักเจ้าของร่างทรงโปร่งก็เข้ามาในห้องพร้อมกับกะละมังใสซึ่งบรรจุน้ำแข็งก้อนเล็กๆ
ท่อนแขนแกร่งข้างหนึ่งมีผ้าสีขาวพาดเอาไว้ คีย์ทรุดตัวลงนั่งข้างเตียงแล้ววางกะละมังไว้ข้างกัน
คีย์นำน้ำแข้งวางลงผ้าสะอาดแล้วพับผ้าทบเป็นสี่เหลี่ยมด้วยความใส่ใจ จากนั้นก็นำมาประคบบนข้อเท้าที่บวมแดงให้อย่างเบามือ
jira:จิรา
ขอบคุ....//ชะงักกับคำพูดตัวเอง
jira:จิรา
(ตัวร้ายไม่เคยเอ่ยขอบคุณหรือขอโทษใครมาก่อนนิ)
jira:จิรา
พี่เป็นหมอหรือไงทำไมไม่เรียกลุงหมอมา
key:คีย์
เดี๋ยวลุงหมอก็มาครับ พี่โทรบอกให้แล้ว//ตอบพร้อมประคบเย็นให้อ.ฝอย่างตั้งใจ
key:คีย์
//ก้มหน้าลงไปเป่าข้อเท้าให้
key:คีย์
แบบนี้ยังเจ็บอยู่ไหม
jira:จิรา
(เพราะคีย์แสนดีแบบนี้ได้ไหมถึงมักมีคำกล่าวที่ว่า)
jira:จิรา
พระเอกนะเป็นของนายเอกคนเดียว ส่วนพระรองเป็นของทุกคน...
ตอนนี้ตัวเขาออกจากห้องนอนจิราชั่วคราวเพื่อให้แพทย์ประจำตัวของบ้านเข้าไปดูแลคนเจ็บต่อ
คีย์ค่อนข้างแน่ใจว่าคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่จิราตรงบันได อาจจะเป็นเพราะการเรียกร้องความสนอีกแบบหนึ่งของเจ้าตัว และก็คงโทรบอกภาคินก่อนเขาจะมาถึงคฤหาสน์เป็นแน่
Pakin:ภาคิน
[เพิ่งออกมาจากห้องมิต]//📱
ถ้าว่าคำตอบของปลายสายทำเอาคนห่วงเพื่อนย่นคิ้ว
Pakin:ภาคิน
[แกมีอะไรหรือเปล่า?]//📱
key:คีย์
เปล่าฉันนึกว่าแกจะมาหาจิราชะอีก//📱
Pakin:ภาคิน
[ไปหาทำไม]//📱น้ำเสียงของปลายสายเต็มไปด้วยความสงสัย
key:คีย์
แกไม่รู้หรอว่าจิราตกบันได//📱
Pakin:ภาคิน
[หืม?ไม่เห็นมีใครโทรบอกฉันสักคนน้องเองก็ไม่ได้บอก]//📱
key:คีย์
(ไม่ได้บอกงั้นหรือ...)
คีย์ถอนหายใจโล่งอกแม้อีกใจจะคลางแคลงสงสัยว่าเหตุใดครั้งนี้ที่จิราถึงไม่ยอมบอกภาคินเป็นคนแรก
ทั้งที่หากบอกไปคงเรียกความสนใจจากเจ้าเพื่อนจอมซื่อของเขาได้มาโข
Pakin:ภาคิน
[ขอบใจแกที่โทรมาบอกนะเดี๋ยวฉันจะรีบออกไปดูน้องก็แล้วกัน เผื่อน้องเป็นอะไรฉันจะได้...]//📱
นั่นไงล่ะพูดไม่ทันขาดคำเพื่อนของเขาก็ออกตัวจะมาดูแลรุ่นน้องเสียแล้ว
key:คีย์
ฉันดูแลจิราให้อยู่ แกไม่ต้องมาหรอก//📱
Pakin:ภาคิน
[แต่ว่า...]//📱
key:คีย์
วันนี้แกนัดทานข้าวกับครีมไม่ใช่หรอ แกจะทิ้งครีมแล้วมาหาจิรารึไง//📱
มันเป็นอีกเหตุผลที่คีย์ไม่อยากให้เพื่อนสนิทมาหาจิราตอนนี้...เขาจำได้ว่าอาทิตย์ที่แล้ว น้องครีมหรือรุ่นน้องคนดีซึ่งรู้จักกันมาตั้งแต่สมัยมหาลัย ชวนทั้งเขาและภาคินไปกินข้าวเย็นด้วยกันตัวเขารู้มานานแล้วว่าเพื่อนสนิทแอบชอบรุ่นน้องคนนี้ คีย์จึงเลือกที่จะบอกว่าวันนั้นมีนัด เพื่อผลักดันให้ทั้งคู่ได้ไปกินเข้าแบบสองต่อสอง
เขายอมให้ขนาดนี้ถ้าภาคินถอยก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว
แอด
แอดยังไม่ได้ตรวจคำผิดนะจ้ะ
Pakin:ภาคิน
กดไลค์เป็นกำลังใจให้ภาคิมหน่อยนะคร้าบบ~ ♡
Comments
Milin
...
2024-08-11
0
Milin
มือหมานี่อะไรคะตอนหนูอ่านนี่หนูลั่นมาก
2024-08-11
0