มึงมันเเค่ทาส! N.2•¥•

กลิ่น🍂🍁

อย่างไรเสียข้าก็จักต้องหนีไปให้ได้//คิด

-ช่วงเที่ยง-

ไพร🌊

เอาข้าวปลาไปให้อ้ายนั้นเสีย!//สั่งบ่าวไพร่

บ่าวไพร่ ญ.

เจ้าค่ะ//เดินไปยกสำรับ

_-หน้าห้องกลิ่น-_

ก๊อกๆ..ก๊อก..

บ่าวไพร่ ญ.

ข้าเอาสำรับอาหารมาให้เจ้าออกมาเอาเถิด~

กลิ่น🍂🍁

ขะ..ขอรับ..

กลิ่น🍂🍁

//เดินไปเปิดประตู

สำรับอาหาร.

บ่าวไพร่ ญ.

นี่จ๊ะ//ยื่นให้กลิ่น

กลิ่น🍂🍁

ขอบคุณหนาขอรับ//รับมา

บ่าวไพร่ ญ.

ไม่เป็นไรดอก//ยิ้ม+เดินออกไป

กลิ่น🍂🍁

หน้ากินจัง//คิด

กลิ่น🍂🍁

//กินอย่างเอร็ดอร่อย

ไพร🌊

//เดินผ่านมาเห็น

ทางหน้าต่าง

ไพร🌊

อร่อยหน้าบานเลยหนานี่//คิด+ยิ้มเบาๆ

ไพร🌊

//เดินผ่านไป

กลิ่น🍂🍁

//เงยหน้ามามอง

กลิ่น🍂🍁

ก็ไม่เห็นมีอะไร//กินต่อ

กลิ่น🍂🍁

//อิ่ม

กลิ่น🍂🍁

//เดินไปที่เตียง

กลิ่น🍂🍁

//นอน

กลิ่น🍂🍁

//สะดุ้ง+ลุกพรวดขึ้นมา

กลิ่น🍂🍁

ข้าต้องไปล้างถ้วยชามข้า!!//ลุก+กำลังจะวิ่งออกจากห้อง

กลิ่น🍂🍁

//ยกถ้วย+เปิดประตู

ไพร🌊

//ยืนอยู่หน้าประตู

กลิ่น🍂🍁

อุ้ย!//ยืนจ้องหน้า

ไพร🌊

//ไม่ค่อยประสบอารมณ์

ไพร🌊

เองเป็นทาส เหตุใดถึงยืนค้ำหัวข้า!

กลิ่น🍂🍁

ข้าขออภัยขอรับ//ค่อยๆก้มลง

ไพร🌊

เเล้วเองจักไปที่ใด!

กลิ่น🍂🍁

ข้าจักไปที่ท่าน้ำขอรับ

ไพร🌊

ไปทำไมรึ

กลิ่น🍂🍁

ไปล้างถ้วยชามขอรับ

ไพร🌊

งั้นข้าจักให้นางบ่าวไปส่งเจ้าด้วย

กลิ่น🍂🍁

ไม่เป็นไรขอรั-

ไพร🌊

ไม่ได้!

ไพร🌊

เกิดเจ้าหนีขึ้นมาทำเช่นไร!

กลิ่น🍂🍁

//ชะงัก!

กลิ่น🍂🍁

ข้าไม่หนีดอกขอรับ//ก้มหน้า

กลิ่น🍂🍁

ไม่ต้องให้นางไปดอกขอรับ

ไพร🌊

ทำไมรึ!

ไพร🌊

เจ้ากลัวมันขัดขวางการหลบหนีของเจ้า!

ไพร🌊

ใช่หรือไม่!//เริ่มหงุดหงิด

ไพร🌊

//บีบเเก้มกลิ่น

กลิ่น🍂🍁

ไม่ใช่ขอรับ!ไม่ใช่ขอรับ!//โดนบีบเเก้ม

ไพร🌊

ประเดี๋ยวข้าจักเรียกนางให้!//ปล่อยมือ

ไพร🌊

//เดินออกไป

กลิ่น🍂🍁

เห้อ~//หายใจเเรง

กลิ่น🍂🍁

//กำลังล้างถ้วย

บ่าวไพร่ ญ.

//ยืนรอ

บ่าวไพร่ ญ.

เองคิดจักหนีจริงๆหรือ?//กระซิบ

กลิ่น🍂🍁

....

บ่าวไพร่ ญ.

เองบอกข้าได้หนา//กระซิบ

กลิ่น🍂🍁

ไม่ดอกขอรับ//ล้างถ้วยต่อ

บ่าวไพร่ ญ.

ข้าก็อยากจักหนีไปเหมือนกั-//โดนบีบคอ

ไพร🌊

มึงพูดกะไร!!

บ่าวไพร่ ญ.

ปะ...ปะ..ป่าว..จะ...จะ..เจ้าค่ะ//หายใจไม่ออก

ไพร🌊

มึงพูดกะไรไม่เจียมกะลาหัว!!

ไพร🌊

เป็นเเค่บ่าวไพร่!!

ไพร🌊

คิดจะหนี!!

ไพร🌊

คนอย่างมึงไม่คู่ควรมีชีวิตต่อดอก!!

ไพร🌊

อีไพร่!!//บีบคอเเรงขึ้น

บ่าวไพร่ ญ.

ขะ..ขะ...ขอโทษ..จะ..จะ...เจ้าค่ะ..

บ่าวไพร่ ญ.

อะ..อะ..อภัย..หะ..หะ...ให้ข้าด้วยเถิด..

กลิ่น🍂🍁

//ตกใจ

กลิ่น🍂🍁

ท่านปล่อยนางเถิดขอรั-!!

ไพร🌊

เจ้าหุบปากเจ้าเสีย!

กลิ่น🍂🍁

...

ไพร🌊

นางนี่มันโง่!//บีบเเรงขึ้น

ไพร🌊

อยู่ดีไม่ว่าดี!ยังจะหนีอีก!

บ่าวไพร่ ญ.

//สิ้นใจ

ไพร🌊

//ปล่อยมือ

กลิ่น🍂🍁

พี่!

กลิ่น🍂🍁

พี่จ๊ะ!

กลิ่น🍂🍁

//เขย่าตัวบ่าวนางนั่น

ไพร🌊

//เดินออกไป

ไพร🌊

หน้ารำคาญจริง!พวกมดปลวก!!

กลิ่น🍂🍁

ฮือ~ฮือๆ~//ร้องไห้

กลิ่น🍂🍁

ไอ้นี่มันบ้างั้นรึ?//คิด

กลิ่น🍂🍁

เเล้วเเรงมันทำไมเยอะเช่นนั้น//คิด

กลิ่น🍂🍁

พี่~~//ร้องไห้

พวกบ่าวไพร่คนอื่นได้เอาร่างนางไปฝังเเล้ว.

_-ห้องกลิ่น-_

กลิ่น🍂🍁

//อยู่บนเตียง

กลิ่น🍂🍁

ยายเราก็ตายเมื่อไม่นานมานี้เอง//คิด

กลิ่น🍂🍁

เเล้วทำไมพี่บ่าวในเรือคนนี้ถึงต้องตายไปอีกคน//คิด

กลิ่น🍂🍁

ทำไมชีวิตข้ามีเเต่สูญเสีย//คิด+ น้ำตาคลอ

กลิ่น🍂🍁

เเล้วชีวิตข้าจะคุยกับใครได้อีก//คิด+ร้องไห้

กลิ่น🍂🍁

ข้าจักต้องหนีไปจากอ้ายวิปลาสนี่!!//คิด

ไพร🌊

//จาม

ไพร🌊

ใครพูดถึงข้ากันนะ??//คิด

กลิ่น🍂🍁

//ร้องไห้จนหลับไป

_-ในตอนกลางคืนนั้น-_

กลิ่น🍂🍁

//กระโดดออกมาทางหน้าต่าง

กลิ่น🍂🍁

//วิ่ง

ข้างหน้าเป็นบ่อจระเข้.

กลิ่น🍂🍁

//หยุดวิ่ง

เพื่อนนิลณเรศ🌿

//ขึ้นมาจากน้ำ

เพื่อนนิลณเรศ🌿

//โผล่มาเเค่ตา

นิลณเรศในร่างจระเข้🫧

//โผล่มาเเค่ตา

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ