เคนมองตามหลังอีกคนที่เดินกลับจนลับตา ก่อนจะพูดคุยกับงานแป๊บเดียว จึงขอตัวไปพักผ่อน
ผมที่เดินกลับจากเอาข้าวไปให้พ่อ ก็เดินเล่นไปเรื่อยๆระหว่างทางกลับบ้าน และคิดในใจว่าผู้ชายที่นั่งคุยกับพ่อของเขาเป็น แต่งตัวดูดีอย่างกับหนุ่มในเมือง ในขณะที่เดินคิดอยู่
เคนที่ปั่นจักรยานมาเห็นไอ้เด็กหนุ่มนี้เดินเหม่อคิดนู่นคิดนี่ เขาจึงค่อยๆปั่นเขาไปใกล้ๆก่อนจะ
กานเดินๆไปเขารู้สึกเหมือนมีอะไรอยู่ข้างหลัง จึงค่อยหันหน้าไปดู
"เชี้ ย!!! โว๊ย!! "
"ตกใจอะไรขนาดนั้น"
กานได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะหันไปถามอีกคน ทั้งสองพูดคุยทำความรู้จักกัน อีกคนเดิน อีกคนคร่อมจักรยานค่อยๆไปตามคนเดิน
"กับข้าวที่เอามาให้ลุงป้องอะ น้องทำเองหรอ"
"ไม่ครับ แม่เป็นคนทำให้ครับ"
เขาพยักหน้ารับรู้คำตอบที่อีกคนพูดเสร็จ ก่อนถามว่าบ้านอยู่ไหน พวกเขาคุยกันเสียงจ้อยแจ้ว ก่อนกานจะหยุดอยู่หน้าบ้านเขาที่แม่กำลังขายกับ
"ถึงบ้านแล้วครับ"
"เปิดร้านขายข้าวหรอ"
"ครับ
นี่เขาพึ่งรู้นะเนี่ย ว่าบ้านของกานเป็นร้านขายข้าวแกง ก่อนเขาจะไปซื้อของใช้
พลางคิดกับตัวเองว่า ว่างๆจะแวะมากินข้าวร้านป้าน้อยซะหน่อย
ซื้อของเสร็จปามาจะห้าโมงเย็น เพราะทางมันค่อยข้างจะไกลจากสวนมังคุดมาก
ของพะรุงพะรังเต็มหน้าตะกร้ารถ กว่าจะถึงสวนก็ทำเอาเคนเหงื่อไหลเต็มหน้า
เคนเดินออกมาจากการอาบน้ำ ท่อนบนเปลือยเปล่า ท่อนล่างมีผ้าขนหนูสีขาดห่อไว้ พลางเดินเช็ดผม มาหยุดยืนอยู่หน้ากระจก มองดูตัวเองก่อนจะยิ้มหึออกมา
กานหลังจากที่แยกคุณเคน หันหลังเดินเข้าไปหลังร้านก่อนจะไปล้างจาน แม่เดินมายืนกอดอกพิงประตู
"ตอนนั้นยืนคุยกับใครอยู่"
"พี่เคนอะแม่ ลูกอาสิงห์"
"แล้วไปรู้จักพี่เขาได้ไง?"
"เห็นกันตอนเดินกลับบ้าน เลยได้คุยกัน"
"ล้างเสร็จ ไปอาบน้ำล่ะ"
"โอเคๆ"
ตอนนี้ก็ค่ำมากแล้ว แม่ก็กำลังเก็บของเก็บร้านกานก็ช่วยขนนั่นขนนี่ให้
พ่อก็พึ่งกลับบ้านมาไม่นานนี่เอง
เขาที่นั่งรอพ่อมากินข้าว พูดคุยกันกับแม่ตามประสาทุกวัน กินเสร็จกานก็รีบขึ้นห้องเพื่อจะรีบเข้านอนตื่นตั้งแต่เช้าช่วยแม่เปิดร้านก่อนจะไปโรงเรียน
กานเข้ามาในห้องก่อนจะล้มตัวนอนทันที
...****************...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments