II

II

"อะ โอ้ย" คนตัวเล็กล้มลงกับพื้นกระแทกกับพื้น ลูน่ารีบวิ่งเข้ามาช่วยพยุงเลย์ลา

"ไม่เป็นไรใช่ไหมเลย์ลา"

"อื้อ"

"ถ้าไม่เป็นไรก็รีบขอโทษคนที่เธอชนซะ เฮ้อ เดินไม่ดูทางเล้ย"

เลย์ลาหันหลังกลับก้มหัวขอโทษ

"ข ขอโทษนะค่ะ ฉันเดินไม่ดูทางเอง"

"ไม่เป็นไรเลยค่ะ เรื่องเรื่องแค่นี้เอง...ว่าแต่...คุณทั้งสองชื่ออะไรหรอค่ะ น่ารักจัง"

สาวแปลกหน้าที่เลย์ลาเดินชนไม่คิดโทษโกรธอะไรและยังถามชื่อพวกเธออีก เลย์ลาเงยหน้าขึ้นและมองหน้าตาของหญิงแปลกหน้า

"เอ่อ....คือ...."

ทั้งเลย์ลาและลูน่าพูดไม่ออก ผู้หญิงตรงหน้าของเธอสวยมากๆจนนิ่งไปเลยแหละ เธอมีผมสีส้มแอปริคอตยาวสดใสสวยงาม ตาสีเขียวลูกมะกอกดูอบอุ่นและให้ความรู้สึกสบายใจ มันเข้ากับผมสีส้มแอปริคอตของเธอมากๆ

"งั้นฉันขอแนะนำตัวก่อนนะ....อืม ฉันชื่อ ลิลิธ มากจากออสเตรเลียหน่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ^^"

เด็กสาวเเนะนำตัวว่าเธอชื่อ ลิลิธ มาจากออสเตรเลีย ด้วยนิสัย รูปร่างหน้าตาของเธอ มารยาทในการเข้าสังคม การวางตัว ทั้งถานะที่บ้านดี ไม่แปลกเลยที่เธอจะได้มาเรียนที่นี้ ทั้งเลย์ลาและลูน่าก็ต่างชอบหน้าตาอันน่ารักของลิลิธ ทั้งสองเก็บทรง เลย์ลากระแอ่มเบาๆ ก่อนจะแนะนำตัวไปว่า

"สวัสดี ชื่อเลย์ลานะ เป็นแฝดน้อง"

"สวัดดี ชื่อลูน่า เป็นแฝดพี่ของเลย์ลา พวกเราทั้งสองมาจากเยอรมัน ยินดีที่ได้รู้จักน้า♡"

"อือ เป็นแฝดกันนี้เอง น่ารักทั้งคู่เลย คือว่าเรา...อยากทำความรู้จักมากกว่านี้หน่ะ....ถ้าไม่ว่าอะไร...ขอช่องทางการติดต่อของทั้งสองได้ไหม^^"

"อ่า! ฮะฮะ ได้สิไม่มีปัญหา^^ อ่ะนี้ไอจีเรานะ l\_llun.a ส่วนอันนี้ไอจีน้องเรา Layla.x"

"ขอบคุณมากๆนะลูน่า~ เดี๋ยวจะฟอลกลับนะ~ เจอกันตอนเปิดเทอมนะ♡ Bye"

"Bye"

แฝดสองรู้สึกเขินนิดๆและทำตัวไม่ถูกที่ได้ให้ไอจีคนคนสวยอย่างลิลิธ เมื่อทำการจากลากันเเล้ว เลย์ลาและลูน่าก็ได้เดินแยกจากเธอไป ลิลิธหันหลังแล้วยิ้มอย่างชั่วร้ายราวกับมีแผนในใจ

"ฮิฮิ ของเล่นชิ้นใหม่ล่ะ~"

ตอนนี้เด็กแฝดกำลังเดินไปตึก 4 เพื่อรับชุดยูนิฟอร์ม ระหว่างเดินไปรับชุด ก็คุยกันพลางๆ

"แหม่ๆ เจอคนสวยอ่ะดิ๊" เลย์ลาแซวลูน่า

"ก็น่ารักดี แล้วฉันก็ไม่ได้เป็นเลสเบียนด้วย"

"รู้หน่า แค่อยากแซวๆ ฮ่าๆ" เลย์หัวเราะคิกคัก

"แล้วคิดว่าเขาเป็นคนรวยป่ะ" เลย์ลาถามลูน่า

"ก็แหงสิ กลิ่นน้ำหอมขนาดนั้น ไหนจะของแบรนด์อีก"

"แต่เขาขอไอจีเราด้วยนะ แปลว่าเราต้องน่ารักจริงๆ"

เลย์ลาทำหน้าเขิน

"อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยยายบ๊อง อย่าไปไว้ใจมากล่ะ รู้หน้าไม่รู้ใจ"

"จร้าๆ"

ในที่สุดก็ถึงตึก 4 แฝดสาวเดินตามโถงถางเดิน มีห้องเรียนมากมายที่ใช้ในการเรียนจริง ถ้วยรางวัล เหรียญ เกียรติบัตรมากมาย อยู่ในห้องแต่ละห้อง แฝดสาวเดินถึงห้องตัดชุด มีรุ่นพี่ในห้องกำลังแยกไซส์เสื้ออยู่ ลูน่าและเลย์ลาเดินเข้าไปพร้อมยื่นใบทุนเพื่อรับยูนิฟอร์มฟรี ยังดีที่คนยังไม่ค่อยเยอะซักเท่าไหร่ เมื่อรับเสร็จแล้วก็เดินออกจากตึก 4

"ใบทุนนี้เหมือนใบวิเศษเลยอ่ะ รับค่าเทอมฟรี ยูนิฟอร์มฟรี สะดวกอ่ะ \><"

"หยุดเลยๆ อย่าคิดแบบนั้น ถ้าแกเรียนแย่ใบเด็กทุนก็ไม่ช่วยหรอกนะ"

"จ้ะ...." เลย์ลาโดนช็อตฟีลอีกแล้ว

หน้าโรงเรียน

"ใช่สิเลย์ลา พี่ๆในตึก4บอกว่า ถ้าเด็กทุนอยากได้หอพักฟรีก็มีนะ แต่ต้องเเลกกับผลงานทางด้านการเรียนที่ดีขึ้น ควรมีผลงานทางด้านวิชาการมากขึ้นด้วย เธอว่าไงล่ะ อยากพักฟรีหรือเสียเงิน"

เลย์ลาพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง หน้าของเธอดูเคร่งเครียดมากๆ คิ้วขมวดแทบจะกลายเป็นปมอยู่แล้ว ลูน่ากลั้นขำ ไม่อยากจะทำลายบรรยากาศที่จริงจังของเลย์ลา

"พักหอก็ได้นะ ถ้าแค่แลกกับผลการที่ดีขึ้น งั้นก็ยื่นใบทุนให้เจ้าของหอพักแล้วก็ไปพักกันเหอะ สัมภาระหนักจะตายอยู่เเล้ว TT"

"จ้าๆ"

ทั้งสองคนเดินทางไปหอประมาณ 5 นาที ทั้งคู่ก็ต้องตกตะลึงอ้าปากค้างอีกครั้ง

"อลังการอีกแล้ว หอพักแน่นะเธอ!"

"ทำไม....หอพักนักเรียนเหมือนคอนโดเลยหล่ะ ใช้คำว่าอลังการได้เปลืองจริงๆ"

"นั้นดิ.....เอาเป็นว่ารีบๆไปยื่นใบแล้วเข้าไปเก็บของเหอะ! ปวดแขนจะตายอยู่แล้วTT"

ลูน่าขี้เกียจฟังเลย์ลาบ่นจึงดึงมือพาเลย์ลาไปหอพัก เมื่อเดินเข้าไปก็พบว่า ข้างในสวยงามมากๆ เป็นคอนโดเลยหล่ะแทบไม่ใช่หอพักนักเรียนเเล้ว ทั้งเคาท์เตอร์ต้อนรับที่ดูโมเดิร์น ไฟสีส้มสลัวๆ ทั้งสองเตือนสติตัวเองอีกครั้ง และยื่นใบเด็กทุนให้ที่เคาท์เตอร์ ยังดีที่ใช้เวลาดำเนินการย้ายเข้าหอพักไม่นาน ในที่สุด! ก็ได้พักแล้ว เลย์ลาได้ห้อง 509 ลูน่าได้ห้อง 508 แฝดสาวดีใจมากๆจึงรีบขึ้นลิฟท์และไปห้องพักตัวเองที่ชั้น 5

"แยกย้ายไปคนล่ะห้องเลยนะ" เลย์ลาพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"จ้าๆ"

เมื่อพวกเธอเข้าไปในห้องก็ทำให้พวกเธอใจฟู จนลืมความเหนื่อยและลืมความเศร้าที่ต้องจากเยอรมันมาเลยหล่ะ! เตียงสุดนุ่มนิ่ม มีเคาท์เตอร์ครัวเล็กๆสำหรับทำอาหาร ห้องอาบน้ำที่มีฟักบัวอาบน้ำพร้อมกับเครื่องทำน้ำอุ่น ระเบียงหอพักที่เปิดออกไปแล้วเธอเมืองโตเกียว และมีข้าวของเครื่องใช้อื่นๆที่ต้องมีในหอพัก

เมื่อแฝดสาวสำรวจห้องเสร็จจึงเริ่มนำของใช้ส่วนตัวมาวางไว้ในที่ต่างๆ เก็บเสื้อผ้าในตู้เสื้อผ้า และนำชุดยูนิฟอร์มไปซัก กินเวลานานเกือบหนึ่งชั่วโมงเลยแหละ

"ฉันจะไปร้านสะดวกซื้อ จะฝากซื้ออะไรไหม" เลย์ลาเคาะประตูถามลูน่า เพราะเธอจะไปร้านสะดวกซื้อเพื่อซื้อข้าวกิน

"เอาๆ ฉันเอา...เอ่อ....เอาแกงกะหรี่สำเร็จรูป ละก็...เอา.....รามุเนะด้วยๆ"

เลย์ลาฟังว่าพี่ของเธอต้องการอะไร เธอกำลังจดจำว่าพี่อยากกินอะไร จึงรีบเดินไปที่ลิฟท์เพราะตอนนี้เธอเองก็หิวไม่แพ้กัน เลย์ลาเดินออกจากหอพักและเดินไปซื้อข้าวเย็น

"เอิ่ม.....แกงกะหรี่สำเร็จรูป........นี้ไง! แล้วก็รามุเนะ ส่วนฉันล่ะ? เอ่อ....แซนวิชทงคัตสึแล้วกัน ไปจ่ายเงินๆ"

เมื่อเธอจ่ายเงินเสร็จเดินออกจากร้านกลับหอ เธอก็เห็นคนรุมล้อมอะไรก็ไม่รู้ มีรถเบนซ์หน้าโรงเรียน เมื่อสังเกตุดีๆเธอก็เห็น ผู้ชายตัวสูง ผมสีดำขลับไฮไลท์สีแดง หน้าตาดีเลยทีเดียว มีแต่คนรุมล้อมเขา อาจจะเป็นคนที่ไม่ธรรมดาก็ได้ เลย์ลาเตือนสติตัวเองเพราะตัวเธอเองหิวข้าวมากๆและพี่ของเธอเองยังฝากซื้อข้าวอีกด้วย

"ตายแล้ว! มัวแต่ยืนดูคนหล่อ เดี๋ยวข้าวเย็นก่อน"

เลย์ลารีบเดินไปที่หอเเละขึ้นลิฟท์ เลย์ลายืนอยู่หน้าของลูน่าและเคาะประตู

ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้น

"ข้าวได้เเล้วนะรีบๆออกมาเอา เดี๋ยวเย็นหมด

ลูน่าเปิดประตู

"กินๆ ขอบคุณน้า♡ เดี๋ยวครั้งหน้าเลี้ยงคืน"

"จ้าๆ"

ลูน่าค่อยๆปิดประตู เลย์ลาก็ได้เข้าห้องตัวเอง กินข้าวเย็นอาบน้ำนอน

____________________________________________________

-แฮ่! มาแน้วๆ ไรท์มาอัปแล้วนะ จะอัปจนกว่าจะมีคนกดใจเลย♡ เอาจริงๆไรท์อัปตอนสองไปแล้วแต่ลืมเขียนบทให้ยัยเด็กแฝดรับยูนิฟอร์มมม อีกตอนสองตอนอาจจะมีการบูลลี่หรือใช้ความรุนแรงขึ้นนะค่าาา อาจจะนะ ไปล่ะบุ้ยๆ ENJOY READING KA♡

ปล.ยังไม่แก้คำผิด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***