《ราชินีโปรดกลับคืน》
"เห้อออ..เหนื่อยชะมัด ทำไมชีวิตมันถึงต้องสู้ขนาดนี้นะ"
เร็นพูดด้วยความตัดพ้อกับชีวิตตัวเขาเสียพ่อกับแม่ไปตั้งแต่ยังเด็กๆเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ซ้ำยังไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนอีก เร็นเติบโตมากับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าตั้งแต่จำความได้เขานึกคิด"ทำไมถ้าไม่อยู่กันแล้วทำไมไม่เอาผมไปด้วย...รู้มั้ยการใช้ชีวิตทุกวันนี้มันโคตรยากเลยนะ"
หลังจากออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาเพราะโตเกินพอก็ได้เงินมาก้อนหนึ่งเพื่อเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่ เร็นก็ได้เช่าห้องเพื่ออยู่อาศัยและทำงานอย่างหนักก็เอาเบาก็สู้หาเช้ากินค่ำไปวันๆ
"แรงบันดาลใจที่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อก็คงจะเป็นรอยนี่นี่แหละ....สวยชะมัดสงสัยจะเป็นความโชคดีละมั้งในเมื่อแม่เคยบอกว่ามันเป็นที่หลังมือตั้งแต่เกิด"ก่อนจะลูบเบาๆไปที่รอยปาน และใช่เร็นเกิดมาพร้อมกับปาน(?)สีแดงเลือดบริเวณหลังมือซ้าย มันเป็นรูปเหมือนวงเวทลายโบราณสีแดงคล้ายเลือดที่มีเอกลักษณ์มาก
"วันนี้ก็เหนื่อยมาพอแล้วนอนดีกว่าพรุ่งนี้ยังต้องเจออะไรอีกเยอะ"พูดยิ้มๆจึงไปที่เตียงนอนสำหรับหนึ่งคนแล้วล้มตัวลงนอนพักผ่อน
"เร็น...ข้าขอโทษที่ปล่อยให้เจ้าต้องเข้ามารับมันแทนข้า" *ลูคัส**ว่าที่ราชาแวมไพร์หนุ่มพูดกับคนรักของตนด้วยแววตาที่เศร้าโศก*
"นี่อาจจะเป็นประโยชน์สุดทายของข้าที่ทำให้ท่านได้ หึ...ในเมื่อข้ามันเป็นตัวปัญหาสำหรับท่านมาตลอดนี่" เร็นพูดด้วยรอยยิ้ม
"เรน!! อย่าพึ่งเป็นอะไรนะ!"เขาพูดราวกับว่าจะสูญเสียสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตไป
"มันห้ามไม่ได้หรอกข้ารู้ตัวเองดีลูคัส...ข้าคงใกล้ตายแล้วสมใจพวกท่านแล้วสินะ"
"ถ้าชาติหน้ามีจริง....ข้าจะขอมีชีวิตแบบสงบสุข จะไม่ยุ่งกับพวกท่านแล้ว..."
"เร็น...เร็น!!!"
แต่ก่อนที่จิตวิญญาณเร็นจะสลายไปก็มีวงเวทสีแดงเลือดติดข้อมือของเร็นไปด้วย
"ว่าที่ราชินีเพคะ!!!!"
....
"ฮึก!!...อะไรเนี่ยฝันอีกแล้วหรอ ฮะ..ฮึก"ไม่รู้เมื่อไหร่ที่น้ำตานั้นไหลพรากออกมาทำให้เร็นไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าฝันที่วนเวียนอยู่ตลอดตั้งแต่เขา 18 ปี จนตอนนี้เขาอายุ 24 แล้วก็ยังคงฝันแต่เรื่องเดิมๆและเมื่อตื่นจากฝันก็มักจะมีน้ำตาไหลออกมาอยู่เสมอโดยที่เขาไม่รู้ตัวเลย...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments