Chapter 2 - My eyes?

ในวันที่ 2 ของการอยู่ในเขตปกครองตนเองของโรงเรียนมัธยมปลายอบิดอส แทเนียนได้สำรวจรอบๆตัวโรงเรียนอยู่ซักพัก ก่อนที่จะมาเข้าร่วมการประชุมหารือกันในกลุ่มคณะกรรมการแผนงาน และเรื่องที่ประชุมก็คือเรื่องการจัดการหนี้สินที่มีอยู่มากกว่า 900,000,000 เยน แต่สุดท้ายก็ประชุมกันได้ไม่ลงรอยเท่าไหร่ แถมแทเนียนยังถูกเซริกะต่อว่าอีกด้วย "เป็นแค่ผู้ใหญ่ที่มาจากไหนก็ไม่รู้แล้วจะมาทำเป็นช่วยเหลือพวกเราเนี่ยนะ!!! ฝันไปเถอะ" ก่อนที่เซริกะจะออกไปจากห้อง แทเนียนเองก็เศร้าใจเมื่อถูกต่อว่าอย่างงั้น จริงคิดที่จะไปง้อเซริกะแต่ก็ถูกต่อว่ามาอีกตามเคย "หยุดตามติดฉันได้แล้ว!!! เจ้าภัยสังคมแว่นดำ!!!" แต่แน่นอนว่าแทเนียนเองก็เข้าใจดีว่าตอนนี้คงจะยังไม่ถึงเวลาที่ควรง้อ เลยกลับไปก่อน แต่ทุกคนเห็นว่าเซริกะดูรีบๆกลับบ้านหลังเลิกเรียน เลยตามไปดูเซริกะกัน

โดยที่แทเนียนเองก็โชว์ความสามารถด้านการสะกดรอยตามที่แนบเนียนสุดๆให้ทุกคนได้เห็น แถมยังออกคำสั่งให้ทุกคนตามมาอย่างเป็นแผน จนไปหยุดที่ร้านชิบะราเมง เซริกะเข้าไปแล้วไม่ออกมาเป็นเวลานานๆ ทุกคนเลยตามเข้าไปดู และทุกคนก็ได้เห็นเซริกะในชุดพนักงานร้านที่น่ารักเอามากๆ โฮชิโนะเลยแซวไปว่า "อุเหะๆ เซริกะจังของลุงเนี่ย ใส่ชุดนี้ก็น่ารักเหมือนกันนะว่าไหม" นั้นทำให้เซริกะเขินเป็นอย่างมากก่อนที่จะเชิญทุกคนไปนั่งที่โต๊ะ

แทเนียนนั่งอ่านเมนูอาหารอยู่พักใหญ่ เพราะว่าในอดีตของแทเนียนนั้น ตัวเขาไม่เคยลิ้มลองสิ่งที่เรียกว่า ราเมง มาก่อนเลยในชีวิต แทเนียนขอให้เซริกะแนะนำเมนูให้หน่อยแต่ก็ถูกมองแรกใส่แต่สุดท้ายก็แนะนำให้ "หึ...เมนูที่ฉันจะแนะนำให้นะเหรอ? เอาเป็นอันนี้ไหมล่ะ" หลังจากนั้นแทเนียนก็สั่งราเมงที่เซริกะแนะนำให้ และมันก็มีรสชาติที่อร่อยมากเลยทีเดียว แทเนียนหันกลับไปขอบคุณเซริกะที่แนะนำให้แต่ก็โดนเมินใส่อยู่ดี

หลังจากกินกันเสร็จแล้ว แทเนียนได้เรียกเซริกะมาคุยกันแบบตัวต่อตัวเพื่อปรับความเข้าใจกัน และดูเหมือนว่าแทเนียนเองจะแคร์ความรู้สึกของเซริกะมากด้วย หลังจากคุยปรับความเข้าใจกันซักพัก เซริกะก็ขอตัวกลับก่อน แต่ถึงอย่างงั้นแทเนียนก็เป็นห่วงเซริกะอยู่นิดหน่อยเลยจะเดินไปส่งแต่ก็ถูกปฏิเสธอยู่ดี แทเนียนเลยขอตัวกลับก่อนเพราะว่ามันจะตกดึกแล้ว "เซริกะ กลับดีๆนะ" ก่อนกลับแทเนียนได้มอบเหรียญลักษณะแปลกๆให้เซริกะ

เซริกะระหว่างทางกลับบ้าน นางถูกแก็งหมวกกันน็อคมารุมและลักพาตัวไป วันต่อมา หลังจากที่ทุกคนทราบเรื่องแล้ว ชิโรโกะจะตามไปช่วยเดี๋ยวนี้แต่ถูกแทเนียนห้ามไว้เพราะยังไม่รู้ว่าเซริกะอยู่ที่ไหน และแทเนียนก็ได้เปิดใช้งานอโรน่าให้ช่วยหาพิกัดของเซริกะ "นี่คือพิกัดตำแหน่งของเซริกะค่ะ เซ็นเซ!!" หลังจากได้พิกัดมาแล้ว ไม่รอช้าแทเนียนได้บอกให้ทุกคนรีบขึ้นรถไปเลยก่อนที่เขาจะมอบตุ๊กตาไดโนเสาร์ให้โนโนมิและบอกว่า "ไดโนจะช่วยนำทางให้พวกเธอเอง เดี๋ยวครูวิ่งนำหน้าไปก่อนนะ ไม่ต้องห่วงครู" พูดจบแทเนียนก็วิ่งนำไปอย่างรวดเร็วและดูท่าว่าน่าจะเร็วกว่าการใช้พาหนะซะอีก ตัดกลับมาที่โนโนมิ ตุ๊กตาไดโนเสาร์เริ่มขยับและพูดขึ้นว่า "สวัสดี ข้าคือไดโน ข้าจะนำทางพวกเจ้าเอง" ก่อนที่ไดโนจะพูดบอกเส้นทางตามลำดับทำให้อายาเนะสามารถขับรถตามพวกแก๊งหมวกกันน๊อคทันได้และแทเนียนที่มาถึงก่อนหน้านั้นแล้วด้วย

แทเนียนที่กำลังหลบกระสุนปืนใหญ่อยู่หลังซากอิฐแถวนั้นก็ตะโกนขึ้น "เดี๋ยวก่อน อย่าพึ่งขับเลยเข้ามา!!" ไม่ทันขาดคำรถถูกรถถังยิงเข้าเต็มๆแต่กลับไม่เป็นอะไรเลย "อย่าลืมที่จะขอบคุณฉันน้าา" ไดโนได้กางบาเรียขนาดใหญ่ออกมาป้องกันไว้ก่อนที่จะโดนยิงใส่ แต่ว่าไดโนก็หลับไปหลังจากนั้น ทำให้แทเนียนวิ่งเข้าไปช่วยทุกคนออกมาจากรถก่อนโดนรุมยิงรอบที่สอง "เอาล่ะนักเรียน ฟังแผนการของครูหน่อยนะ"

หลังจากนั้นทุกคนก็ทำตามที่แทเนียนสั่งและแทเนียนก็ได้กระโดดพุ่งไปเตะรถที่เก็บเซริกะไว้จนประตูพังก่อนที่จะเข้าไปข้างในและปลดเชือกให้เซริกะ "คุณครู.....มาทำอะไรที่นี่กัน..." เซริกะได้พูดออกมาพร้อมทั้งน้ำตาและได้พุ่งเข้ากอดแทเนียนไว้ "ไม่มีเวลาแล้วเซริกะ กอดครูไว้แน่นๆนะ" แทเนียนหยิบของของเซริกะที่อยู่ข้างในและกระโดดออกมาพร้อมกับเซริกะก่อนที่รถจะพลิกคว่ำ "ไม่เป็นไรใช่ไหม?" แทเนียนถามเซริกะพร้อมกับใช้มือปาดน้ำตาของเซริกะที่ออกมา "ไม่ต้องห่วงหรอก ทุกคนอยู่ที่นี่แล้ว" ทุกคนได้วิ่งมาหาเซริกะและแทเนียนก็ได้บอกแผนการใหม่ให้ทุกคนทำตามก่อนที่จะไปประจำที่ตามแผนการ

สุดท้ายทุกคนก็สามารถจัดการแก๊งหมวกกันน็อคจนพวกมันหลบหนีไป เซริกะได้กล่าวขอโทษแทเนียนถึงทุกๆอย่างที่ทำไป แทเนียนไม่ได้ถือโทษโกรธเคืองอะไรทั้งนั้น "ไม่เป็นไรหรอกเซริกะ ครูไม่เคยโกรธหรือเกลียดในสิ่งที่เธอทำเลย" เซริกะเขินนิดหน่อยก่อนที่จะพูดคำๆนั้นออกมา "ขอบคุณนะคะ คุณครู" และนางก็โดนโฮชิโนะแซวใส่ว่า "อุเหะๆ เซริกะจังซึนเดเระแตกแล้วล่ะ"

ก่อนที่เซริกะจะถามแทเนียนว่า "คุณครูคะ หนูอยากรู้เหตุผลที่คุณครูสวมแว่นดำตลอดเวลาค่ะ และช่วย....ถอดแว่นให้พวกเราดูตาของคุณครูหน่อยได้ไหมคะ" แทเนียนนิ่งอยู่ซีกพักก่อนที่จะบอกว่า "ขอโทษนะ แต่ครูคงต้องขอปฏิเสธที่จะถอดมันออก ส่วนเหตุผลก็คง.........ตาของครูแพ้แสงน่ะ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***