...เช้าวันต่อมา...
...09:00น....
...(มิโอะ)...
...ชั้นตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดทางร่างกายเป็นอย่างมาก และเหมือนจะไข้ขึ้นด้วย แต่พอมองดูรอบๆก็ไม่เห็นตัวต้นเหตุเลย แต่ก็ดีแล้วล่ะ ชั้นไม่ได้อยากเจอเค้าซักหน่อย...
...ก๊อกๆๆ...
..."มิโอะ สายแล้วนะ ไม่สบายรึเปล่าลูก"...
...(มิโอะ)...
...ชั้นได้แต่เงียบ เพราะชั้นไม่มีแรงแล้ว ปล่อยให้แกเข้าใจว่าชั้นไม่สบายนั่นแหละ...
..."ไม่ล็อคใช่มั้ย? แม่เข้าไปแล้วนะ" ...
...แอ๊ดดดด...
...(มิโอะ)...
...ชั้นนอนแกล้งหลับ เพราะไม่อยากพูดอะไรทั้งนั้นแล้วแม่ชั้นก็เอามือมาแตะหน้าผากของชั้น...
..."ตายแล้ว! ตัวร้อนจี๋เลย!" ...
..."แม่จะเสียงดังทำไม หนูจะนอน"(เสียงดูอ่อนแรง)...
..."แม่ขอโทษ เดี๋ยวแม่เช็ดตัวและเอาข้าวเอาน้ำมาให้นะ"...
..."ไม่ก็ถ้าลุกได้ก็ลุกไปอาบน้ำจะฟื้นตัวเร็วมากเลยนะ"...
..."ค่ะ"...
...แล้วมิเอะก็รีบวิ่งออกไป เพียงไม่นานเธอก็วิ่งกลับมา...
..."เป็นไงบ้าง อาบน้ำรึยัง?"...
..."ยังเลยค่ะ"...
..."หนูว่าจะอาบน้ำดีกว่าค่ะ"...
..."เอางั้นหรอ?"...
..."งั้นกินข้าว กินยาซะนะ"...
..."ค่ะ"...
...แอ๊ดดดด ปัง...
...(มิโอะ)...
...ชั้นมองดูข้าวน้ำและยาก็ต้องตกใจ เพราะยาที่แม่เอามาให้มันไม่ใช่แค่ยาแก้ปวดลดไข้ ...
..."0()0 ยาคุมฉุกเฉิน!" ...
..."นี่แม่รู้หรอ?"...
...(มิโอะ)...
...ไม่ทันที่จะได้คิดอะไรมากมาย ชั้นก็รีบกินข้าว กินยาที่แม่ให้มาทันที...
...แอ๊ดดดด...
...มิเอะเข้ามาดูลูกสาวอีกครั้ง...
..."เป็นไงบ้างลูก กินข้าวกินยารึยัง"...
..."ลุกไปอาบน้ำไหวมั้ย?"...
..."แม่รู้หรอคะ?"...
..."จริงๆแม่ไม่รู้หรอก แต่แม่พอจะเดาออกแหละ"...
..."เมื่อเช้าแม่ตื่นมาทำงานการ ทำกับข้าว"...
..."แม่เห็นเฮนรี่ออกมาจากห้องของหนู"...
..."สรุปเค้าเข้ามาได้ไงลูก?"...
..."หนูก็ไม่รู้ค่ะ คือแม่คะ?"...
..."อารัยลูก?"...
..."กอดหน่อย~~T_T"(อ้าแขน)...
..."แม่ลืมไปเลย แม่ขอโทษ~~"(กอด)...
..."แง๊~~แม่ หนูจะทำไงดี หนูไม่อยากเจอเค้า"...
..."ไม่อยากเจอก็ต้องเจอแหละลูก"...
..."เอางี้มั้ย?"...
..."แม่มีวิธีแก้แค้นนะ"...
..."ยังไงหรอคะ?"...
..."แม่จะให้หนูไปอยู่ที่อื่นก่อนดีมั้ยนะ"...
..."ดีค่ะ ดีมากๆเลย ขอแค่หนูไม่เจอเค้านะคะ"...
..."หนูไม่พร้อมเจอเค้าจริงๆ เค้ามันเลวเกินไป"...
..."หนูว่าที่เค้าเข้ามาในห้องหนูได้น่าจะเพราะเค้าแอบไปปั๊มกุลแจแน่ๆเลยคะ"...
..."เค้าเข้าออกบ้านเราเสมือนบ้านตัวเองมาหลายเดือนแล้วหนิคะ"...
..."อืม จะด้วยวิธีไหน แม่ไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายลูกแม่หรอกนะ"...
..."หรือถ้าอยากอยู่แบบสันติเหมือนเดิมก็....แต่งงานกันซะ"...
...(ส่ายหน้า)"หื่อออ ไม่เอานะแม่ เค้าข่มขืนหนู"...
..."หนูไม่ได้รักเค้า หนูจะต้องอยู่แบบไม่มีความสุขตลอดชีวิตแน่ๆเลยค่ะ"(กอดแม่แน่น)...
..."555 แม่ล้อเล่นจ้าา" ...
..."ป่ะ รีบเก็บของ เค้าเรียนถึงกี่โมงเราไม่รู้นี่นา"...
..."รีบไปก่อนที่เค้าจะมานะ"...
..."ส่วนพ่อ เดี๋ยวแม่เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังเองนะ"...
..."แล้วไปอยู่ที่ไหนล่ะคะ"...
..."เชียงรายลูก"...
..."ไร่ชาที่ดังที่สุดคือของลุงหนูเอง"...
..."หรือ ลูกพี่ลูกน้องพ่อนั่นแหละ"...
..."ไปเร็ว หนูเก็บของเดี๋ยวเรื่องอื่นแม่จัดการเอง"...
..."ค่ะ"...
...(มิโอะ)...
...แล้วชั้นก็รีบเก็บของตามที่แม่บอกอย่างขมักเขม่น...
...8ชั่วโมงต่อมา...
...ณ ไร่ชา xxx...
...(มิโอะ)...
...ในที่สุดก็ถึงที่ๆแม่พูดถึง ไร่ชาxxx ต้องทำความรู้จักกับคนใหม่อีกแล้ว...
..."ลุงชื่อ ลุงหม่อน"...
..."มีอะไรเรียกใช้ไอ้ทีได้"...
..."เค้าเป็นลูกลุงเอง อายุน่าจะใกล้ๆกับหนูนั่นแหละ"...
..."ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ(:"...
...ห้องมิโอะ...
..."ร่มรื่นดีจัง เก็บของแล้วออกไปเดินเล่นดีกว่า"...
...หลังจากเก็บของเสร็จ...
...ด้วยความที่ตอนบ่ายมันร้อนเธอจึงต้องเดินลัดเลาะตามร่มเงาของต้นไม้เอา ปฏิเสธไม่ได้ว่าที่นี่สวยงามมาก อยู่ที่สูงเลยมองเห็นก้อนเมฆและต้นไม้ทิวทัศน์ได้ดีมาก...
..."เฮ้อออ สดชื่นจัง"(สูดจมูก)...
..."หวังว่าชั้นจะไม่ได้เจอคนเลวๆคนนั้นอีกนะ"...
..."เธอๆ"...
..."(หันตามเสียง)คะ?"...
..."ชั้นไง ทีอ่า"...
..."ลูกลุงหม่อนน่ะ"...
..."อ๋อ นายนี่เอง"...
..."เราชื่อมิโอะนะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ" ...
..."อืม ยินดีที่ได้รู้จัก"...
..."แต่ชั้นไม่ใช่ลูกแท้ๆหรอกนะบอกไว้ก่อน"...
..."แถวนี้มีชั้นเป็นเด็กคนเดียว"...
..."ถ้าจะมีก็แถวๆในหมู่บ้านโน่นแหละ"...
..."เฮ้อออ มีเพื่อนซักทีนะ(:"...
..."อ่อ จ้าาา"...
..."เราชอบที่นี่จังเลย"(:...
..."งั้นก็อยู่นานๆสิ"...
..."ดูสถานการณ์ก่อนน๊าา"(:...
..."เธอ...มีแฟนยังอ่า"...
..."ยังหรอกนะ คืออายุเท่านี้ก็ไม่อยากคิดอารัยมากหรอก"...
..."คือออ เรายังกลัวเรื่องความรักอยู่น่ะ"😅...
..."งั้นจงกลัวต่อไปจนโตเลยนะ"...
..."555 ชอบเราหรอ?"...
..."จะบ้าหรอ? ชั้นจะไปชอบคนที่เพิ่งเจอได้ไง"...
..."ถามดักไว้ก่อนเฉยๆน่ะ"(: ...
..."เพราะเรามีหน้าตาที่น่ารักมากก เลยมีคนชอบเยอะ"...
..."มันเลยทำให้เราอึดอัด จนต้องหนีมาอยู่ที่นี่ไงล่ะ"...
..."อ๋อ เชื่อเลย"...
..."😅"...
...(มิโอะ)...
...ที่ชั้นพูดไปอย่างนั้น ชั้นแค่ลองทำตัวใหม่ดูหน่ะ คิดว่าถ้าเราทำตัวหลงตัวเองอาจจะมีคนหมั่นไส้และไม่ชอบเราก็ได้นะ สรุปผิดคาดแฮะ ไม่ได้หลงตัวเองเลยจริงๆนะ...
..."อากาศร้อนแล้ว กลับเถอะ"...
..."จ้าาา ขอตัวก่อนนะ ร้อนเหมือนกัน"...
...ห้องมิโอะ...
...(มิโอะ)...
...หลังจากที่กลับจากเดินเล่น ชั้นก็เปิดโทรศัพท์ขึ้นมา และพบว่าทั้งมิสคอล ทั้งข้อความแชทที่ยังไม่อ่านเยอะมากกกก ก่อนหน้าเดินทางมาชั้นปิดสัญญาณเน็ตไว้น่ะ...
...แชท...
...เฮนรี่ : มิโอะ หนูหายไปไหนอ่า?...
.......
.......
...เฮนรี่ : มิโอะ หนูปิดมือถือหรอ?...
.......
.......
...เฮนรี่ : หนูไปไหนอ่า น้าบอกว่าหนูไปเที่ยว? ทำไมไม่บอกพี่ล่ะ?...
.......
.......
...เฮนรี่ : นี่มิโอะ หนูโกรธที่พี่ทำอย่างนั้นหรอ? ขอโทษนะ...
.......
.......
...เฮนรี่ : มิโอะ พี่ขอโทษ~~~...
...เฮนรี่ : ขอโทษจริงๆ พี่คิดถึงหนูนะ...
.......
.......
...เฮนรี่ : มิโอะ กลับมาได้มั้ย? พี่รู้สึกผิดแล้วววว...
.......
.......
...เฮนรี่ : มิโอะ จะเอาอย่างนี้ใช่มั้ย?...
...เฮนรี่ : ได้ อย่าให้พี่หาเจอนะ...
...เฮนรี่ : พวกน้าๆก็ไม่มีใครบอกพี่เลย พี่หาเองก็ได้...
..."0()0!"...
...(มิโอะ)...
...ชั้นได้อ่านทุกข้อความที่พี่เค้าส่งมามันทำให้ชั้นตกใจมาก นี่พี่เค้าคิดจะทำอารัยอ่า หวังว่าจะหาเราไม่เจอนะ...
...ติ๊ง!...
...แชท ...
...เฮนรี่ : มิโอะ กลับมาเถอะ พี่คิดถึงจริงๆนะ...
...เฮนรี่ : พี่จะทำตัวดีๆ ไม่ทำให้หนูรู้สึกแย่แล้วนะ...
...เฮนรี่ : ถ้าไม่มีหนูพี่จะตายจริงๆนะ...
...เฮนรี่ : พี่รู้ใจตัวเองแล้ว พี่รักหนู รักมากๆ รักมากกว่าชีวิตตัวเองอีก...
...เฮนรี่ : ถ้าหนูไม่มาพี่จะตาย คอยดูสิ...
...คุณได้บล็อคเฮนรี่เป็นที่เรียบร้อย...
..."เฮ้อออ เค้าคงไม่ทำจริงๆหรอก"...
..."เค้าเห็นแก่ตัวจะตาย"...
...(มิโอะ)...
...หลังจากพูดคนเดียวจบ ชั้นก็นอนหลับไปทันทีด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทาง...
...ตกเย็น ...
...ตื๊ดดดด ตื๊ดดดด...
...(งัวเงีย)"ใครโทรมาอ่า"...
...ในสาย...
..."มิโอะ!!!"...
..."แย่แล้ว กลับบ้านด่วนเลยนะ แม่จองตั๋วเครื่องบินให้แล้ว ด่วนๆเลย"...
..."ทำไมคะ มีอารัย?"...
..."เฮนรี่น่ะสิ เค้านอนในอ่างอาบน้ำและเอามีดกรีดแขนตัวเอง เสียเลือดมากเลยตอนนี้"...
..."ทีนี้รีบกลับได้รึยัง!?"...
..."ค่ะๆ หนูจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ" ...
...ตึกๆๆๆ (เสียงวิ่งออกไป)...
...(มิโอะ)...
...ชั้นหยิบเอาแค่กระเป๋าสะพายแล้ววิ่งออกไปเลย...
..."อ้าวมิโอะ กินขะ"...
..."ที่นี่มีรถมั้ย ไปส่งชั้นที่สนามบินด่วนเลยได้มั้ย?"...
..."อ่อ ได้ๆ เดี๋ยวเรียกลุงให้"...
..."เร็วๆเลย ตอนนี้!"...
...โรงพยาบาล...
...(มิโอะ)...
...ชั้นมาถึงก็เรียกแท๊กซี่มาที่โรงพยาบาลทันทีด้วยความเร่งรีบ ชั้นตกใจมาก ไม่คิดว่าพี่เค้าจะทำจริงๆ...
..."แม๊~~พี่เฮนรี่เป็นไงบ้าง!!"...
..."หมอยังไม่ออกมาเลยลูก"...
...(มิโอะ)...
...ชั้นวิ่งตะโกนถามทั้งๆที่พ่อแม่พี่เฮนรี่และพ่อแม่ของชั้นก็อยู่กันครบ...
..."หนูเองหรอ? ที่ทำให้เฮนรี่เป็นแบบนี้?"...
..."คะ?"...
..."ลูกของป้า ไม่เคยเป็นแบบนี้เลย เค้าดูมีความสุขมากขึ้นตั้งแต่หนูเข้ามา"...
..."เค้าดูตั้งใจเรียนขึ้น เค้าบอกกลัวสาวไม่ชอบ"...
..."แรกๆป้าคิดว่าเป็นแฟนที่คบอยู่ของเค้า"...
..."แต่พอได้ยินว่าเลิกกันเลยคิดว่าไม่ใช่"...
..."(คุกเข่าลง)"...
..."0()0"...
..."คุณป้า! ทำอารัยคะ!?"...
..."ขอร้อง ช่วยแต่งงานกับลูกชายป้าทีนะ"...
..."อยากได้อะไรจะให้หมดเลยนะ"...
..."คนที่จะกำหนดความสุขความทุกข์ของเค้าได้มีแค่หนูคนเดียวนะ"...
..."เอ่อ"...
..."ขอให้น้องลองคิดดูก่อนได้มั้ยคะ?"...
..."น้องยังเด็ก อยู่ๆก็พูดเรื่องนี้อาจจะตกใจน่ะค่ะ"...
..."ไม่ได้สิ ถึงยังไงก็ไม่ได้"...
..."ต้องแต่งเท่านั้น หรือหมั้นไว้ก่อนก็ได้หนิ"...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 11
Comments