โตแล้ว...ชีวิตก็เลยวุ่นวายหน่อยๆ(?)
วันๆของเรา 2
วันนี้เป็นวันประถมนิเทศโรงเรียนวันสุดท้าย
ที่มีจัดกิจกรรมให้รุ่นพี่อำลารุ่นน้อง
เป็นบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความเศร้าและอบอุ่น
ซัง มีอา
วันนี้ผลสอบออกพอดีใช่มั้ย
ยูนพูดพร้อมกับยกโทรศัพท์มือถือพร้อมเข้าเว็บดูผลสอบอย่างรวดเร็ว
มิน ยูจาง
อะ!นี่ไงมีอาชื่อเธออยู่นี่
ซัง มีอา
เอะ!ว่าแต่ทำไมไม่มีขื่อยูนเลยละ
มิน ยูจาง
ก็นี่มันของศิลปะกรรมศาสตร์นี่น่า
ซัง มีอา
อ้าว แล้วยูนไม่ได้เข้าคณะนี่หรอ
มิน ยูจาง
ป่าวนะฉันอยู่บริหารฯ
ซัง มีอา
แล้วงี้ฉันจะมีเพื่อนไหมเนี่ย
มิน ยูจาง
ต้องมีอยู่แล้วสิ มีอาออกจะน่ารักนะ
อืม..โชว์หวานไม่เกรงใจรุ่นน้องที่มองอยู่เลย
ซัง มีอา
ว่าแต่รายงานตัววันไหนละ
มิน ยูจาง
อืม..อีกประมาณสองเดือนรายงานตัววันที่15น่ะ
ซัง มีอา
งั้นก็ยังมีเวลาเที่ยวเล่นอยู่สินะ
ซัง มีอา
ว่าแต่ใกล้จะได้เวลาเลิกแล้วนี่เราไปเก็บของกันเลยมั้ย
และพวกเธอก็กลับบ้านด้วยกันเหมือนเดิม
ซัง มีอา
วันนี้กินข้าวบ้านฉันมั้ย
ซัง มีอา
งั้นเข้าไปกันเถอะ
แกร๊ก เสียงเปิดประตูดีงขึ้นพร้อมกับเผยให้เห็นห้องนั่งเล่นเรียบๆที่ว่างเปล่าไร้วี่เเววคน
มีอาเดินเข้าไปใกล้กับโต๊ะเตี้ยหน้าทีวีที่มีรูปผู้หญิงคนหนึ่งตั้งอยู่
มิน ยูจาง
สวัสดียามเย็นครับคุณน้า
มิน ยูจาง
วันนี้ขอรบกวนที่บ้านหน่อยนะครับ
ซัง มีอา
นายนั่งหาอะไรดูไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันจะไปเตรียมอาหารเย็นก่อน
เธอใช้เวลาเตรียมอาหารประมาณครึ่งชั่วโมงได้เพราะไม่ได้ทำอะไรเยอะแค่ผัดมาม่าเท่านั้น
ก็เธอไม่ได้มีฝีมือขนาดแค่ได้จับกระทะก็สามารถทำได้ร้อยแปดพันเก้าเมนูสักหน่อยนี่
เเต่เมื่อเดินออกมาเรียกยูจางไปกินข้าวทำเอาเธอชะงักไปเลย
หมอนี่มันคุกเข่าก้มหัวให้ภาพแม่เธอทำไม
มิน ยูจาง
อ้าว เสร็จแล้วหรอมีอา
ซัง มีอา
ใช่ ว่าจะมาเรียกน่ะแล้วนายทำอะไร
ซัง มีอา
ก้มหัวให้แม่ฉันทำไม
มิน ยูจาง
อ๋อก็มีอาบอกว่าสอบติดก็จะย้ายไปอยู่กับฉันใช่มั้ยละ
มิน ยูจาง
ก็เลยมาขออนุญาตคุณน้าน่ะ
ซัง มีอา
ไม่ต้องทำแม่ฉันก็ยอมอยู่แล้วมั้ง
มิน ยูจาง
ฮ่าๆแต่ก็ต้องขอไว้ก่อนสิ
มิน ยูจาง
ก็ฉันสัญญาว่าจะช่วยดูแล มีอาให้นี่น่า
ซัง มีอา
จ้าๆพ่อคนมีศีลธรรมอันดีงาม
ซัง มีอา
รักษาสัญญาเก่งที่หนึ่งเลย
มิน ยูจาง
หือ? ที่ฉันพายายามรักษาสัญญาไม่ใช่เพราะว่ามีศีลธรรมหรือคุณธรรมนะ
มิน ยูจาง
แต่เป็นเพราะว่ามันคือสัญญาที่เกี่ยวกับมีอาฉันเลยพยายามทำมันให้ดีไง
ซัง มีอา
ว้าว..โคตรซึ้งเลยอะ
มิน ยูจาง
เธอทำบรรยากาศเสียหมดเลยอะ
พวกเธอเงียบแล้วมองหน้ากันก่อนจะหัวเราะออกมา
พวกเธอใช้เวลาเที่ยวเล่นตามประสามาสามอาทิตย์แล้วแต่จู่ๆวันนี้ระหว่างที่พวกเธอจะไปกินชาบูแม่ของยูจางก็โทรเข้ามาซะก่อน
มิน ยูจาง
ดูเหมือนว่าเราต้องย้ายไปเร็วกว่าเดิมสักหน่อยแล้วละ
มิน ยูจาง
อืม..แม่ฉันรู้ว่าเราจะไปเรียนมหาลัยเดียวกันน่ะ
ซัง มีอา
หรือว่าแม่นายไม่ชอบที่ฉันจะไปอยู่กับลูกชายเธอ
จะว่าไปตั้งแต่อยู่กับยูจางมาเธอไม่เคยเจอครอบครัวของยูจางเลยสักครั้ง
ถึงอย่างนั้นก็พอรู้ว่าครอบครัวเขาฐานะค่อนข้าง...
มิน ยูจาง
แม่ฉันเห็นว่าฉันกับเธอสนิทกันมากเลยแถมบอกว่าหอที่ฉันเช่ามันเล็กไปเลยบอกให้ไปอยู่คอนโดแทนน่ะ
มิน ยูจาง
คือว่า...ที่จริงที่ฉันจะไปอยู่มหาลัยsเพราะว่าความจริงที่เมืองนั้นเป็นที่ตั้งของครอบคร่วฉันน่ะ
มิน ยูจาง
พ่อแม่ฉันก็อยู่ที่นั้น
มิน ยูจาง
พวกเขาได้ยินมาว่าแม่เธอเสียแล้วเลยอยากจะให้เธอไปอยู่ดทวยกันเพราะเห็นว่าสนิทกับฉันน่ะ
มิน ยูจาง
ออาตามตรงแม่ฉันน่ะชอบหาผู้หญิงมาแนะนำจนฉ้นเอือมเลย
มิน ยูจาง
เธออาจจะคิดว่ามีอาเป็นสะใภ้ก็ได้นะ
ซัง มีอา
ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่
มิน ยูจาง
แต่...มีอาถ้าเธอไปแล้วบ้านเธอละ
มิน ยูจาง
จะบ้าหรอ!! มีอานั่นคือบ้านที่เต็มไปด้วยความทรงจำของเธอก้บแม่ไมทใช่หรอ
ซัง มีอา
แม่ฉันเคยบอกไว้ว่าอย่ายึดติดกับอดีตและให้เดินหน้าต่อไป
ซัง มีอา
ถึงบ้านหลังนั้นจะมีความทรงจำมากมาย
ซัง มีอา
แต่ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นฉันจำมันไว้และบันทึกลงในหัวใจเรียบร้อยแล้ว
ซัง มีอา
เพราะงั้นแค่การย้ายบ้านไม่เป็นไรหรอก
ยูนางมองหน้าเธอด้วยความทึ่ง
เธอคิดพลางยืดอกอย่างภูมิใจที่แม่สอนเธอมาอย่างดี
จู่ๆยูจางก็ยกมือขึ้นพร้อมกับลูบลงมาบนหัวของเธออย่างช้าๆ
อ่า..มือของยูจางนี่อบอุ่นจังนะ
Comments
sky[♡~♡]
จนฉันเอือม ขออภัยค่ะ
2024-10-20
0
sky[♡~♡]
เอา ขออภัยค่ะ
2024-10-20
0
sky[♡~♡]
ด้วย ขออภัยค่ะ
2024-10-20
0