#3 ภรรยาอย่างเธอฉัน(ไม่)ต้องการ

"ค่ะเข้าใจแล้วค่ะคุณพ่อ"ภวินทร์ทำตาดุใส่

"พูดอะไรผิดรึเปล่าคะ??"

"ใครพ่อเธอ??"

"แล้วจะให้เรียกอะไรคะ??"

"เรียกพี่ก็ไม่ได้ เรียกพ่อก็ไม่ชอบแล้วจะให้เรียกอะไรคะ?"

"เรียกพี่"

"แค่นี้ก็จบ จะอะไรนักหนา"

พลักณิชาเข้าหาผนังใช้มือสองข้างวางบนผนัง

"หรือจะเรียกสามีก็ได้"กระซิบข้างหู

"เอ่อ ขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ"

"(ยิ้มมุมปาก)"

#ในห้องน้ำ

"ทำไมจะต้องพูดว่าจะอาบน้ำทั้งๆที่ยังมีข้ออ้างอื่น"

"เลิกคิดแล้วอาบน้ำดีกว่า"

#30 นาทีต่อมา

"พี่วินไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ"

"คิดว่าตัวเองเป็นใครถึงมาสั่ง"

"เป็นภรรยาพี่ไงคะ หรือว่าเมีย"

"ใครเขายอมรับสถานะเธอกัน"

"ก็คุณย่า คุณแม่ คุณพ่อ"

"แต่ฉันไม่ยอมรับ"

"มันก็เรื่องของพี่ค่ะ"

"กล้าพูดกับผู้ใหญ่แบบนี้เลยหรอ"

"ก็ผู้ใหญ่คนนี้ไม่น่าเคารพ"พูดเสียงเบา

"คุยกับผู้ใหญ่ให้มันดังๆหน่อยพูดให้ใครฟัง"

"คนแก่นี่หูหนวกทุกคนเลย"

"เธอว่าใครหูหนวก"เดินตรงไปหาหญิงสาวบีบมือหญิงสาวอย่างแรง

"เบาๆหน่อยค่ะเจ็บนะคะ"พยายามแกะมือชายหนุ่มออก

"ปล่อยนะคะเจ็บ"ระหว่างแกะมือชายหนุ่มออกผ้าขนหนูหลุดตกลงพื้น

"กริ้ดดด!!!"ชายหนุ่มปล่อยมือจากหญิงสาวก่อนจะหันหลังให้หญิงสาว ในระหว่างนั้นเองมณีรัตน์ก็เปิดประตูเข้ามา ภวินท์รีบเข้าไปกอดณิชาเพื่อปกปิดร่างเปลือยกายของหญิงสาว

"อะไรอีกคะ ยังจะมาเอาเปรียบอีก"

"อยู่เฉยๆๆ"กระซิบข้างหู

"มีอะไรรึเปล่า แม่ได้ยินเสียงกริ๊ด"มณีรัตน์อมยิ้มกับภาพที่เห็นก่อนจะออกจะห้องไป"เอ่อ แม่ไม่รบกวนแล้วเชิญตามสบาย"

"ม แม่ไม่ใช่อย่าง-"ปิดประตูลง

"หยุดแหกปากได้แล้วรำคาญ"

"เป็นเพราะพี่นั้นแหละทำให้แม่เข้าใจผิด"ใช้กำปั้นตีอกชายหนุ่ม

"(จับมือหญิงสาวไว้)"

"ถ้าฉันไม่ช่วยบังแม่คงเห็นร่างเปลือยเปล่าของเธอแล้ว"

"เรื่องนั้นก็ขอบคุณ จะปล่อยได้รึยังคะ??"ปล่อยหญิงสาวก่อนหันหลังให้หญิงสาว หญิงสาวรีบหยิบผ้าขนหนูมาสวม

"ทีนี้ก็ไปอาบน้ำได้รึยัง?"ชายหนุ่มเดินตรงไปห้องน้ำ

"เมื่อกี้อยู่ใกล้มากจนสัมผัสถึงซิกแพคของพี่วินเต็มๆเลย"

"ใช่เวลามาคิดไหมเนี่ย!"