หยินหลิงกับหมาของเธอ

บนโตะอาหารมีของกินมากมาย ไม่ว่าจะของคาว ของหวาน หยินหลิงนางกินด้วยรอยยิ้มในมุมปาก ในขนโตะนั้นมีแต่อาหารที่เธอชอบกิน

หยินหลิง:นี่หมาน้อยของข้าเจ้ารู้ได้ไงว่าข้านั้นชอบกินสิ่งนี้

หยางชี:เพราะข้านั้นได้ไล่ถามพ่อบ้านที่ทำอาหารให้ท่านนั้นกินแล้วเขาก็บอกมา ถ้านายหญิงอยากจะกินสิ่งใดท่านจงบอกหมาตัวนี้บ้าจะทำให้ท่านกินเอง

หยินหลิงพยักหน้าแล้วก็กินต่อไปด้วยรอยยิ้ม

ในตอนบ่ายหยินหลิงได้ไปทำงานในรอบๆเมืองของนาง ดูการทำงานของทาส ทาสผู้ชายที่กำลังทำงานอย่างแข่งขันถ้าหยุดก็จะโดนหัวหน้าทาสผู้หญิงเอาแช่ฟาด ทาสบางคนก็ล้มตายคางานบางคนแม้ขาหักหรือแขนหักก็ต้องทำงานต่อ แค่จะโดนย้ายไปทำในหน้าที่อื่นแทน ทาสที่ตายต้องโดนเอาไปทำเป็นอาหารสำหรับทาส ในตอนมี่หยินหลิงเข้ามาดูงานนั้น หยางชีได้เดีนตามมาด้านหลัง หวัหน้าทาสทุกคนได้ออกมายืนต้อนรับและพาเดีนชม ในละหว่างที่เดีนยู่นั้นได้มาสายตาแห่งความอิจฉามองมาที่หยางชี พอดูงานการสร้างกำแพงเสรีจแล้วนางก็กับมาทำงานของนางต่อที่ห้อง ในช่วงเวลานั้นหยาวชีได้ออกไปทำขนมและชามาให้นางกินละหว่างทำงาน พอตกช่วงเย็นหยางชีเขาก็ได้ทำอาหาร ตามที่หยินหลิงสั่งหรือตามที่เขาคิดว่านางน่าจะชอบ พอหยินหลิงทำงานเสร็จนางก็จะมากินอาหาร หลังจากนั้นก็อาบน้ำหยางชีก็จะมาอาบให้นางพอนางจะนอนเขาก็เข้ามาถามนางว่าอยากทำหรือไม่ หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้มีอะไรกัน

ชีวิตปะจำวันของหยินหลิงชีวิตนางดำเนีนไปอย่างนั้นจนกำแพงเมืองนั้นสร้างเสร็จในอีก5ปีต่อมา

ผู้คนในเมืองต่างก็ยินดีเหล่าทาสโห่ร้องให้กับเพื่อนของพวกเขาที่ตายในการสร้าง ในเมืองเกีดงานเลี้ยงครั้งใหย่ ผู้คนต่างยิ้มด้วยความยินดี

ใน1เดือนต่อมาหยินหลิงนางไดมีงานด่วนที่เมืองอื่น

บนเตียงหยินหลิงที่กำลังนิอนกอดหยางชียู่ก็ได้พูดขื้น

หยินหลิง:หมาของข้า ข้ามีงานด่วนที่เมืองหลวงในพรุ่งนี้เจ้าไม่ต้องไปกับข้านะเจ้าอยู่เฟ้าบ้านให้ข้าก็พอ

หยางชี:ได้ นายหญิงบ้าจะเฟ้าบ้านให้ท่าน

ในวันรุ่งขื้นหยินหลิงได้ออกเดีนทาง แต่ในเวลาที่นางเดีทางอยู่นั้นได้มีขาวมาจากเมืองของนางทำให้นางต้องรีบกลับอย่างด่วนที่สุด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว