คุณเคยรักผมบ้างมั้ย มึงนี้''โง่''จริงๆ

เช้าวันต่อมา

ต้นกล้า (น.อ)

🥱

ต้นกล้า (น.อ)

🤨

ต้นกล้า (น.อ)

เฮ้ย

ต้นกล้า (น.อ)

เรามาอยู่สภาพแบบนี้ได้ยังไงเนี้ย

ต้นกล้า (น.อ)

อยู่ดีๆธามก็โผล่มา

ธาม (พ.อ 1)

ก็เมื่อคืนไงจำไม่ได้หรอค่ะ

ต้นกล้า (น.อ)

เมื่อคืน…………..(กูทำไรลงไป!🥲)

ต้นกล้า (น.อ)

(ค่ะพ่องมุงสิ)

ธาม (พ.อ 1)

คิดไรในใจก็บอกมาตรงๆดิ🤨

ต้นกล้า (น.อ)

อ่อ…..เอิ่ม…..ป่าวครับ

แม่บ้าน1

คุณชายค่า!!!!!

แม่บ้าน2

คุณชายค่ะ!!!!!!

แม่บ้าน2

ลงมาทานข้าวได้แล้วค่ะ!!!

แม่บ้าน1

ลงมาทานข้าวได้แล้วค่ะ!!!!

ธามกับตันกล้าก็ได้ลงมาทานข้าว

ธาม (พ.อ 1)

ป่ะทานข้าวกัน

ต้นกล้า (น.อ)

ครับ (วันนี้ดูคุยดีกับกูแปลกๆนะ🤨)

ธาม (พ.อ 1)

นั้งเลยจะได้ทานข้าว

ต้นกล้า (น.อ)

ครับ

ตันกล้าก็ได้จำคำที่ธามพูดไปเมื่อวันนั้นว่าห้ามนั้งโต๊ะให้ไปนั้งพื้นต้นกล้าจึงลงไปนั้งกินที่พื้น

ธาม (พ.อ 1)

เอ้า!

ธาม (พ.อ 1)

ไปนั้งที่พื้นทำไมละ!

ต้นกล้า (น.อ)

ก็เมื่อวานนั้นคุณบอกกับผมว่าให้ไปนั้งกินที่พื้นหนิ

ธาม (พ.อ 1)

แล้ววันนี้ฉันได้บอกหรอว่าให้ไปนั้งที่พื้นส่วนเมื่อวานมันก็คือของเมื่อวาน

ธาม (พ.อ 1)

มึงนี้’’โง่’’จริงๆ

ต้นกล้า (น.อ)

ครับ…..(เอ้าด่ากูอีก!)

หลังจากที่ธามกับต้นกล้ากินข้าวเสร็จธามก็ได้ชวนตะวันไปเดินห้าง

ธาม (พ.อ 1)

เฮ้ย!

ต้นกล้า (น.อ)

ครับ..

ธาม (พ.อ 1)

ไปเดินห้างกับกูป่ะ

ต้นกล้า (น.อ)

….

ธาม (พ.อ 1)

กูถามเนี้ยว่าจะไปป่ะ!

ต้นกล้า (น.อ)

ครับๆ….

ธาม (พ.อ 1)

เออจบ!

ธาม (พ.อ 1)

มึงนี้เอ๋อแดกรึไง!

ธาม (พ.อ 1)

ไม่ได้เรื่อง!

ต้นกล้า (น.อ)

😔

ต้นกล้า (น.อ)

กูทำไรมันก็ผิดทุกอย่างอะแหละ

ต้นกล้า (น.อ)

คิดถึงม๊าจัง

ต้นกล้า (น.อ)

ไม่รู้ป่านนี้ม๊าจะเป็นไงบ้าง

ต้นกล้า (น.อ)

ตะวันอยาก กอดม๊าจัง

ธาม (พ.อ 1)

เฮ้ย!

ธาม (พ.อ 1)

ไอตันกล้า!

ต้นกล้า (น.อ)

…….

ธาม (พ.อ 1)

ไอต้นกล้า!!!!!!!

ต้นกล้า (น.อ)

…(ตกใจ)

ต้นกล้า (น.อ)

ครับ..

ธาม (พ.อ 1)

เมื่อไหร่มึงจะขึ้นรถว่ะ!

ธาม (พ.อ 1)

ยืนเอ๋ออยู่ได้!

ต้นกล้า (น.อ)

ครับๆ😔

ต้นกล้าเป็นคนแพ้คำพูดจากคนอื่นง่ายนะค่ะ

พอถึงห้าง

ธาม (พ.อ 1)

ไอต้นกล้า!

ธาม (พ.อ 1)

มึงตื่นดิ

ธาม (พ.อ 1)

ไอต้นกล้า!!

ต้นกล้า (น.อ)

ครับ(สดุ้ง..)

ธาม (พ.อ 1)

ถึงห้างแล้วเนี้ย!

ต้นกล้า (น.อ)

ครับ

ธาม (พ.อ 1)

วันๆนึงมึงจะพูดแต่ครับๆๆรึไงห้ะ!

ต้นกล้า (น.อ)

😔

ตัด