บันไดแห่งความรัก ป่วย

รัก:นายเอก

ฮัดชิ้ว.จาม

บัน:พระเอก

เห้ย!คุณมานั่งทำไมที่กองขยะ.กางร่มให้รัก

รัก:นายเอก

ผม..หนาว

บัน:พระเอก

ค่อยๆลุกนะคุณ.ประคองรัก

รัก:นายเอก

.ลุกขึ้น

บัน:พระเอก

.เปิดประตูร้านคาเฟ่

ปล.รักนอนอยู่ข้างถังขยะหน้าร้านคาเฟ่

บัส:น้องพระเอก

พาใครมาอ่ะพี่บัน

บีม:น้องพระเอก

นั่นดิ

บีม:น้องพระเอก

ลูกค้าหรอทำไมต้องประคองด้วย

บัส:น้องพระเอก

สภาพอยากกับลูกหมาตกน้ำ

บัน:พระเอก

หุปปากแล้วมาช่วยกูก่อนมั้ย

บัน:พระเอก

กูเจอเขานั่งอยู่ที่กองขยะ

บัน:พระเอก

ฝนก็ตกหนักอีก

บัส:น้องพระเอก

หน้าแม่งคุ้นจังวะ

บัน:พระเอก

มาช่วยกูก่อน

บัส:น้องพระเอก

.ช่วยบันประคองรัก

บัส:น้องพระเอก

เอาไปไว้ไหนอ่ะพี่

บัน:พระเอก

ห้องนอนแขก

บัน:พระเอก

.วางรักลงบนเตียง

บัน:พระเอก

บัสเดี๋ยวมึงไปเอาของๆเขาที่อยู่หน้าร้านเข้ามาหน่อย

บัส:น้องพระเอก

เออๆใช้หยั่งกะทาส

บัน:พระเอก

บ่นๆ

บัส:น้องพระเอก

.เดินออกไป

บัน:พระเอก

.เอามือวัดหน้าผากรัก

บัน:พระเอก

เชี่ย

บัน:พระเอก

ตัวร้อนจี๋เลย

บัน:พระเอก

.เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้รัก

รัก:นายเอก

อื้ออ

บัน:พระเอก

(เสียงแบบนี้)

บัน:พระเอก

(น่ารักว่ะ)

บัน:พระเอก

อยู่นิ่งๆดิ

บัน:พระเอก

.เช็ดตัว

รัก:นายเอก

พี่ผมหนาว

บัน:พระเอก

เออๆ

บัน:พระเอก

รอกูก่อนละกันเดี๋ยวไปหาที่เจลลดไข้มาให้

บัน:พระเอก

.เดินออกไป+เดินลงบันได

บัน:พระเอก

ไอบีม

บีม:น้องพระเอก

ว่า

บัน:พระเอก

เจลลดไข้อยู่ไหนวะ

บีม:น้องพระเอก

ตู้เสื้อผ้ามั้ง

บัน:พระเอก

เอาดีๆ

บัส:น้องพระเอก

ก็ต้องอยู่ในตู้เย็นดิพี่โง่หรือพี่โง่เนี่ย

บัน:พระเอก

.เปิดตู้เย็น+หยิบเจลลดไข้

บัน:พระเอก

ฝากไว้ก่อนนะมึงเดี๋ยวกูจะมาเคลียร์

บัน:พระเอก

.รีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง

รัก:นายเอก

หนาววว

บัน:พระเอก

.แปะแผ่นลดไข้ให้รัก

บัน:พระเอก

.ห่มผ้าให้รัก

บัน:พระเอก

.เดินออกจากห้องไป

บัส:น้องพระเอก

พี่ว่าป่ะ

บัส:น้องพระเอก

ว่าหน้ามันอ่ะคุ้นๆ

บัน:พระเอก

ก็ไอรักไง

บัส:น้องพระเอก

ห๊ะ!

บัส:น้องพระเอก

บ้ารึเปล่าพี่

บัส:น้องพระเอก

ไอรักมันรวยจะตายแถมอีกอย่างมันไปอยู่นิวซีแลนด์แล้ว

บัน:พระเอก

มึงไม่คิดหรอวะ

บัน:พระเอก

ว่าบางทีมันอาจจะกลับมาแล้วก็ได้นะ

บีม:น้องพระเอก

ก็ถูกของพี่บัน

บัน:พระเอก

แล้วมึงบอกมีส่งงานอาจารย์ปันไม่ใช่รึไง

บัน:พระเอก

ที่ให้วาดรูปไปโชว์ในงานอ่ะ

บัส:น้องพระเอก

เออว่ะ

บัส:น้องพระเอก

ลืมไปว่าอยู่ศิลปกรรม

บัน:พระเอก

รีบไปทำได้แล้วมึง

บีม:น้องพระเอก

มีลูกค้ามาอ่ะพี่

บัน:พระเอก

เออปล่อยไปเพื่อนกูเอง

บัน:พระเอก

รีบทำนะน้องชาย.ตบไหล่บัส

บัน:พระเอก

.ลุกไปหาเพื่อนตัวเอง

เรน:พี่นายเอก

มึง

บัน:พระเอก

อ่าวคุณหมอสายฝน

บัน:พระเอก

ไม่ได้ไปเป็นหมออาสากับน้องขนมหรอครับ

เรน:พี่นายเอก

ไอเรย์อ่ะหรอกูไม่ได้ไป

เรน:พี่นายเอก

ถึงจะทำงานที่เดียวกันแต่กูก็ไม่ไปกับมันหรอกนะ

บัน:พระเอก

แล้วมึงเอาอะไรมั้ย

เรน:พี่นายเอก

เหมือนเดิม

บัน:พระเอก

คาปูชิโน่เย็น1ที่

บีม:น้องพระเอก

รับทราบค่ะ

บัน:พระเอก

มึง

บัน:พระเอก

กูถามไรหน่อยดิ

เรน:พี่นายเอก

ว่า

บัน:พระเอก

ไอรักกลับมาจากนิวซีแลนด์รึยังวะ

เรน:พี่นายเอก

เห็นว่ากลับมาแล้วนะ

เรน:พี่นายเอก

แต่กูยังไม่เจอมันเลย

เรน:พี่นายเอก

ถามทำไมอ่ะมึง

บัน:พระเอก

คือวันนี้กูเจอคนที่หน้าเหมือนไอรัก

บัน:พระเอก

นั่งตากฝนอยู่ที่กองขยะเว้ย

เรน:พี่นายเอก

น้องกูไม่จนขนาดนั้น

บัน:พระเอก

ตอนนี้คนหน้าเหมือนรักอยู่บนห้อง

เรน:พี่นายเอก

บ้าละมึง

เรน:พี่นายเอก

น้องกูอยู่สุขสบายจะตาย

เรน:พี่นายเอก

แค่หน้าคล้ายๆเฉยๆแหละ

บัน:พระเอก

คงงั้นว่ะ

บีม:น้องพระเอก

คาปูชิโน่เย็นมาแล้วค่า

เรน:พี่นายเอก

(ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยว่ะ)

บัน:พระเอก

แล้วออกมาแบบนี้มึงไม่มีเคสรึ

เรน:พี่นายเอก

ก็เอออ่ะดิ

เรน:พี่นายเอก

วันนี้กูอยู่เวร

บัน:พระเอก

แล้วเรียนต่อเฉพาะป่ะเนี่ย

เรน:พี่นายเอก

เรียนต่อดิ

บัน:พระเอก

ให้กูเป็นคนไข้คนแรกให้มึงได้ป่ะ

เรน:พี่นายเอก

ถ้ากูเป็นหมอชันสูตรละ

บัน:พระเอก

ไม่เอาละ

เรน:พี่นายเอก

กูไปทำงานละนะเจอกันมึง

บัน:พระเอก

เออๆ

เรน:พี่นายเอก

มาเป็นคนไข้ให้กูได้นะ

บัน:พระเอก

พ่อมึง

พี่คะนมเย็นปั่น1แก้วค่ะ

บัน:พระเอก

ได้ครั-.อ้าปากค้าง

นักเขียน

ใครกันนะทำให้บันถึงกับต้องอ้าปากค้าง

นักเขียน

จะเป็นคนที่บันแอบชอบหรือว่าเขาแอบชอบบันนะ

นักเขียน

จะเป็นใครกันน้าา

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ