แด่เธอผู้จากไป แด่เธอผู้จากไป [5]

. .

เช้าวันต่อมา

ณ เวลา 09:43

𝚕

...

𝚕

/ทำไมถึงได้มานอนด้วยกันเนี่ย?/

เธอยืนกอดอกอยู่ข้างๆเตียง มองภาพสิ่งที่ตนเห็น พีมุดอกเค นอนกอดกันเช่นนั้น

𝚕

เห้อ

เธอถอนหายใจเบาๆก่อนที่จะปลุกเค เธอเขย่าเบาๆเรียกชื่อซ้ำๆ

𝚕

เค

𝚕

เค

𝚔

อืม

เค งัวเงียตื่นขึ้นมามองไปที่เอว

𝚔

มีอะไรหรอ

𝚕

ทำไมตาแก่นี้มานอนด้วยเนี่ย

เค มองไปที่พี ก่อนที่จะพูดตอบกลับ

𝚔

เขาฝันร้ายนะ

𝚔

เลยปลอบ

𝚕

ฝันร้าย?

𝚕

อีกแล้ว

𝚔

𝚃

เสียงดังกันจริง

พี พึมพำออกมาก่อนที่จะนอนกอดเคต้อง

𝚕

ตาบ้า!

เอวหยิกไปที่หูข้างขวา

𝚃

โอ้ย!ๆๆๆ

𝚃

อะไรเนี่ย!

พีลุกขึ้น ตะโกนด้วยความเจ็บปวด

𝚕

ตื่นได้แล้ว

𝚕

ทำไมมานอนกับเคอีกแล้วห๊ะ?

𝚃

...

𝚃

พ่อฝันร้าย

𝚕

มาหาหนูสิ!

เอวต่อว่าผู้เป็นพ่อ พีนั้นได้แต่ฟังแต่ก็ไม่ทำตามอยู่ดี

𝚃

ไปกินข้าวกัน

𝚔

ครับ

𝚕

เมินฉันรึ!!

𝚔

เธอก็มากินด้วยสิ

𝚔

อย่าเอาแต่บ่นเลย

𝚕

ฉันบ่นหรอ!?

𝚕

ฉันกำลังปกป้องนายอยู่นะ

𝚔

ฉันไม่เป็นไร

𝚔

ฉันเป็นคนเริ่มก่อนด้วย

𝚕

ห๊า

เธออุทานออกมาอย่างตกใจ เธอหันไปมองผู้เป็นพ่อ พ่อของเธอไม่สูบบุหรี่ทำให้เธอนั้นยิ่งแปลกใจ

𝚕

พ่อไม่สูบบุหรี่แล้วหรอ

𝚃

ไม่แหละ

𝚕

ทำไหมอ่ะ

𝚃

เริ่มส่วนตัวสิ

𝚃

ลูกยังเลืกได้เลย

𝚕

ก็นั้น...ชิ

𝚕

ก็ได้

𝚕

ไม่ถามแล้ว!?

เธอเดินออกไปพร้อมปิดประตูดังสนั่น

𝚃

ขอโทษนิสัยเธอด้วย

𝚔

ครับ

𝚔

ผมชินแล้วไม่ต้องขอโทษหรอก

𝚃

งั้นหรอ

𝚃

แล้วไป

พี เปิดออกจากห้องทันทีที่หมดคำสนทนา

𝚔

...

𝚔

/แย่จริง/

𝚔

/ฉันคงต้องรีบกลับบ้าน/

𝚔

/แม่คงเป็น...ห่วง/

เค หันซ้ายหันขวา หยิบเสื้อผ้าใส่กระเป๋าก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปทันที

. .

บ้าน

ก๊อกๆๆ

เสียงเคาะประตูห้องอยู่หน้าบ้าน ชายปริศนาเปิดประตูให้

𝚔

แม...แกเป็นใคร!

เคตะโกนถามสุดเสียง เขาเริ่มกระวนกระวายสีหน้าหวาดกลัว

ว้าวๆๆ

คิดว่าใคร

ลูกเจ้าของคนเก่านี้เอง

มีอะไร

𝚔

แม่ผมไปไหน

อุบ..555

แม่แกทิ้งมึงไปแล้วเว้ย

𝚔

ห๊า?

𝚔

แม่รักผมจะตาย

รักแม่มึงหรอ

ทำร้ายร่างกายลูกเนี่ยนะ

นี้จะบอกอะไรให้นะ

ชายปริศนาเดินเข้ามาใกล้กระซิบข้างๆหู

(แกมันก็แค่ขยะชั้นต่ำ)

(เขาไม่ได้รักมึงด้วยซ้ำ)

ชายปริศนาดึงตัวกลับยิ้มแสยะตื่นเต้น

𝚔

/ปะ..เป็นไปไม่ได้/

ว่าไง

จะเข้าไหมแหละ..หืมมม

𝚔

/ต้องรีบหนี/

เค ตั้งท่าเตรียมวิ่งแต่ชายปริศนาจับทุ่มไว้ทัน

ไปไหนจ๊ะ

𝚔

!!!

เค ตกใจเป็นอย่างมากสีหน้าสิ้นหวัง

𝚔

/ใครก็ได้!..ช่วยด้วย!!/

. .

บ้าน[เอว]

𝚕

รู้สึกว่าเราจะต้องเสียใจที่หลัง

เธอนั่งจับข้อมือของตนเองก้มหน้าก้มตาจดจ่อ ก่อนที่จะมีเสียงแทรก

𝚃

อะไร

𝚃

พูดอะไรออกมาเนี่ย

𝚕

จริงๆนะ!

เธอหันมาพูดกับพ่อที่นั่งฝั่งตรงข้าม

𝚕

ความรู้สึกกระวนกระวายเหมือนคนรักกำลังจะตาย

𝚃

คิดไปเองแหละ

พี นั้งอ่านหนังสือจิบกาแฟอย่างสบายใจ

𝚕

/รู้สึกไม่ดีเลย/

. .

บ้าน[เค]

ห้องใต้ดิน

ใต้ดินของบ้านจะกลับพวกอุปกรณ์เครื่องใช้ต่างไป มีห้องๆหนึ่งที่แปลกกว่าเพื่อนมันดันแปลงเหมือนคุกใต้ดิน ชายปริศนาโยน เค เข้าไปในนั้นก่อนที่จะล็อก

𝚔

ปล่อยนะ!!

ชายปริศนาคนนี้ ใส่เชือกมัดข้อมือและข้อเท้า ไว้แน่นจนไม่สามารถขยับได้ ตกเว้นปากที่สามารถพูดคุยกับฝ่ายตรงข้ามได้อย่างอิสระ

𝚔

ปล่อยฉันนะ!

ใครจะไปปล่อยแหละ

อยู่ในนี้สักพักเถอะ

𝚔

ไม่!

𝚔

ไม่!!!

ชายปริศนาลุกออกมาตรงนั้น เสียงฝือเท้าไหลขึ้น ไกลขึ้นจนไม่ได้ยินเสียง

𝚔

/แม่งเอ๋ย/

𝚔

/ชีวิต/

𝚔

...

𝚔

เขาตรงมาช่วยเราแน่!

𝚔

เราต้องรอ

เค เชื่อมั่นในคำอธิษฐานนี้อย่างมาก เขาเฝ้ารอเวลาแม้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นเขาก็จะรอ

. .

บ้าน[เอว]

ณ เวลา 12:11

𝚕

เออพ่อ

𝚕

ไอเคไปไหน

𝚕

ไม่ลงมาสักที่

𝚕

รอนานแล้วเนี่ย

𝚃

นั้นสิ

𝚃

นอนหลับต่อหรอ

𝚕

ไม่รู้สิ

𝚕

ไปดูไหม

𝚃

อืม

𝚕

หนูไปเอง

เธอ ลุกขึ้นออกตรงนั้น ใช้ขาซ้ายก้าวก่อนที่จะตามด้วยขาขวา เธอเหงื่อไหลที่แก้มเล็กน้อยก่อนที่เธอจะจับราวบันไดขึ้นไปอย่างวิตก

. .

แก๊ก

𝚕

เค

𝚕

ตื่นได้...แล้ว

เธอตกตะลึงจนเธอกรี๊ดลั้นบ้าน

𝚃

พี รีบขึ้นบันไดทันที

𝚃

อะไรๆๆ

𝚕

เค..เค

𝚕

เขาหาไป

𝚃

ห๊า

ทั้งสองตกอยู่ในความกังวล ทั้งสองเดินหาช่วยกันเรียกชื่อแล้วเรียกชื่ออีก

𝚕

พ่อหนูว่า

𝚃

จริงชั่ว

𝚕

เขาคงกลับไปที่บ้านแน่

𝚃

แจ้งตำรวจก่อนเลย

𝚕

ได้

เธอกดหมายเลขโทรศัพท์ ตำรวจรับสายเธอ เอวพูดอย่างสั่นกลัวจนไม่สามารถพูดต่อได้

𝚃

พ่อพูดเอง

เอว ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เธอรับร้อนเป็นพิเศษ

𝚕

พ่อ

𝚕

หนูไปก่อนนะ

𝚃

ห๊า

𝚃

ฉันไปด้วย

-ขอหมายเลขบ้ายครับ-

𝚃

-167-

-ได้ครับผมส่งกำลังเสริมแล้วไปถึงอีก 2 น.-

𝚃

-ครับ-

ตุ๊ด

เสียงว่างสาย พ่อทิ้งโทรศัพท์ หยิบเสื้อสูท วิ่งไปที่รถหรูของตน เอววิ่งตามมาติดๆ ทั้งสองขึ้นรถก่อนที่จะขับ 100 ต่อมาย

. .

จบ ตอนที่ 5

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ