นี่ลุงเอาจริงสินะเนี่ย..."เคเคท
ไง! มากันแล้วเหรอ!"วิ่งมาหา"บาร์เร็ตต์
ไงเคเตรียมอะไรมามั้งเอ่ย~"บาร์เร็ตต์
สิ่งของสำหรับเอาชีวิตรอดแล้วน้าล่ะเอาอะไรมา?"เคเคท
น้าน่ะเหรอ? ไม่ได้เอาอะไรมาเลย เพราะทุกอย่างมันอยู่..."บาร์เร็ตต์
"จู่ก็มีลมพัดพุ่มพับและมีเงาขนาดใหญ่บนพื้น"
(เงาและลมงั้นเหรอ? งั้นมันคือ!?)"รีบเงยหน้ามองขึ้นไป"เคเคท
เครื่องบิน...อย่าบอกนะว่าจะนั่งเครื่องบินข้ามทวีปไปทวีปเอเชียอ่ะนะ!?"ชี้เครื่องบิน"เคเคท
ตัวประกันกำลังรออยู่ไม่ใช่รึไงน่ะ จะใช้เครื่องบินนี่จริงๆรึไง?"เคเคท
เดี๋ยวขึ้นไปรู้เอง เอาล่ะปีนขึ้นไปได้แล้วเค"อุ้มให้เกาะปีนบันไดขึ้นไปบนเครื่องบิน"สเวน
(คงไม่ใช่ลำนี้จริงๆหรอกน่า แค่เอาลำนี้ไปส่งสนามบินลอนดอนและขึ้นเครื่องบินไปปากีสถานสินะต้องเป็นแบบนั้นแน่นอน!)"ปีนบันไดขึ้นไป"เคเคท
"ณ คนด้านล่างที่ยืนมองอยู่บนพื้น"
สเวนนายให้เคปีนขึ้นไปคนเดียวแบบนั้นเดี๋ยวตกลงมาตายทำไง!?"บาร์เร็ตต์
เจ้าเคมันไม่ตกลงมาหรอกเชื่อฉัน ฉันเป็นคนรู้จักเจ้าเคเคทมากว่าใครเพราะฉันเป็นคนเลี้ยง"สเวน
เอาเถอะฉันขอตามประกบด้วยถ้าตกลงมาจะได้รับทัน"ปีนบันไดตามไป"บาร์เร็ตต์
"ณ ด้านเคเคทที่ปีนบันได"
อีกนิดเดียวเท่านั้นก็จะถึงแล้ว!"ปีนบันไดขึ้นไป"เคเคท
"และไม่นานนักก็มีคนโผล่หน้าออกมา"
เคจัง! โถ่ๆคุณหัวหน้าให้เด็กตัวเล็กๆปีนขึ้นมาคนเดียวได้ไงเนี่ย"ซาโตะ
มานี่มะเดี๋ยวน้าซาโตะคนนี้ช่วยเอง!"ก้มตัวลงมาเพื่ออุ้มเคเคทขึ้นบนเครื่องบิน"ซาโตะ
จะขอบคุณมากเลยน้าซาโตะ เมื่อกี้เกือบหมดแรงแล้ว"หายใจเหนื่อยหอบ"เคเคท
เก่งจังเลยนะตัวแค่นี้เนี่ย"วางเคเคทลงและย่อตัวลูบหัว"ซาโตะ
ไง! เคเคท! ชังเป็นเด็กที่แข็งแกร่งจริงๆเลยนะ!"ชาลส์
ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า"เอามือล้วงกระเป๋ากางเกงตัวเองสองข้าง"เคเคท
เอาล่ะมากันครบแล้วเดินทางไปลอนดอนได้"สเวน
ฉันปิดประตูเรียบร้อยแล้วออกเดินทางได้เลย!"บาร์เร็ตต์
นายให้หนูเคเขาปีนขึ้นมาคนเดียวเองสินะ"บุช
ฉันไม่วางต้องถือกระเป๋าให้ด้วยเลยให้ปีนไป ถ้าตกขึ้นมาฉันรับมันอยู่แล้ว"สเวน
คราวหน้าคราวหลังหรือคราวไหนๆไม่ขอปีนอีกแล้ว"เคเคท
(เกือบตกไปตายเกิดใหม่อีกรอบแล้วไหมล่ะ!?)"เคเคท
มาครบกันแล้วผมจะบอกนะครับ ว่าเราจะเดินทางจากนี้ไปลอนดอนขึ้นเครื่องบินที่รอสนามบินอยู่
จากนี้ไปลอนดอน2ชั่วโมงและจากลอนดอนไป
ปากีสถาน11ชั่วโมงได้ ใช้เวลาเดินทางต่อเนื่องไม่เกินวันพรุ่งแน่นอน"บีธาส
(ไม่น่าเชื่อเราเดาถูกได้ไงว่ะเนี่ย!? เราหน้าไปซื้อหวยแฮะเพื่อจะถูก)"เคเคท
แล้วสถานการณ์ด้านผู้ก่อการร้ายกับตัวประกันเป็นไงบ้าง?"สเวน
ตอนนี้ยังไม่มีใครบาดเจ็บมากและยังไม่มีใครตายแต่พวกเขาอดอาหารน้ำมาได้เกือบ
อาทิตย์แล้วครับ จากรายงานที่นั่น"บีธาส
พอไปถึงบอกที่นั้นเตรียมการจัดสรรหาอาหารไว้ตอนที่ช่วยตัวประกันสำเร็จด้วยล่ะ"สเวน
รับทราบครับ"บีธาส
(สุดยอดวิธีจัดการนี่มันมือโปรที่จริงก็เป็นมือโปรอยู่แล้วไม่ใช่เรอะ แค่เรายังไม่รู้ล่ะนะ)"เคเคท
เป็นไงบ้างพึ่งเคยขึ้นเครื่องบินครั้งแรกใช่ไหม?"พูดเป็นภาษาไทย"บุช
อืมใช่หนูพึ่งเคยขึ้นเครื่องบินเป็นครั้งแรกเจอเหตุการณ์ทุกอย่างเป็นครั้งแรกหมดเลย"พูดเป็นภาษาไทย"เคเคท
คิดว่าเป็นประสบการณ์ในชีวิตก็แล้วกันเนอะหนูเค"พูดเป็นภาษาไทย"บุช
คิดแบบนั้นก็ดีเหมือนกันเป็นประสบการณ์สินะ"พูดภาษาไทย"เคเคท
เดี๋ยวลุงต้องไปประชุมกันก่อนหนูจะนอนหรือนั่งเล่นคนเดียวไปก่อนนะ"ลุงเดินไปข้างหน้า"บุช
(ตอนขึ้นมาลืมความตื่นเต้นที่ได้นั่งเครื่องบินครั้งแรกไปซะงั้น คิดแต่เรื่องผู้ก่อการร้ายจนลืมความรู้สึกอื่นๆไป)"เคเคท
(เอาเถอะมาคิดเรื่องอื่นดีว่า เอาเป็นเรื่องที่เราอยู่ในยุคช่วงยุค90 ประเทศอังกฤษอเมริกาญี่ปุ่นไทย
ก็อยู่ช่วงยุค90เหมือนกัน ทีแรกนึกว่าอยู่ในยุคที่มีเชอร์ล็อกโฮล์มส์อยู่เพราะว่าอยู่ในอังกฤษ แต่พอเห็นปฎิทินก็รู้ว่าไม่ได้อยู่ในยุคนั้น)"เคเคท
(โลกนี้ก็คงเป็นโลกธรรมดาปกติ ไม่ใช่โลกแบบแฟนตาซีมีเวทมนตร์มีจอมมารผู้กล้า หรือเป็นโลกหนังหนังสืออนิเมะมังงะนิยายก็ไม่ใช่)"เคเคท
(เพราะข้อมูลในสมองที่เรารู้จำได้เหมือนโลกก่อนแบบเป๊ะๆ ประวัติศาสตร์ต่างๆเหมือนกันเป๊ะ
เหมือนกับเรามาโลกคู่ขนานเลยไม่สิเป็นเรามาอยู่ในโลกคู่ขนาน)"เคเคท
(ดีจริงที่ไม่ได้อยู่โลกแบบนั้น ถ้าอยู่โลกแบบนั้นที่เรารู้จักล่ะก็เราคงต้องหาทางช่วยตัวละครในเรื่องล่ะนะ)"เคเคท
นี่ๆเคจังมาเล่นเกมกับน้าไหม?"ซาโตะ
เกม? เกมอะไรเหรอ?"เคเคท
นั้นสินะเกมอะไรดีนะ? ขอแป๊บนึงนะ"ก้มหน้าครุ่นคิด"ซาโตะ
อ่ะน้ามีเกมบอยอยู่เรามาเล่นเกมในนี้แข่งกันก็แล้วกัน"หยิบออกมาจากกระเป๋ากางเกง"ซาโตะ
อีกแล้วนะเอาสิ่งไม่จำเป็นมาอยู่เลยนะนายเนี่ย"บีธาส
ไม่ผมคนเดียวสักหน่อยคุณบาร์เร็ตต์เขายังเอาเหล้าขึ้นมากินเลยนะครับ"ชี้ไปทางบาร์เร็ตต์"ซาโตะ
คุณก็ด้วยช่วยจริงจังเพิ่มสักหน่อยก็น่าจะดีนะครับ"บีธาส
เอาน่าๆนิดหน่อยเองน่ะนะ"บาร์เร็ตต์
ส่วนคุณก็เลิกสูบบุหรี่ในนี้สักทีเถอะครับ"หันหน้าไปทางสเวน"บีธาส
อ่าโทษทีๆ"ดับบุหรี่"สเวน
งั้นมาเล่นเกมกันเถอะเนอะ เดี๋ยวเลือกเกมมาแข่งกันเล่นเนอะ"กดเกมหาเกมเล่น"ซาโตะ
(จะได้เล่นเกมอะไรเน้อ?)"เคเคท
"หลังจากที่เล่นเก่มแข่งกับฮิเดโอะ ซาโตะ
ชนะไป20ครั้งแพ้7ครั้งเสมอ3ครั้ง แล้วเครื่องบินก็บินมาถึงสนามบินลอนดอล ทุกคนไม่รอช้าเตรียมหยิบสิ่งของของตัวเองไปขึ้นเครื่องบินอีกลำที่พร้อมจะบินไป ทุกคนเข้ามาในเครื่องบินลำใหม่ก็ประชุมวางแผนต่อกันอีก และก็แยกย้ายไปนั่งที่ตัวเองแบบพักผ่อน เคเคทนั่งกับสเวน
ซาโตะนั่งกับชาลส์ บีธาสนั่งกับบาร์เร็ตต์ ลุงบุชนั่งคนเดียว"
"พอผ่านไปได้สัก5ชั่วโมง บีธาสลุกขึ้นมาถามว่ามีใครหิวไหมจะนำอาหารมาให้ สรุปหิวกันทุกคนเลยนำอาหารมาให้ทุกคนกินบนเครื่องบิน
เป็นอาหารชุดสำเร็จรูปที่พึ่งอุ่นมา ทุกคนก็กินอาหารเสร็จและนอนกัน เมื่อมาตอน8โมงถึง
สนามบินลอนดอล10โมงและผ่านมาอีก5ชั่วโมงที่กินอาหารเสร็จก็3โมงเย็นแล้ว ตอนนี้อีก6ชั่วโมงจะถึงปากีสถานตอนเวลา3ทุ่ม ทุกๆคนรวมถึงเคเคทก็นอนหลับกันหมด จากนั้นผ่านไป6ชั่วโมงก็ถึงสนามบินปากีสถาน ทุกคนลงจากเครื่องบินขนสำภาระขึ้นรถไป"
ตอนนี้เราห่างจากเป้าหมายในการช่วยไม่ถึง50กิโลครับ นั่งรถไปอีก1ชั่วโมงก็ถึง
เพราะงั้นทุกคนเตรียมตัวกันตอนนี้ได้เลย"บีธาส
เราอยู่ทวีปยุโรปให้มาปฎิบัติภารกิจข้ามทวีปแบบนี้
ทำไมไม่ให้ประเทศใกล้เคียงช่วยล่ะเนี่ย"กำลังใส่ชุดเกราะ"ซาโตะ
นั้นสินะครับผมก็คิดเหมือนกัน"กำลังชุดเหมือนกัน"ชาลส์
อัฟกานิสถานและอิหร่านไม่มีกำลังพลมากพอที่จะมาช่วยได้น่ะสิ ส่วนอินเดียก็ไม่คิดส่งคนมาช่วยคนในปากีสถานแน่นอน"สเวน
ประเทศไทยก็มีคนสามารถมาทำได้มาไม่ได้ พวกระดับสูงที่นั้นสั่งห้ามไป"บุช
เพราะงั้นภารกิจนี้เรามาตกอยู่ที่หน่วยเราสินะครับ"ซาโตะ
เตรียมเช็คอาวุธกันด้วยนะครับ เครื่องสื่อสารก็ด้วย"บีธาส
"ทุกคนก็สวมชุดเกราะใส่หมวกเช็คอาวุธ
วิทยุสื่อสารเรียบร้อยไม่มีอะไรพังเสียหาย"
ผมได้ข้อมูลมาแล้วว่าในตอนกลางคืนพวกมันส่วนมากจะหลับกัน มีคนคุ้มกันน้อย"บีธาส
(นั้นคือจังหวะที่จะบุกไปช่วยสินะ)"เคเคท
พวกเราต้องบุกไปโคล่ะทิศใช่ไหมล่ะ?"บาร์เร็ตต์
ครับ คุณสเวนไปทิศเหนือ คุณบุชกับชาลส์
ไปทิศใต้ ซาโตะไปกับคุณบาร์เร็ตต์ตะวันออกนะครับ ส่วนผมจะคอยบินโดรนค่อยบอกให้อีกที"บีธาส
(นี่คือการปฎิบัติภารกิจแบบในหนังของจริง!)"เคเคท
ส่วนเคก็คอยนั่งเฝ้าของต่างๆอยู่กับผม"บีธาส
แล้วก็คอยช่วยดูรอบๆตัวด้วยจะได้ไม่มีใครสุ้มโจมตี"หันไปบอกเคเคท"บีธาส
(ภารกิจอันยิ่งใหญ่เลยนี่น่า!!?)"เคเคท
เข้าใจตามนั้นนะเค?"สเวน
โอ้ว! รับทราบ!"ทำท่าเคารพแบบทหาร"เคเคท
ถึงแล้วครับปฎิบัติการช่วยเหลือได้ !"บีธาส
"สเวน บุช บาร์เร็ตต์ ชาลส์ ซาโตะ ทั้ง5คนก็เปอดประตูลงจากลงวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว"
ส่วนเธอมาช่วยเอาโดรนออกไปไว้ข้างนอกหน่อย"ยื่นโดรนให้"บีธาส
"รับโดรนมาออกไปวางบนพื้นข้างนอกรถและเดินกลับมาในรถ"เคเคท
ปีนขึ้นไปบนหลังคารถ เอากล้องไปส่องดูรอบๆ
ถ้าเจออะไรผิดปกติรีบมาบอกเข้าใจใช่ไหม
เคเคท มิเตอร์"บีธาส
เข้าใจแล้ว!"หยิบกล้อง2อันไปและออกนอกรถมาปีนบันไดข้างรถและขึ้นมานั่ง"เคเคท
ภารกิจที่เราได้รับมอบหมายต้องทำมันให้ดี"หยิบกล้องออกมาส่องไปข้างหน้า"เคเคท
"ณ ด้านคนที่ปฎิบัติการอยู่"
บีธาสบอกมาว่าข้างหน้าฉันมีคนอยู่กี่คน"กระซิบใส่เครื่องสื่อสาร"สเวน
มีอยู่คนเดียวครับไปจัดการได้เลย เดี๋ยวผมจะไปดูอีกฝั่งนึง"โดรนและเสียงของบีธาส"🕹️
โอเค"เดินไปข้างหน้าช้าๆก่อนจะยกปืนขึ้นฟาด"สเวน
ทางนี้โล่งเสร็จไปหนึ่งแล้วทราบแล้วเปลี่ยน"พูดดับวิทยุสื่อที่ติดกับหู"สเวน
"ณ ด้านบาร์เร็ตต์กับชาลส์"
ไปจัดการเลยไหมครับ?"ชาลส์
รอให้เจ้าบีธาสบอกมาก่อนว่ามีคนกี่คนน่ะ"บาร์เร็ตต์
คุณบาร์ข้างคุณมี1 ซ้ายมุมบ้าน1 และมุมขวาอีก1"🕹️
รับทราบ งั้นเราไปกันเถอะ"เดินย่องไปข้างหน้า"บาร์เร็ตต์
"เดินย่องตามไป"ชาลส์
"ณ ด้านลุงบุชและซาโตะ"
ซานนายไปซ้ายฉันไปขวา"กระชับปืนในมือแน่น"บุช
ครับผม"เดินนำหน้าไปทางซ้าย"ซาโตะ
"เดินตามไปแยกทางขวา"บุช
"กลับมาด้าน บีธาส"
ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี การป้องกันหลอมมากเลย
พวกมันก็ไม่เท่าไหร่ แต่มันก็แปลกๆอยู่ดี"บีธาส
"ด้านเคเคท"
(ไม่อะไรผิดปกติเลย ไม่มีการเคลื่อนไหวของสิ่งมีชีวิตสักกะนิด)"ส่องกล้องอินฟาเรดไปมารอบๆ"เคเคท
(จะว่าไปทำไมการป้องกันน้อยจัง เวลาแบบนี้ต้องแน่นหนาไว้สิ เพื่อจะได้หลบหนีไปหากลุ่มมาเฟียได้น่ะ มันแปลกๆนะเนี่ย)"เคเคท
ชังเถอะ มันคงไม่มีอะไรเซอร์แบบในหนังหรอกน่า"สองกล้องไปรอบๆต่อไป"เคเคท
"ณ ด้านทุกคนที่ปฎิบัติการอยู่"
ก้มหมอบลงกับพื้นซะ! ขัดคืนไปก็เท่านั้น! พวกของแกโดยจัดการและจับกุมหมดแล้ว!"เล็งปืนจ่อเอาไว้"สเวน
ทางนั้นเป็นไงบ้างฉันเจอตัวประกันและหัวหน้ามันแล้ว"คุยกับวิทยุสื่อสารที่หู"สเวน
ทางนี้ก็จัดการจับกุมช่วยตัวประกัน5คนได้แล้วเหมือนกันเปลี่ยน"เสียงบาร์เร็ตต์"🕹️
ทางนี้ฉันก็จัดการจับกุมได้เรียบร้อยแล้วเหมือนกันเปลี่ยน"เสียงลุงบุช"📻
บีธาสด้านบนไม่มีอะไรผิดปกติใช่ไหมเปลี่ยน"สเวน
ไม่มีอะไรผิดปกติทั้งสิน ผมได้ติดต่อหน่วยเสริมมาเพิ่มแล้ว เพราะงั้นนำตัวประกันและคนที่จับกุมได้มาที่ตั้งรถเราได้เลยเปลี่ยน"เสียงบีธาส"🕹️
ทุกคนได้ยินแล้วใช่ไหมทราบแล้วเปลี่ยน!"สเวน
รับทราบ!"เสียงทุกคนบอกผ่านวิทยุสื่อสาร"📻
میں یہاں کی مدد کے لیے ہوں۔ تو میری پیروی کریں
*ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยเหลือทุกคน ดังนั้นตามฉันมา*"พูดเป็นภาษาอูรดูและทำท่าทางให้เดินตามมา"สเวน
"ตัวประกันที่ได้ยินแบบนั้นก็เดินตามไป ส่วนสเวนเดินเอากุญแจมือมาใส่หัวหน้าที่มันหมอบอยู่กับพื้นอยู่ ให้มันเดินไปข้างหน้า และแล้วทุกคนก็มารวมตัวกันที่มีรถจอดรออยู่ ทั้งตัวประกันผู้ก่อการร้ายทั้งหมดก็ถูกจับแยกเอาไว้ในรถที่ไว้สำหรับขังโดยเฉพาะ ตัวประกันมีทั้งหมด12คนไม่สิ13คน ตอนนี้กำลังรอรถมารับตัวประกันกลับเข้าเมืองและส่งผู้ก่อการร้ายเข้าคุก"
เหมือนจะไม่มีใครบาดเจ็บจริงๆสินะ มีแต่อดข้าวอดน้ำสินะ?"เคเคท
งาย~เคจัง กลัวรึเปล่าที่พวกน้าๆไม่อยู่ด้วย อยู่กับแต่คุณบีธาสน่ะ~"ซาโตะ
กลัว? ก็ไม่นะ"เคเคท
เคจังไม่กลัวผีงั้นเหรอ แบบผีหัวขาดตาถลนน่ะ"ทำเสียงน่ากลัวทำท่าทางประกอบด้วย"ซาโตะ
แค่ผีทำให้เจ้าเคมันกลัวไม่ได้หรอก ไม่ใช่เด็กทั่วไปที่จะกลัวเรื่องพวกนี้หรอกนะ"หยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ"สเวน
เคเคทเนี่ยเป็นเด็กที่แข็งแกร่งมากๆเลยนะเนี่ย!"ชาลส์
ถ้าไม่กลัวผีแล้วกลัวอะไรงั้นเหรอไหนบอกมาสิว่ากลัวอะไร?"บาร์เร็ตต์
กลัวมนุษย์และก็ความตาย"เคเคท
ว่าแล้วคำตอบของเด็กคนนี้ยังเซอร์ไพรส์มากอย่างที่คิดเลยนะเธอเนี่ย"บาร์เร็ตต์
เป็นคำตอบที่แถบไม่เคยได้ยินจากปากเด็กคนไหนมาก่อน นอกจากเคเคท"บีธาส
ก็นะสิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือมนุษย์ด้วยกันเองนี่แหละ
แม้แต่ผีก็เทียบไม่ติด"เคเคท
เดี๋ยวฉันจะทำอาหารรอสักหน่อย ทุกคนไปช่วยยกและช่วยทำกันด้วยล่ะ ส่วนเธอเคเคทรอกินในรถไปนะ"บีธาส
โห้ ผมต้องช่วยด้วยงั้นเหรอ ผมเดินมาใกล้มากเลยนะว่าจะมาถึงนี่ได้"ซาโตะ
แต่เคเคทเด็กคนนั้นนั่งตากลมเพื่อคอยระวังภัยให้ไม่ไปใน3ชั่วโมงเต็มๆ"บีธาส
งั้นก็ได้เห็นว่าเคจังอุสาลำบากเลยสินะ เดี๋ยวน้าคนนี้จะทำอาหารให้กินเอง!"หันหน้าและยกนิ้วโป้งให้"ซาโตะ
ใครกันแน่ที่ทำ? ฉันกับคุณบุชไม่ใช่รึไง?"บีธาส
นายไปช่วยยกของกับชาลส์คุณบาร์เร็ตต์แล้วคุณสเวนซะ"บีธาส
โถ่อดโชว์ฝีมือเลยอ่า~ ไว้คราวหลังน้าจะทำให้เคจังกินแน่นอน!"ซาโตะ
รีบสิวะ!"บีธาส
คร้าบๆไปแล้วคร้าบๆ"เดินออกไป"ซาโตะ
"ทุกคนก็เดินออกไปยกของทำอาหารเพื่อแจกจ่ายตัวประกัน ส่วนเคเคทนั่งรออยู่ในรถ"
ใกล้จะเที่ยงคืนแล้วสินะเนี่ยหมายถึงที่อังกฤษที่นี่หน้าจะ2ทุ่มสินะ"เคเคท
อยากรีบไประเทศไทยจังไม่เกาหลีญี่ปุ่นอเมริกาจีนอยากไปหลายๆประเทศเลยแฮะ"เคเคท
"แก๊ก แป๊ก เสียงเปิดประตูรถฝั่งคนครับเบาและปิดเบาๆ"
ใครเข้ามาในรถกันนะ? น้าบาร์เร็ตต์ลืมเหล้ารึเปล่านะ"ขึ้นเกาะเบาะไปดู"เคเคท
"ด้านคนที่เข้ามาในรถฝั่งคนขับ"
อย่างงี้ก็ดีเลย เป็นพวกโง่ที่ทิ้งกุญแจติดกับรถไว้สินะ"???
ถ้าขับรถนี้ไป—"???
ไปไหนงั้นเหรอ?"เคเคท
!?กะแก!?"หยิบเล็งเคเคท"???
ตัวประกันที่พวกลุงและน้าช่วยมาได้นิ...มาทำอะไรที่นี่เหรอ?"เคเคท
ถ้าแกตะโกนเรียกหรือร้องล่ะก็ฉันจะยิงแกซะ!"???
พูดและฟังภาษาอังกฤษออกด้วยสินะ เป็นคนอังกฤษสินะตาสีน้ำข้าวด้วยนี่น่า?"เคเคท
เพื่อให้ได้เข้ากลุ่มเวสเพอร์เรียให้ได้! จะมายอมโดนจับไม่ได้เด็ดขาด!"???
อ่ารู้แล้วๆ คุณคงแกล้งทำตัวเป็นตัวประกันเพื่อที่จะได้หลบหนี คนที่เป็นหัวหน้าตัวจริงก็คงเป็นคุณสินะ"เคเคท
เป็นเด็กแท้ๆแกรู้ได้ไง!?"???
หึถึงตัวจะเป็นเด็กสมองก็ยังคงเป็นผู้ใหญ่ชื่อของฉันก็คือเอโดงาวะ เคเคท ไงล่ะ!"ทำท่าทางประกอบด้วย"เคเคท
ไม่มีเวลาแล้วถ้าแกส่งเสียงออกไปเมื่อไหร่แกตายแน่!"หันมาสตาร์ทรถและเหยีบสุด"???
อึก!แอ่ก!"ตัวกระชากล้มลงไปจากแรงออกตัวของรถอย่างแรง"เคเคท
"ณ ด้านลุงๆและน้าๆ"
รถมันคับออกไปได้ไงน่ะ!?"ชี้รถที่คับออกไปด้วยความเร็ว"ซาโตะ
หรือว่าพวกมันแหกคุกออกมา!?"หันไปดูคนที่จับขังไว้ในรถ"สเวน
ก็อยู่ครบทุกคน...และตัวประกันล่ะอยู่ครบ13คนไหม!?"บีธาส
123..4..12 มะไม่ครบครับ!?"ชาลส์
คนที่ฉันจับมาไม่ใช่หัวหน้าแต่เป็นลูกน้องที่มันที่แกล้งเป็นหัวหน้าเรอะ!?"สเวน
เฮ้ยพวกแกรู้ไหมไอ้เวรนั้นมันจะหนีไปที่ไหน!"ตะโกนถามคนที่จับกุมไว้"สเวน
บอกมาซะดีๆ เพราะพวกฉันสามารถฆ่าพวกแกได้โดยไม่ผิดกฎหมายด้วย เพราะพวกเขาบอกมาว่าจับเป็นหรือตายมาก็ได้"บาร์เร็ตต์
ผะผม! ผมรู้! เขาชื่อ ไรเนอร์ อูเวอ น่ะผมเป็นลูกน้องเขาที่ตามมาจากเยอรมันครับ! ตอนนี้เขากำลังหนีไปที่ทางทะเลอาหรับน่ะครับ แต่นี่ไปที่ชายฝั่งGwadarน่ะ ผมรู้แค่นี้และบอกไปหมดแล้ว!
เพราะงั้นโปรดไว้ชีวิตผมด้วยเถอะครับ!"ตปก1
ห่างนี้เกือบร้อยโลเลยนะนั่น..."ซาโตะ
เตรียมรถไว้คันนึงหลังจากไปส่งตัวประกันและส่งไอ้พวกเวรนี้เข้าคุกเสร็จ"สเวน
ถ้าหากเจ้าเคเป็นอะไรไปไม่ว่าจะมีแผลหรือกระดูกหักล่ะก็ฉันก็หักกระดูกแกเพิ่มสองเท่าให้แบบที่เด็กคนนั้นเป็น"สเวน
หนูเคต้องไม่เป็นอะไรแน่นอนหนูเคฉลาดเอาตัวรอดอยู่แล้ว"ตบไหล่สเวน"บุช
เอ่อรู้แล้ว แต่ก็ยังเป็นแค่เด็กคนนึงอยู่ไม่ใช่รึไง..."สเวน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 41
Comments