บทที่สอง

ภายในห้องที่เต็มไปด้วยของตกแต่งที่หรูหรามีร่างๆหนึ่งเดินเข้ามาก่อนจะมานั่งด้วยท่าทีอารมณ์เสีย

"คะ....คุณหนูเป็นอะไรรึป่าวคะ"

สาวใช้ที่เห็นท่าทางของนายของตนไม่ดีจึงกล่าวถามอย่างกล้าๆกลัวๆ

เพล้ง! แจกันใบใหญ่ถูกขว้างลงบนพื้น

"ทำไมต้องเป็นมันที่ได้หมั่นกับมาเฟียคุณเอเลนทำไมที่ตรงนั้นถึงไม่ใช่ชั้น!"

ไอรีนกล่าวออกมาอย่าโกรธแค้นก่อนจะหันไปหาสาวใช้

มือเรียวดึงผมของสาวใช้ขึ้นมาก่อนจะตบซ้ายตบขวาและขว้างออกไป

สาวใช้หลังจากที่โดนตบตีก็เกิดอาการตัวสั่นก่อนที่จะมีเสียงของนายตน

"พวกแกไปวางยาอีอีริสซะ ถ้าพรุ่งงนี้พวกคุณชายมาต้องไม่เห็นอีริสอีก"

ไอรีนบีบปากคนใช้ก่อนจะกล่าวสั่งเบาๆ

สาวรับใช้มีสีหน้าผวาขึ้นทันทีก่อนจะรีบตอบตกลงแล้วรีบออกไป

ภายในห้องนอนของอีริส

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงดังจากประตูดังขึ้น

แอ๊ด~~ อีริสเปิดประตู

"คุณหนูอีริสคะ อันนี้คือยาที่คุณหนูไอรีนฝากมาให้ค่ะ"สาวใช้เอายามาใส่มือให้กาอนจะรีบเดินออกไป

อีริสปิดประตูก่อนจะสาวเท้าเดินมานั่ง

ดวงตาสีฟ้าจ้องมองไปยังยาก่อนจะเก็บมันใส่ลิ้นชักทันที

'ยาเบื่อหนู'

ปากอมชมพูแสยะยิ้มในทันทีก่อนที่จะลองวางแผนแปลกๆดู

"ในวันพรุ่งนี้จะมีสอบยิงธนูกับพวกเจ้าชายแน่นอนว่ามันต้องเล่นสกปรกแน่ๆ"

เมืองแอลลัสนั้นขึ้นชื่อเรื่องจอมเวทย์ผู้เก่งกาจแน่นอนว่าผู้ที่มีพลังเวทย์จะมีสัญญาลักษณ์อยู่ตรงหลังมือ

อีริสนั้นได้ดูที่หลังมือตัวเองก็พบกับสัญญาลักษณ์เวทย์น้ำแต่มันเป็นสีดำอมม่วงแต่ถึงอย่างไรคนอย่างอีริสนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไร

"คิดไปก็ปวดสมองป่าวๆ นอนดีกว่า"

อีริสทิ้งตัวลงบนเตียงก่อนที่จะเข้าสู่ห่วงนิทราไป

จิ๊บ จิ๊บ เสียงนกร้องเรียกกันไปมาพร้อมกับสายลมที่พัดผ่านบานหน้าต่าง

"หาว~~"อีริสตื่นขึ้นมาก่อนจะปรับสายตา

อีริสลุกขึ้นกาอนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับปิดประตู

สิบนาทีผ่านไป~~

ชุดที่อีริสใส่นั้นเป็นกางเกงและเสื้อแขนสั้นสีน้ำตาล

ตึก ตึก ตึก

อีรีสรีบลงมาด้านล่างก่อนจะพบกับตัวเอกทั้งสองที่กำลังมองมายังผู้มาเยือนอีกคน

"ขออภัยที่มาช้านะคะ"อีรีสกล่าวขอโทษก่อนจะเดินมานั่งข้างๆพ่อของตน

'อีอีริสยังไม่ตาย!?'

ไอรีนมีสีหน้าตกใจเป็นอย่างมากเพราะตนสั่งให้สาวใช้ไปจัดการให้เรียบร้อยแต่ทำไมนางถึงยังยืนอยู่ตรงนี้แถมเดินมาหน้าตาเฉย

"นี่คือคู่หมั่นของลูกนะอีรีส"พ่อของตนกล่าวขึ้นก่อนจะผายมือให้ลูกของตนรู้จัก

'สุดท้ายไอ้นี่ก็ไม่ได้ชอบแล้วก็ใช้อีริสเป็นตัวหมากอยู่แล้วนิ'

อีริสยิ้มกับก่อนจะแนะนำตัวเองให้อีกฝ่ายรู้จัก

อีกฝ่ายก็แนะนำตัวกับตามมารยาทเช่นเดียวกัน

"คุณอีริสดูสวยจังเลยนะครับ"เอเลนกล่าวขึ้นก่อนจะยิ้มออกมา

'อีพวกตระกูลมังกรแม่งเล่ห์เหลี่ยมจังวะ'

อีริสฝืนยิ้มตอบกลับคำชมก่อนจะกล่าวถามพ่อของตน

"คุณพ่อคะ ว่าแต่เราจะสอบยิงธนูกันตอนไหนหรอคะ"อีริสกล่าวออกไปก่อนจะรีบกล่าวขอโทษ

"ลูกขอโทษนะคะถ้าขัดพ่อและแม่กับคุณเอเลนและคุณอีเลน"

อีริสกล่าวขอโทษก่อนที่สีหน้าจะแสดงความรู้สึกผิด

"ไม่เป็นอะไรหรอกครับ"อีเลนกล่าวขึ้นก่อนจะส่งยิ้มพระเอกมาให้

"งั้นลูกก็ไปเตรียมของกับพี่ของลูกก่อนไป"พ่อของอีริสกล่าวขึ้น

อีริสขออนุญาตออกไปตามมารยาทก่อนที่ด้านหลังจะตามมาติดๆคือไอรีน

'คันธนูพังหรอ?'

อีริสอึ้งเล็กน้อยก่อนจะหยิบแค่ลูกธนูไป

'ชั้นอยากจะเห็นแกในสภาพที่หน้าสมเพชจริงๆ'

ไอรีนหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะหยิบคันธนูและลูกธนูออกไป

อีริสสร้างคันธนูขึ้นมาใหม่จากเวทย์น้ำของตนเอง

ซึ่งคันธนูที่สร้างจากเวทย์ของตนเองจะเพิ่มความเร็วและเมื่อโดนทำลายจะสามารถสร้างขึ้นมาใหม่ได้แต่ต้องเสียพลังเวทย์ไปเยอะซึ่งคันธนูจะมีสัญญาลักษณ์สัตว์วิญญาณขึ้นมาด้วย

ลานประลอง

ไอรีนตกใจกับคันธนูของอีกฝ่ายเพราะตนเองพึ่งให้สาวใช้ที่ใช้เวทย์อำพรางไปหักคันธนูแต่ทำไมคันธนูที่แปลกตาถึงกับมาอยู่ในมือของคนที่ตนเกลียดเข้าไส้ด้วย

'คันธนูวิญญาณ!?'

ไอรีนตกใจอีกครั้งเมื่อคันธนูที่นึกว่าจะธรรมดากับถูกรายล้อมไปด้วยเวทย์มนต์มืดที่เข้มข้นจนเวทย์แสงไม่สามารถทำลายมันได้แถบยังถูกสะท้อนกลับคูณสองอีก

"เริ่ม!"

ผู้เป็นพ่อกล่าวเสียงดังก่อนที่ทั้งสองจะประลองกันทันที

ไอรีนใช้คันธนูที่ธรรมดาแต่กักเก็บพลังของเธอเอาไว้

ไอรีนง้างธนูใส่ลูกดอกก่อนจะใช้เวทย์แสงผสมรวมกันทำให้มีความเร็วมากกว่าเดิม

อีริสเกือบหลบไม่ทันแต่ด้วยเวทย์มืดทำให้ตนสามารถใช้มิติในการหลบหนีได้

ไอรีนใช้พัดแยกออกจากกันก่อนจะส่งซิกให้สาวใช้เพื่อจะได้มำให้อีกฝ่ายล้มไปโดนหนามพอษที่ไม่มีทางรักษาหาย

'เวรเอ้ย!'

อีริสใช้เวทย์มิติในการวาร์ปให้ตัวเองไปอยู่ข้างหลังของอีกคนทำเอาคนที่มองตกใจ

อีริสง้างธนูทันทีก่อนที่จะได้วาป์รไปด้านหน้าของอีกฝ่าย

ไอรีนได้ยินเสียงธนูจึงรีบหันหลังทันทีแต่ก็แค่กลลวงเพราะอีริสได้อยู่ข้างหลังของตนเองก่อนที่ไอรีนจะโดนลูกดอกปักตรงไหล่

"อัก!"

ไอรีนสำลักเลือดก่อนจะรีบคายมันทิ้งและหันไปสนใจต่อสู้ต่อ

'รักษาได้นี่หน่า'

อีริสลืมเรื่องนี้ไปสนิทก่อนจะรีบง้างธนูทันที

เวทย์มืดหลอมรวมกับลูกธนูและคันธนูทันทีก่อนที่มือเรียวขาวจะยิงเข้าไปตรงขาทั้งสองข้าง

หลังจากการต่อสู้อันเนินนานก็ได้รู้ผลแพ้ชนะ

ซึ่งอีริสนั้นเป็นฝ่ายชนะ

ปากอมชมพูของอีริสแสยะยิ้มอย่างหน้าสมเพชกับคนที่นอนกองอยู่บนพื้นลานประลอง

'ยังไงนี่ก็แค่จุดเริ่มต้น'อีริสวิ่งเข้าไปหาผู้เป็นพ่อด้วยความดีใจ

อ้อมกอดอันอบอุ่นที่ไม่มีใครเทียบได้อีกเดี๋ยวมันก็จะหายไป

"เก่งมาก"พ่อของอีริสกล่าวชมลูกของตนเอง

อีริสเหลือบมองแม่ของตนเองที่กำลังจ้องมองตนด้วยสายตาที่โกรธแค้น

"โอ้ย!"อีริสปวดสมองขึ้นมาก่อนจะเริ่มร้องไห้ออกมา

แม่ของตนเวลาโกธรจะสามารถทำให้อีกฝ่ายที่ตนมองปวดหัวและถึงขั้นสลบได้

อีริสจึงใช้ข้ออ้างในการทำให้แม่ของตนถูกเข้าใจผิด

"หนูขอโทษที่ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ"

อีริสตัวสั่นก่อนจะรีบกล่าวขอโทษทันที

ในอดีตนั้นอีริสเคยถูกรังแกจนจะเป็นบ้าใครๆก็รังแกพ่อที่รักลูกสาวทั้งสองกับตายลงไปเพราะถูกลอบวางยาพิษจนตายทำให้อีริสต้องรับบาปจากทุกคนที่พลอยจะสาปแช่งและลอบสังหารตนเองจนรู้สึกว่าไม่สำคัญถึงขนาดผูกคอตาย

'อยากเห็นสภาพพวกแกตนร้องขอชีวิตจริงๆ'อีริสแสยะยิ้มออกมาโดยไม่มีใครสังเกต

แม่ของอีริสกำมือด้วยความโกรธแค้นก่อนจะใช้คนใช้พยุงลูกสาวสุดน่ารักของตนไปพักทันทีโดยที่มือของแม่อีริสนั้นไม่จับต้องร่างกานหรือโดนเลือดของไอรีนเลย

พ่อของอีริสพยุงตัวของอีริสก่อนจะพาเดินออกไปดูแลเหมือนไข่ในหิน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***