ตอนที่ 2 ฟุคุดะ ริว

ตอนที่ 2
ฟุคุดะ ริว
.
.
.
เริ่ม
เช้าอันสดใส
ณ โรงเรียนมัธยมปลายโฮริโกชิ
ทาดาชิ
ทาดาชิ
ฮันจัง//วิ่งมาหา
โกฮัน
โกฮัน
ทาดาชิ//สวมกอด
ทาดาชิ
ทาดาชิ
//ตอบกอด
ทาดาชิ
ทาดาชิ
คิดถึงจัง
โกฮัน
โกฮัน
ฉันก็เหมือนกัน
โกฮัน
โกฮัน
//ผละกอด
ทาดาชิ
ทาดาชิ
วันนี้นายสะดวกไหม
โกฮัน
โกฮัน
แน่นอน
ทาดาชิ
ทาดาชิ
งั้นเราไปเที่ยวกันเถอะ
โกฮัน
โกฮัน
อืม
โกฮัน
โกฮัน
คิดถึงช่วงเวลาแบบนี้จัง//พึมพำ
ทาดาชิ
ทาดาชิ
หืม?
ทาดาชิ
ทาดาชิ
ฮันจัง พูดว่าอะไรนะ
โกฮัน
โกฮัน
ไม่มีอะไรหรอก
ทาดาชิ
ทาดาชิ
จริงอ่ะ
โกฮัน
โกฮัน
อืม
ทาดาชิ
ทาดาชิ
ขี้โม้//แก้มพอง
ทาดาชิ
ทาดาชิ
ทาดาชิก็อยากรู้นะ
โกฮัน
โกฮัน
//บีบแก้มทาดาชิ
ทาดาชิ
ทาดาชิ
โอ้ยย!!
โกฮัน
โกฮัน
ฮึ
โกฮัน
โกฮัน
น่ารักจัง
ทาดาชิ
ทาดาชิ
เอ๋
ทาดาชิ
ทาดาชิ
//เขิน
ทาดาชิ
ทาดาชิ
ฮันจังน่ารักกว่าอีก
ทาดาชิ
ทาดาชิ
แถมใจดีเเล้วก็หล่อกว่าด้วย
โกฮัน
โกฮัน
คร้าบๆ
ณ ห้องเรียน
อาจารย์ชาย
อาจารย์ชาย
เอาล่ะครับนักเรียนทุกคน
อาจารย์ชาย
อาจารย์ชาย
วันนี้อาจารย์จะมาเเนะนำเพื่อนใหม่
อาจารย์ชาย
อาจารย์ชาย
เข้ามาได้เลย//กวักมือเรียกใครบางคน
บุคคลปริศนา
บุคคลปริศนา
สวัสดีครับ
บุคคลปริศนา
บุคคลปริศนา
ทุกคน
บุคคลปริศนา
บุคคลปริศนา
ผมมีนามว่า....
โกฮัน
โกฮัน
(อ่า~)
โกฮัน
โกฮัน
(มาเเล้วสินะ)
ริว
ริว
ฟุคุดะ ริว ครับ
โกฮัน
โกฮัน
(ฟุคุดะ ริว)
.
.
ริว
ริว
หวัดดี นายคือโกฮันสินะ
โกฮัน
โกฮัน
อืม
ริว
ริว
อะไรกัน
ริว
ริว
เย็นชาชะมัด//ยิ้มเจ้าเล่ห์
ริว
ริว
นี่ๆ
ริว
ริว
เรามาสนิทกันเถอะ
ผ่านไปหลายวัน
ริว
ริว
ฮายๆๆๆ โกฮันคุง
โกฮัน
โกฮัน
อืม อรุณสวัสดิ์
ริว
ริว
555+
ริว
ริว
วันนี้เราไปที่ที่นึงกันไหม
โกฮัน
โกฮัน
เอาสิ
โกฮัน
โกฮัน
//ยิ้ม
ริว
ริว
ฮึ
ณ ร้านที่ถูกปล่อยร้าง
โกฮัน
โกฮัน
นายพาฉันมาที่นี่ทำไม//เริ่มสงสัย
ริว
ริว
เดี๋ยวนายก็รู้เองแหละ
ริว
ริว
//เดินเข้าไปในร้าน
โกฮัน
โกฮัน
//+
ริว
ริว
เฮ้ๆ พวกมึง
ริว
ริว
กูพาคนมาแจมด้วยว่ะ
ริว
ริว
//ชี้ไปที่โกฮัน
โกฮัน
โกฮัน
!
โกฮัน
โกฮัน
//ตกใจกับภาพที่เห็นตรงหน้า
มีชายร่างใหญ่คนนึง กำลังเอาไม่เบสบอลฟาดไปที่หัวของชายคนนึง ที่นอนกองอยู่กับพื้น เเละมีชายอีกหลายคนกำลังกระทืบชายคนที่กองอยู่บนพื้น
โกฮัน
โกฮัน
พวกนายทำอะไรกัน//อึ้ง
ริว
ริว
จะอะไรซะอีกล่ะ//ยิ้ม
ริว
ริว
ก็กำลังเล่นสนุกอยู่ไง
.
.
.
ปัจจุบัน
โกฮัน
โกฮัน
เฮ้อ~
โกฮัน
โกฮัน
(ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว)
โกฮัน
โกฮัน
(แล้วหลังจากนั้น เราก็เลยหลบหลีกหมอนั่นมาโดยตลอด)
โกฮัน
โกฮัน
(โดยไม่เคยรู้เลยว่า)
โกฮัน
โกฮัน
(การที่เราพยายามเมินเขา)
โกฮัน
โกฮัน
(มันจะทำให้ทาดาชิต้องโดนซ้อมอย่างหนัก)
โกฮัน
โกฮัน
(เพียงเพราะว่า...)
โกฮัน
โกฮัน
//หันไปมองทาดาชิ
โกฮัน
โกฮัน
//ยิ้ม
ทาดาชิ
ทาดาชิ
อะไรเหรอ ฮันจัง
โกฮัน
โกฮัน
(ฉันจะปกป้องนายเอง)
ทาดาชิ
ทาดาชิ
นี่ๆ ฮันจังยิ้มทำไมเหรอ
ทาดาชิ
ทาดาชิ
บอกมาเลยนะ
โกฮัน
โกฮัน
ไม่มีอะไรหรอก
ทาดาชิ
ทาดาชิ
หืมมมมมม
ทาดาชิ
ทาดาชิ
น่าสงสัยซะจริง
อาจารย์ชาย
อาจารย์ชาย
//ตรบมือ
อาจารย์ชาย
อาจารย์ชาย
เอาละ
อาจารย์ชาย
อาจารย์ชาย
ริวคุง
ริว
ริว
ครับ
อาจารย์ชาย
อาจารย์ชาย
นายคงต้องไปนั่งที่ตรงนั้นที่ยังว่างอยู่นะ//ชี้ไปที่โต๊ะที่ว่าง
ริว
ริว
คร้าบอาจารย์
ริว
ริว
//เดินมานั่ง
โกฮัน
โกฮัน
//จ้องริว
โกฮัน
โกฮัน
(ครั้งนี้เเหละ กูจะแก้แค้นมึงให้อย่างสาสม)
อาจารย์ชาย
อาจารย์ชาย
เอาล่ะๆ
อาจารย์ชาย
อาจารย์ชาย
เริ่มเรียนได้
.
.
.
จบ ตอนที่ 2
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!