อยากเกิดแต่โดนคุมกำเนิด

ระหว่างที่พวกเพื่อนๆกำลังดื่มกันจนเมาและคุยกันอย่างสนุกนั้นเองจู่ก็มีคนแปลกหน้าเดินเขามาเขานั้นมีหน้าตาอั้นหล่อสุขุมและเดินตรงมาที่ไอ้ยักษ์

"นี่ตัวเองเค้ามารับแล้ว" หนุ่มแปลกหน้าเข้ามาและอุ้มยักษ์ด้วยถ้าเจ้าหญิงตัวน้อยพลางจุ๊บเหม่งยักษ์เบาๆ

"อื้อ!ไอแก่ปริ้นมาทำไมว่ะผมจะดื่มกับเพื่อนต่อ~"

ยักษ์พยายามขัดขืนดิ้นรนสุดชีวิต

"ปล่อย!"

"ไม่!ยักษ์ต้องกลับไปกันพี่เมามากแล้ว"

"ใครเมาฟ่ะไม่ม-อุแหวะ.." ทันใดนั้นเองก็ได้มีของเหลวออกมาจากปากของยักษ์และเลอะใส่เสื้อสุดแพง!ของปริ้น

"นี่!เด็กน้อยรู้ไหมว่าทำอะไรลงไปเสื้อนี้ราคาแพงมากเลยนะเจ้าตัวน้อยกลับบ้านไปโดนแน่"

"ชิบหายแล้วไอ้ยักษ์มึงตายแน่จบแล้วไม่นะกูไม่อยากชดใช้เงินให้มันเห*้ย" ยิ้มพูดพร้อมเกาหัวยิกๆ

"นี่น้องยิ้มอยากให้ไอ...."

"ไม่ครับเกรงใจครับแหะๆเดี๋ยวผมตาย พี่ปริ้นก็อย่าบอกนะครับว่าผมอยู่ไหนไม่ว่าพีี่เขาโทรมาห้ามรับนะคั-" จู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

"โหลว่าไงมีอะไรวะโทรมาทำเห*้ยอะไรแป๊บนะยิ้มฝากยักษ์ก่อน"

"คะ..ครับ " ยิ้มรับรู้ได้ทันทีว่าสายนั้นคือใครและทิ้งไอยักษ์ให้นอนอยู่ในท่าที่อนาถ

"ไม่นะชีวิตกูจบแล้วโอ๊ยจะได้เกิดแล้วแต่โดนคุมกำเนิดไอบ้าเอ้ย~มึงไอ้ดิวมึงลุกกูจะอยู่ใต้โต๊ะใครมามึงห้ามบอกว่ากูอยู่ในนี้ขอร้อง"

"เออไม่บอกๆ"

"ถ้ากูรอดไปได้กูจะเลี้ยงขนมมึงนะเพื่อน" ยิ้มหลบซ่อนตัวอยู่ข้างใต้โต๊ะและภาวนาให้ตัวเองปลอดภัย

ทันใดนั้นเองประตูก็เปิดขึ้นและก็ได้มีเสียงของผู้ชายที่หน้าตาเกือบปริ้นแต่เสียงใหญ่กว่าและมีีไฝใต้ตาพูดขึ้นว่า

"บี่บี๋จ๋า~ยิ้มยิ้มอยู่ไหนยิ้มของพี่ฟิว~"

"ไอฟิว ยิ้มมันไม่อยู่นี่หรอกเชื่อกูดิ"

"กูไม่เชื่อมึงต้องหลอกกูเพราะกูรู้ว่าบี่บี๋ของกูอยู่นี่"

"ถ้ามึงบอกว่ายิ้มอยู่ไหนกูจะให้มึง 500บาท"

ฟิวกระซิบข้างหูของปร้้น

"กูไม่รู้จริงๆไปถามไอนั้นดิ"ปริ้นชี้ไปที่ดิว

"ชิบหายแล้วกู" ดิวพูดในใจพลางเตะเพื่อนที่อยู่ข้างใต้โต๊ะ

"มึงไอ้ยิ้มมึงออกมาเถอะไม่งั้นกูได้ตายแทนมึงแน่ไอเชี้ยน่ากลัวชิบหายมีผัวหรือพ่อวะ"

"น้องเห็นบี่บี๋ พี่อ่ะป่าว"

"ว๊าก!ผมไม่เห็นอ่ะไม่มีอะไรทั้งนั้นเลยครับผมไม่เจอ"ดิวตอบด้วยความเร็วแสงพลางเลิ่กลั่ก

"หืม~อะไรดุ๊กดิ๊กใต้โต๊ะน้า~" ฟิวสงสัยพร้อมจะเปิดดู

"ชิบหายชิบหายชิบหายชิบหาย" ยิ้มรู้ว่าตัวเองไม่รอดแล้วเลยแสดงทำเป็นเมาละกระโดดออกมาจากใต้โต๊ะพลางอ้อนและทำหน้ายั่ว

"เอ๊!คราย~งา~"

"พี่เองไงบี่บี๋ บี๋เมามากแล้วกลับกัน"

"ม่าย~ช่าย~บี๋ของเค้าม่าย~มาที่ที่แบนี้หยอก~ออกปายนะอย่ามาจับ~ผมผม~มีเจ้า~ของแล้ว~"

"แสดงเก่งจริ๊งจริง~"ดิวกระซิบพึมพำเบาๆทางด้านนั้นก็ชักสีหน้าใส่และทำปากไปมาว่า"อยู่แล้ว"

"โอเคครับไม่จับๆแต่แบกแทนนะหึ" ฟิวกำลัวจะแบกยิ้มกลับบ้านไปดิวก็โบกมือบ๊ายบายเพื่ิอนไปทำปากพึมพำว่า"โชคดีนะมึงอย่าพึ่งตายก่อน" ทางฝั่งนั้นก็ทำท่าเหมือนจะร้องไห้

"งั้นพี่พายักษ์กลับบ้านก่อนนะดูแลตัวเองด้วยนะน้องๆ"

"ครับโชคดีมีชัยครับ"

...----------------...

เมื่อปริ้นเดินพ้นออกไปจากประตูแล้วจู่ๆก็มีชายปริศนาพังประตูเข้ามาพร้อมจะมาจับตัวดิวไป

"ไอเชี้ยพวกมึงช่วยด้วยอย่าเพิ่งหลับดีว่ะเฮ้ยอย่ามาจับกู!ปล่อยไอ้ยอดรักช่วยด้วยอึก!อือ~" ดิวได้ถูกยาสลบเข้าทำให้ดิวหลับ

"ไอยอดรักตื่นเร็วเข้าน้องพี่ตื่นเร็วไปช่วยดิวของข้าเร็วเข้า"

"โอ๊ยปวดหัวเป็นบ้าเลย เอ๊!ไอดิวมึงทำไรเพื้อนกูไอเชี้ยดาวมหาลัยปล่อยเพื่อนกู"ทันใดนั้นเองยอดรักเพื่อนสุดที่รักของดิวไม่ยอมเลยวิ่งลุกไปต่อยรุ่นพี่ดาวมหาลัยหมัดหนึ่งแต่ลืมไปว่าไม่สามารถทำอะไรรุ่นพี่คนนี้ได้

"แหมตื่นเร็วกว่าที่คิดหึๆยังไงมึงก็ทำอะไรกูไม่ได้หรอก"รุ่นพี่ดาวมหาลัยสวนไปหมัดหนึ่งแบบลุกไม่ขึ้น

"ฮึก...เจ็บ"

"น้องพี่เดี๋ยวพี่ช่วยเองแต่พี่ขอยืมร่างกายเจ้าหน่อยนะ"

ทันใดนั้นเองทันใดนั้นเองจู่ๆก็ได้มีลมพัดเข้ามาปะทะกับร่างของยอดรักทำให้ยอดรักสลบไปแต่แล้วก็ตื่นขึ้นมาแต่ความรู้สึกนั้นไม่ใช่ยอดรักเหมือนว่ามีคนมาสิ่งร่างของยอดรักอยู่อย่างนั้น

"มึงมาดีวะ" น้ำเสียงที่ดุเดือดและเข้มขรึมซึ่งต่างไปจากเสียงยอดรักแบบคนละขั่วเอ่ยท้าทาย

"ได้ดิถ้ามึงไม่กลัวตาย" รุ่นพี่ดาวมหาลัยตัวท็อป

กล่าวพร้อมตั้งการ์ดพร้อมสู้และแจกหมัดรัวๆไปหนึ่งสเต็ป

"คิดว่ากูจะกลัวคนอย่างมึงหรอ"น้ำเสียงเข้มข้นเอ่ยพลางหลบหมัดและได้สวนไปด้วย

น้ำเสียงที่เข้มขรึมเห็นจังหวะที่รุ่นพี่ตัวท็อปเผลอต่อยไปที่ท้องของรุ่นพี่ดาวมหาลัยหนึ่งหมัดและเตะเข้าไปที่กลางเป้า ทำให้รุ่นพี่ดาวมหาวิทยาลัยทำให้ล้มจอดและสลบไป

"ดิวไม่เป็นไรแล้วนะไม่ต้องกลัวพี่อยู่นี้"เสียงที่เข้มข้นในตอนนั้นกลับอ่อนโยนในตอนนี้และคอยปลอบโยนพลางอุ้มขึ้นให้กลับไปในห้องที่มีเพื่อนๆนอนไปคนละทิศคนละทางพร้อมเอาเสื้อมาคลุมให้

"อื้อไม่กลัว...ขะ..ขอบคุณพะ...พี่ชาย"

"ขอบคุณนะน้องพี่ที่ให้ยืมร่างกายแต่ต่อไปนี้พี่จะไม่สามารถทำแบบนี้ได้อีกแล้วเพราะตอนนี้พี่ถูกเบื้องบนจับตาไว้แล้วอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะน้องพี่แล้วก็ดูแลดิวให้ดีด้วย" ทันใดนั้นเองร่างน้อยๆของยอดรักก็ได้สลบลง

...----------------...

...----------------...

...----------------...

"พี่นินทองรอยอดรักด้วยสิอย่าทิ้งผมไหมทำไมพี่ชอบแบบผมไปเล่นกับดิวเพื่อนของผมตลอดเลยอ่ะอะไรกันผมงอนแล้วนะ"

"โอ๋ๆพี่ขอโทษนะมาๆๆมาเล่นด้วยกัน"หนุ่มน้อยคนเป็นพี่ยิ้มด้วยความสดใสพร้อมพลางเรียกน้อง

"เย้รักพี่ที่สุดเลยฮะพี่นินทองสุดหล่อของผม" เด็กน้อยสดใสซื่อรีบวิ่งตามพี่ชายมาเล่นด้วยตามภาษาเด็กน้อยตัวเล็กๆที่จะโตเป็นหนุ่มในวันข้างหน้า

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***