ไทม์ เลิฟ
สวัสดีทุดคนอีกครั้งคะ ดิฉัน เอิงเอย ฉันก็เป็นเเค่เพียงเด็กผู้หญิงคนนึงที่ก็เป็นเหมือนเด็กผู้หญิงทั่วไปไม่ได้เลิศเลอ เพอร์เฟคอะไรก็เเค่ผู้หญิงห่วยๆคนนึงที่ ต้องการความรัก ใช่ค่ะฉันโตมาในครอบครัวที่ขาดความอบอุ่น และฉันต้องการมันมากไปจริงๆ
-ย้อนความไปตอนเด็ก-
"มึงทำไมเป็นแบบนี้!มึงทำกูทำไม!ตุ๊บๆ!"
"อื้ออ!!...อย่าทำเลยเจ็บเเล้ว!" เสียงร้องไห้ที่ปนอยู่กับเสียงทุบตี
"แม่!!!..พ่อตีแม่ทำไมอื้อออ!!" เสียงเด็กผู้หญิงคนนึงที่ร้องไห้ด้วยความเจ็บ
"มึงอย่ามายุ่งอีเอย!ออกไป!" เสียงตะกวาดและผลักเด็กผู้หญิงออกอย่างแรง
" พอแล้ว...เจ็บ..บ..บ...เเล้-ว...." เสียงผู้หญิงที่เจ็บจนทนพิษบาดแผลมาจนไม่ไหวได้ค่อยๆดับลง.....
-เช้าวันต่อมา-
"แม่เจ็บไหม..." คำพูดของเด็กน้อยคนนึงที่พูดพร้อมน้ำตา..
(ทำไมกันนะ..ทำไมแม่ต้องมาทนกับพ่อทั้งๆที่แม่จะไปก็ได้เราไม่น่าเกิดมาเลย..)
"ไม่เจ็บ..น้องเจ็บตรงไหนรึป่าววลูก.." คนเป็นแม่พูดพร้อมกับดูทั่วตัวลูก
เราไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมเราถึงได้คิดอยากตายในวัยที่ควรอยากใช้ชีวิตขนาดนี้...เราเเค่สงสารแม่ที่ต้องมาทนอยู่แบบนี้ เราไม่ได้อยากตายอะไรขนาดนั้นหรอกนะแต่ทำไมเราต้องเกิดมาเพื่อนให้คนอื่นเจ็บได้ขนาดนี้ การที่เราเห็นคนที่เรารักเจ็บ เราเจ็บมากกว่าเยอะมากๆ
"กูจะบ่ขอโทษมึงนะอีต่ายมึงทำตัวมึงเอง" ชายคนนึงพูดพร้อมกับเดินออกไปอย่างเย็นชา..
ครอบครัวของฉันไม่สมบูรณ์มาต้้งแต่ฉันรู้ความแล้วค่ะ ฉันไม่ได้อยากจมปักแต่มันฝังใจ ที่การที่เราเกิดมาแล้วมีแต่ความสุข เจ็บ ซ้ำ เเละรอยแผล ถึงแม้ว่าเราจะแก้อะไรมันในตอนนั้นไม่ได้และทุกคนจะบอกว่าลืมก็จบ ถ้ามันง่ายก็จบสิคะแต่มันไม่ง่ายแบบนี่หน่ะสิ ครอบครัวของฉันตั้งแต่ที่พ่อเริ่มทำร้ายแม่ฉันครั้งแรก มันก็เป็นอย่างที่ทุกคนเขาเคยบอกแหละค่ะ มีครั้งแรกละมันจะมีครั้งที่สองที่สามอยู่เรื่อยมาและก็ใช่มันเป็นแบบนั้นจริงๆไม่เถียงเลยสักนิดค่ะ มันมีมาเรื่อยๆจนมันเกิดจะทนไปมากจริงๆนะคะ
จนมาถึงวันนึงที่มันไม่ไหว...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments